htk042
Seviyorum diyenin sevgisinden süphe et, cünkü ...
Ask sessiz ve Sevgi dilsizdir.
Mutlulugun gökyüzünden dökülen,
Bahar yagmurlari kadar bol olsun,
O kadar mutlu olki,
Gözlerindeki mutluluk,
Mutlulugu arayan,
Mutsuzlarin,
Umut isigi olsun.
yabangülü
Gölgeler düserse yüregine,
Günesi sakin söndürme,
Eger umut yoksa,
Yasam cok uzak kalir insana,
Gülümse ve unutma,
SENDEN bir daha yok bu dünyada
htk042
BEN SENİN EN ÇOK GÖZLERİNİ SEVDİM.
KAH ÇOCUKCA MAVİ,KAH İNADINA YEŞİL.
AYDINLIKLAR,ESENLİKLER,MUTLULUKLAR.
HİÇBİRİ GÖZLERİN KADAR ANLAMLI DEĞİL
BEN SENİN ENÇOK GÜLÜŞÜNÜ SEVDİM
SEVİNDİREN,İÇİMDE UMUT ÇİÇEKLERİ AÇTIRAN
UNUTTURUR BANA BİRDEN ACILARI,GÜÇLÜKLERİ
DÜNYAM AYDINLANIR SEN GÜLDÜĞÜN ZAMAN.....
htk042
SENİN İÇİNDE BEN BİTMİŞ OLSAYDIM...
BENİM İÇİMDE SEN YAŞIYOR OLMAZDIN....
htk042
Bugünü yaşayamayanlara ...
İnsanlar güneş doğup batıncaya kadar yaşıyorlardı hayatı.
Bir daha hiç olmayacakmış gibi dolu ve anlamlı.
Derken zaman diye üç parçalı bir şey icat etti insan.
Bir parçasına dün dedi, diğer parçasına bugün, öteki parçasına da yarın.
Sonra fesat karıştı zamana ve insan bugünü unuttu.
Dünü düşünüp pişman oldu, yarını düşünüp telaşlandı;
ama işin ilginç tarafı tüm telaş ve pişmanlıkları güneş doğup
batıncaya kadar yaşadı.
Farkında olmadan rezil etti bu gününü.
Oysa yarın, bugüne dün diyor, dünde bu gün için yarın diyordu.
Bir türlü beceremedi. Bir eliyle yarına, diğer eliyle düne
yapıştı.
Bu günü eline yüzüne bulaştırdı...
Mutsuz oldu insan.
Ve ne gariptir ki yarının telaşı da, dünün pişmanlığını da hep
bugün yaşadı;
Ama bugünü hiç yaşayamadı.
Ne yarın ne de dün!
htk042
YAĞMUR SONRASI
Seninle karanlık düşler kuracaktık, şimdi nerdesin
Bu bembeyaz ağaçların altında ne çok bekledim
Yağmur sonrası... camları buğulu bahçe
Buraya sanki hiç değmemiş elin.
Ellerin bırak gezinsin alnımda
Sen ağaçlarla soyun çıkar güz giysilerini
Islak saçlarınla sonra eğil üstüme
Yaz bütün esmerliğiyle taşsın göğüslerinden.
Ay doğarken bu son gecemiz
Birazdan sarı ve sıcak bir yolculuğa düşecek saatler
Bu bahçe sonra bu sokak kalkıp gidecek
Ve alnımda gezinen elin usul usul eriyecek.
Bu son gecemiz yeniden öp beni
Bu son gecemiz anlatamam işte ilk ışık
Kalbini şuraya koy, şuraya dudaklarını
Öpüşlerinle ört üşüyorum ört üzerimi.
htk042
Yalan Tohumdur.
Bire kırk verir.
Verdiği kırkın her biri
bir tohumdur ki o da bire kırk verir.
***
Bilgi de tohumdur.
Bire yüz verir.
Verdiği yüzün her biri
Bir tohumdur ki;
sana bilgelik, torunlarına da ilham verir.
***
Zeka Sudur.
Tohumları yeşertir.
Yalanı da bilgiyi de.
***
Yetenek Topraktır.
Ne ekersen onu biçersin.
Ekmezsen üzerinde ayrık otları biter.
***
Emek Güneştir.
Tohuma da suya da toprağa da hayat verir..
***
Kader Çadırındaki kilim gibidir.
Sen dokursun.
Deseni sendendir, renkleri Tanrı´ dan.
***
Şans Doğal gübredir.
Boktan bir şeydir yani.
Ne zaman nereye düşeceği belli olmaz.
Kilimine düşerse kirletir.Desenini değiştirir.
Her şeyi bombok eder.Oysa toprağına düşerse besler.
Bu kitabe okuyana ilham,
yazana derman,
dağıtana şans getirir...
