erol_62
Bazen aşk gider...Ve hayat da gider onun peşinden.Sen terk edildiğin yerde öylece kalakalırsın.Bir sabah uyanırsın ki,Gözünü açtığın ömür senin ömrün değildir.Aynada tek parça görünen bedenin aslında içinde lime limedir.Nefes diye içine çektiğini,ciğerlerinde parçalanmış aşkının cam kırıklarıdır...Her sabah ölmeyip,neden uyandığına lanet edersin...
erol_62
Bazen aşk gider...Elinde gidene ait bir resim,küllükte bir ölüm dolusu izmarit öylece baka kalırsın arkasından ...Kulağın hiç çalmayacak telefondadır.Zaman dursun,saatler geçmesin istersin...Geceleri sabaha kadariçinde durmaksızın çığlık atarlar dualar.Ama bazen aşk gider ve o çaresizce yalvardığın tanrı bile giderpeşinden...Sonra sabah olur.Güneş doğar.Aşkın gelmez bir türlü Bir gecede değişir ömrün.O bir türlü inanmak istemediğin kader alay eder seninle .Ömrünü adadığın yıllarını önüne serdiğin aşkınibelki mecburdur gitmeye ama sonuşta bi gecede başka bir hayata karışmıştır işte.İnanmazsın.
erol_62
Bazen aşk gider...Ve sen yıllardır yaşadığın valizler dolusu anılarla kendi yalnızlığına taşınırsın elin varmaz hiç birşeye dokunmaya gözlerinle gözrdüğü herşey onunla geçirdiğin anıların tarihiyle ağırlaşır...Tek başına gittiğinde anlarsın beraber yürüdüğümüz o sahil yolu bile utancından bakamaz yüzüne...
erol_62
Bazen aşk gider...Ve her akşam açıp girdiğin kapıdan seninle beraber yanlızlıkta girer...Gölgesine alışkın sokaklar bile çoktan kabullenmiştir onun yokluğuna...Sende kabullenmeye başlayacaksın yavaş yavaş biliyorum...Şimşekler çakacak gök yüzünde...Acılar kemirecek yüreğini...Yokluğum ağır gelecek...Hayatın şartları ağır basacak seninde benim gözlerim kör olcak ağlamaktan...Bir alev topu gibi yanacak ömrün...Ve sen aklını kaçırmamak için geceler boyu kendi kendine bağırcaksın'Unut onu,unut onu,unut onu'...
erol_62
Bazen aşk gider...Ama ölüm gelmez bir tülü ne yapsan da öfke duyamazsın gideceğin ve giderken kibrit aleviyle ateşe verdiğin ömürümün alevleri arasında eriyip gitmene izin vermeyeceğim....silinip gidecek kokum üzerinden.Kül olan yüreğime bir kez olsun bile bakmayacaksın...Anlarsın aşktır bu.öfkeyi bir türlü içinde kabullenmeyen...vefasız bir unutuşa kurban olsada solup başını eğmeyen...hayattan soğutup ölümü özletmeyen...ölü bir bedebde canlı kalmakta direnen...
erol_62
Ama bazen aşk gider...Aslınada bilirsin nereye gittiğini.Onu çağıran o eksik,o duyarsız,o şerefsiz,o sadce sadece kendi çıkarlarını düşünen insanlar topluluğundan oluşan düzendir...Belki de güneşin bir daha doğmayacağı bi yere ...Bu yüzdengiderken bi kibrit ateşiyle yakıp gittiğin ömrün alevleri arasında eriyip gitmene izin vermeyeceğim...
erol_62
Bir gün aşk gider..Ve sen onun gerçek aşk olduğunu anlar,unutamazsın...Ve belki de bu yüzden geri döndüğünde ,o sokağın bir köşesinde ürkekçe sana yeniden sevdalı ellerini uzattığında ,ona yüreğinin kapılarınım hasretle sonuna kadar açarsın...
