GERÇEKTEN SEVMEK

O durmadan kaçıyor;
sen ardından gitmiyorsan;
o günün her saatinde saklanıyor,
sen yollara düsüp deli divane aramıyorsan;
o sana acıların en büyügünü tattırıyor,
sen bundan en yüce hazzı duymuyorsan;
bosuna aldatma kendini,
onu sevmiyorsun demektir.


Elindeki içki kadehinde,
dudagındaki sigarada ,
okudugun kitapta,
mırıldandıgın sarkıda,
söyledigin siirde,
gördügün rüyada
ve yasaman için
cigerlerine doldurdugun havada
o yoksa;
Onun vazgeçilmezligini anlamamıssan;
onu sevmiyorsun demektir.

Renkler onunla degerlenmiyorsa,
örnegin onsuz kırmızı kırmızılıgının,
mavi maviliginin farkında degilse,
beyaz yalnız o giydigi zaman
güzelligini haykırmıyorsa,
sabahları onu görünceye kadar
günes dogmuyorsa
ve onsuz gökyüzü geceleri
aya, yıldızlara
hasret degilse
onu sevmiyorsun demektir.

Sokakta gördügün her yüzde
ondan birseyler aramıyorsan,
güzel bir manzara,
hüzünlü bir musiki onu hatırlatmıyorsa,
uykudan uyandıgın zaman
yasamakta oldugundan önce
onu hatırlamıyorsan,
omuzlarına dökülmüs saçları,
bir sis perdesinin ardında
her zaman gülen,
ısık saçan gözleri
aklına gelmiyorsa,
durup durup avuçlarının
sıcaklıgını özlemiyorsan;
Onu sevmiyorsun demektir.

Dünyada yasıyan öteki insanların
senin için hala bir degeri varsa,
ona karsı tutumunu
toplumun köhne ve manasız
kurallarına göre ayarlıyorsan
ve açık açık
sanki var oldugunu haykırırcasına
sevgini söylemiyorsan;
Onu sevmiyorsun demektir.
Ümit Yasar Oguzcan

ay ben cok seviyorum bu ümit yasari. Tam bir ask sairi. Insanin gercekten sevebilecegi kisi bindebir cikiyor insanin karsisina.


Rain iyiki acmissin bu konuyu. Diger konu yine asagilara kaymisti. Burdan devam edebilirmiyim sarkilara senin icin sakincasi yoksa :-D hehe bende bu arada babamin mali gibi kullaniyorum senin topici )
Simdi cok eski ve güzel bir ask sarkisi yazacagim. Sabah kalkar kalkmaz aklima dünki düsüncelerime uygun olan bu sarki geldi.

Seni gördügüm o günden beri
kalbim perisan gönlüm bir deli
sana yazdigim beni anlatan
askimla dolu bu sözlerim...

Iste bu bizim hikayemiz
öyle saf öyle temiz
kenetlenmis ayrilamaz
kalbimiz ve ellerimiz..

kanimda canimda dört yanimda
senden baska hickimse olmasin
bir gün dönsen yeter bana
gözlerim yolda kalmasin...

Olmayacak bir dua miydi bu?
Allahim bana reva miydi bu?
yoksa hemen sonu gelecek
aciyla dolu bir ask miydi bu?

Iste bu bizim hikayemiz
öyle saf öyle temiz
kenetlenmis ayrilamaz
kalbimiz ve ellerimiz...

RÜYALARIM OLMASA

Yıldızlara baktırdım fallara çıkmıyorsun
Seni görmem imkansız rüyalarım olmasa
Pencereden bakmıyor yollara çıkmıyorsun
Seni görmem imkansız rüyalarım olmasa

Zor mu geldi kalbinde bana sevgi saklamak
Yakıp gittiğin yeri dönüp bir kez yoklamak
Değil sabaha kadar seni öpüp koklamak
Seni sarmam imkansız rüyalarım olmasa

Sevmesem özler miyim seni can pahasına
Ne olur bir fırsat ver, beni bir daha sına
Adını söyleyemem senden bir başkasına
Seni sormam imkansız rüyalarım olmasa

Düşlerimde incitsem günlerce uyuyamam
Sana değil, saçının bir teline kıyamam
Yıllar sonra dönsende" nerde kaldın" diyemem
Seni kırmam imkansız rüyalarım olmasa

Yalvarırım mektup yaz beş dakkanı ayır da
Su serp yanan sineme sağlığını duyur da
Yaban gülü gibisin dağda,kırda,bayırda
Seni dermem imkansız rüyalarım olmasa...

CEMAL SAFİ


Ayrica Zekai Tuncanin sarkisi, tavsiye ederim.

Kendi Kişiliğine Bürün

Her insanın özel bir kişiliği vardır:

Özel görüşleri vardır.

Davranış biçimleri,

Konuşma tarzları, yetenekleri vardır.



Fakat çoğu insan vardır ki;

Kendi özelliklerini unuturlar.





Özel görüşlerini,

Davranış biçimlerini,

Konuşma tarzlarını,

Yeteneklerini,

Kendi ortamlarını unuturlar.



Kendi kişiliklerini,

Kendi varlıklarını inkâr ederler…



* * *



Aziz dost !..

Kendi kişiliğine bürün !..

Başkalarının kişiliğine girmekten,

Başkalarının varlığında erimekten,

Kendi kendini inkâr etmekten sakın !..

Çünkü bu,

Eğer bilirsen

Sonu gelmeyen bir işkencedir !..