Türkisch
Bitte
warten Sie während Ihre Meldung versendet wird!
slm..iyi haftasonu :))
Seviyorum diyenin sevgisinden süphe et, cünkü ... Ask sessiz ve Sevgi dilsizdir. Mutlulugun gökyüzünden dökülen, Bahar yagmurlari kadar bol olsun, O kadar mutlu olki, Gözlerindeki mutluluk, Mutlulugu arayan, Mutsuzlarin, Umut isigi olsun. yabangülü Gölgeler düserse yüregine, Günesi sakin söndürme, Eger umut yoksa, Yasam cok uzak kalir insana, Gülümse ve unutma, SENDEN bir daha yok bu dünyada
BEN SENİN EN ÇOK GÖZLERİNİ SEVDİM. KAH ÇOCUKCA MAVİ,KAH İNADINA YEŞİL. AYDINLIKLAR,ESENLİKLER,MUTLULUKLAR. HİÇBİRİ GÖZLERİN KADAR ANLAMLI DEĞİL BEN SENİN ENÇOK GÜLÜŞÜNÜ SEVDİM SEVİNDİREN,İÇİMDE UMUT ÇİÇEKLERİ AÇTIRAN UNUTTURUR BANA BİRDEN ACILARI,GÜÇLÜKLERİ DÜNYAM AYDINLANIR SEN GÜLDÜĞÜN ZAMAN.....
SENİN İÇİNDE BEN BİTMİŞ OLSAYDIM... BENİM İÇİMDE SEN YAŞIYOR OLMAZDIN....
Bugünü yaşayamayanlara ... İnsanlar güneş doğup batıncaya kadar yaşıyorlardı hayatı. Bir daha hiç olmayacakmış gibi dolu ve anlamlı. Derken zaman diye üç parçalı bir şey icat etti insan. Bir parçasına dün dedi, diğer parçasına bugün, öteki parçasına da yarın. Sonra fesat karıştı zamana ve insan bugünü unuttu. Dünü düşünüp pişman oldu, yarını düşünüp telaşlandı; ama işin ilginç tarafı tüm telaş ve pişmanlıkları güneş doğup batıncaya kadar yaşadı. Farkında olmadan rezil etti bu gününü. Oysa yarın, bugüne dün diyor, dünde bu gün için yarın diyordu. Bir türlü beceremedi. Bir eliyle yarına, diğer eliyle düne yapıştı. Bu günü eline yüzüne bulaştırdı... Mutsuz oldu insan. Ve ne gariptir ki yarının telaşı da, dünün pişmanlığını da hep bugün yaşadı; Ama bugünü hiç yaşayamadı. Ne yarın ne de dün!
GECEMİDİR İNSANI HÜZÜNLENDİREN YOKSA İNSANMIDIR HÜZÜNLENMEK İÇİN GECEYİ BEKLEYEN GECEMİDİR SENİ BANA DÜŞÜNDÜREN YOKSA BENMİYİM SENİ DÜŞÜNMEK İÇİN GECEYİ BEKLEYEN
YAĞMUR SONRASI Seninle karanlık düşler kuracaktık, şimdi nerdesin Bu bembeyaz ağaçların altında ne çok bekledim Yağmur sonrası... camları buğulu bahçe Buraya sanki hiç değmemiş elin. Ellerin bırak gezinsin alnımda Sen ağaçlarla soyun çıkar güz giysilerini Islak saçlarınla sonra eğil üstüme Yaz bütün esmerliğiyle taşsın göğüslerinden. Ay doğarken bu son gecemiz Birazdan sarı ve sıcak bir yolculuğa düşecek saatler Bu bahçe sonra bu sokak kalkıp gidecek Ve alnımda gezinen elin usul usul eriyecek. Bu son gecemiz yeniden öp beni Bu son gecemiz anlatamam işte ilk ışık Kalbini şuraya koy, şuraya dudaklarını Öpüşlerinle ört üşüyorum ört üzerimi.
Yalan Tohumdur. Bire kırk verir. Verdiği kırkın her biri bir tohumdur ki o da bire kırk verir. *** Bilgi de tohumdur. Bire yüz verir. Verdiği yüzün her biri Bir tohumdur ki; sana bilgelik, torunlarına da ilham verir. *** Zeka Sudur. Tohumları yeşertir. Yalanı da bilgiyi de. *** Yetenek Topraktır. Ne ekersen onu biçersin. Ekmezsen üzerinde ayrık otları biter. *** Emek Güneştir. Tohuma da suya da toprağa da hayat verir.. *** Kader Çadırındaki kilim gibidir. Sen dokursun. Deseni sendendir, renkleri Tanrı´ dan. *** Şans Doğal gübredir. Boktan bir şeydir yani. Ne zaman nereye düşeceği belli olmaz. Kilimine düşerse kirletir.Desenini değiştirir. Her şeyi bombok eder.Oysa toprağına düşerse besler. Bu kitabe okuyana ilham, yazana derman, dağıtana şans getirir...