Türkisch
Bitte
warten Sie während Ihre Meldung versendet wird!
Dankeschön
Zuzwinkern
Bazen aşk gider...Ve hayat da gider onun peşinden.Sen terk edildiğin yerde öylece kalakalırsın.Bir sabah uyanırsın ki,Gözünü açtığın ömür senin ömrün değildir.Aynada tek parça görünen bedenin aslında içinde lime limedir.Nefes diye içine çektiğini,ciğerlerinde parçalanmış aşkının cam kırıklarıdır...Her sabah ölmeyip,neden uyandığına lanet edersin...
Bazen aşk gider...Elinde gidene ait bir resim,küllükte bir ölüm dolusu izmarit öylece baka kalırsın arkasından ...Kulağın hiç çalmayacak telefondadır.Zaman dursun,saatler geçmesin istersin...Geceleri sabaha kadariçinde durmaksızın çığlık atarlar dualar.Ama bazen aşk gider ve o çaresizce yalvardığın tanrı bile giderpeşinden...Sonra sabah olur.Güneş doğar.Aşkın gelmez bir türlü Bir gecede değişir ömrün.O bir türlü inanmak istemediğin kader alay eder seninle .Ömrünü adadığın yıllarını önüne serdiğin aşkınibelki mecburdur gitmeye ama sonuşta bi gecede başka bir hayata karışmıştır işte.İnanmazsın.
Bazen aşk gider...Ve sen yıllardır yaşadığın valizler dolusu anılarla kendi yalnızlığına taşınırsın elin varmaz hiç birşeye dokunmaya gözlerinle gözrdüğü herşey onunla geçirdiğin anıların tarihiyle ağırlaşır...Tek başına gittiğinde anlarsın beraber yürüdüğümüz o sahil yolu bile utancından bakamaz yüzüne...
Bazen aşk gider...Ve her akşam açıp girdiğin kapıdan seninle beraber yanlızlıkta girer...Gölgesine alışkın sokaklar bile çoktan kabullenmiştir onun yokluğuna...Sende kabullenmeye başlayacaksın yavaş yavaş biliyorum...Şimşekler çakacak gök yüzünde...Acılar kemirecek yüreğini...Yokluğum ağır gelecek...Hayatın şartları ağır basacak seninde benim gözlerim kör olcak ağlamaktan...Bir alev topu gibi yanacak ömrün...Ve sen aklını kaçırmamak için geceler boyu kendi kendine bağırcaksın'Unut onu,unut onu,unut onu'...
Bazen aşk gider...Ama ölüm gelmez bir tülü ne yapsan da öfke duyamazsın gideceğin ve giderken kibrit aleviyle ateşe verdiğin ömürümün alevleri arasında eriyip gitmene izin vermeyeceğim....silinip gidecek kokum üzerinden.Kül olan yüreğime bir kez olsun bile bakmayacaksın...Anlarsın aşktır bu.öfkeyi bir türlü içinde kabullenmeyen...vefasız bir unutuşa kurban olsada solup başını eğmeyen...hayattan soğutup ölümü özletmeyen...ölü bir bedebde canlı kalmakta direnen...
Ama bazen aşk gider...Aslınada bilirsin nereye gittiğini.Onu çağıran o eksik,o duyarsız,o şerefsiz,o sadce sadece kendi çıkarlarını düşünen insanlar topluluğundan oluşan düzendir...Belki de güneşin bir daha doğmayacağı bi yere ...Bu yüzdengiderken bi kibrit ateşiyle yakıp gittiğin ömrün alevleri arasında eriyip gitmene izin vermeyeceğim...
Bir gün aşk gider..Ve sen onun gerçek aşk olduğunu anlar,unutamazsın...Ve belki de bu yüzden geri döndüğünde ,o sokağın bir köşesinde ürkekçe sana yeniden sevdalı ellerini uzattığında ,ona yüreğinin kapılarınım hasretle sonuna kadar açarsın...