Düşün !..

İlk insandan son insana kadar,

Hiçbir zaman

İki kişi aynı biçimde yaratılmamış !..

Öyle ise;

Huyları ve yetenekleri

Neden aynı olsun ?!..



* * *



Kendi kişiliğine bürün !..

Unutma ki sen,

Tarih boyunca

Benzersiz tek yaratıksın !..

Daha önce benzerin yaratılmadığı gibi,

Bundan sonra da

Dünyada benzerin olmayacaktır !..

Sen başkasından büsbütün ayrısın !..





O halde

Başkasını taklit potasında

Kendini ve kişiliğini eritme !..

Seni yaratana karşı gelircesine

Kendini başkasına benzetme !..

Çünkü ;

Sen sensin,

O da odur !..



* * *



Kendi kişiliğine bürün !..

Senin şeklin başka,

Rengin başka,

Sesin başka,

Yeteneğin başka,

Huyların başkadır !..



O halde;

Yaratıldığın gibi yaşa !..

Sakın yaratılışını değiştirme !..

Sesini değiştirme !..



Sırf başkasına benzemek için,

Yürüyüşünü değiştirme !..

Kendini geliştir,

Fakat varlığını inkâr etme.

Özgürlüğünü öldürme !..

Çünkü sen, yalnız sensin !..



* * *



Kendi kişiliğine bürün !..

Senin ayrı bir tadın,

Ayrı bir rengin var !..

Herkes seni

Özel tadınla,

Özel renginle ,

Ve özel şeklinle

Görmek ister !..



Çünkü sen,

O şekilde yaratıldın.

Ve herkes,

Seni o şekilde tanıdı…

İnsanları ve dostlarını

Hayal kırıklığına uğratma !..



* * *



Kendi kişiliğine bürün !..

İnsanlar ağaçlara benzerler.

İçlerinde tatlısı vardır,

Ekşisi vardır.

Uzunu vardır,

Kısası vardır.

Meyvelisi vardır,

Meyvesizi vardır…



Şayet sen,

Bir muz gibi isen;

Sakın ayvaya, elmaya dönüşme !..

Çünkü senin değerin ve güzelliğin,

Muz olduğun içindir,

Ve muz olduğun süre devam eder.



Unutma ki;

İnsanların renklerinin,

Dillerinin,

Güçlerinin,

Yeteneklerinin değişik olması;

Yalnız yüce Yaratıcının tercihidir.



Şu halde;

Yaratıcının tercihine karşı gelmekten sakın !...

Ve her zaman,

Kendi kişiliğine bürün !..

GELMEDİN



gelmedin son hayal de yanıp yanıp kül oldu
bu deruni kavgada kırılan gönül oldu
şimdi menziller elem,yürek duman,sine çak
devleri mahkum eden hayatım şimdi helak
gelmedin yıldırımlar düştü hülyalarıma

nasıl kıydın be zalim masum rüyalarıma
sana doğru her adım neden hep ölüm sunar
seni her andığımda renk solar,desen yanar
hangi rüzgar sabırla böyle koşar ardından
hangi el nakış nakış gergef dokur ardından
susarsam anlatır mı seni göklere tarih
bensiz olur mu sabah güler mi kara talih

gelmedin koptu zincir parçalandı anılar
sardı bütün ruhumu tükenmeyen ağrılar
kalbimin pembe köşkü harab oldu gelmedin
bahçesinde açan gül turab oldu gelmedin
bil ki kıyamet kopsa bu ateş sönmeyecek
heyhat!şair mehtaba bir daha dönmeyecek

SEN GELİYORSUN



Sen geliyorsun; kuşlar geliyor bahçelerden

Papatya kokusu bir de, sen gelmeden önce



Nasıl tanıyorum bilsen geçtiğin sokakları

Biraz mahmur oluyor bakışları, fersiz, çaresiz

Ölü kelebekler görüyorum sokak köşelerinde

Duvar diplerine bırakılmış acılar

Yorgun ihtiyarlar bir de, gençliğini arayan



Sen tüm sokaklardan geçmişsin meğer

Hangisine baktıysam rengi bembeyaz

Bir dokun bin ah işit pencereden

Bir asker ağlıyor kenarında sessizce

Yavuklusunun adını unutmuş gözlerinde

Ne zaman biteceğini askerliğinin

Nereye gideceğini, kim olduğunu



Aklının karıştığı mahzenlerde

Bir adam izlerine bakıyor delice

Şimdi sen geliyorsun, biliyorum

Hayallerim geliyor, umutlarım, mutluluğum

Hiçbir şeyi görmüyor gözlerim

Gireceğin kapıdan başka

SİYAH GÖZLERİNE BENİ DE GÖTÜR



Daha dokunmadan kurudu irem
çöllere bir türlü yağamıyorum
yeni bir koşunun başlangıcında
biraz deprem sonrası
biraz şehir hülyası

bir kalp yangınından geriye kalan
siyah gözlerine beni de götür
artık bu yerlere sığamıyorum.
Pembe uçurtmalar yolladığından beri
sarardı tiryaki menekşeleri
sonbaharın tozlu kafeslerinde
sevgi turnaları yakalıyorum
turnalar gidiyor;ben kalıyorum

avareyim,asudeyim,yorgunum
bilmiyorum neden sana vurgunum
Erzurum garında banklar üstünde
uyku tutmuyor karanlıkları
yitik düşlerimi kovalıyorum
gölgeler gidiyor;ben kalıyorum.



Binbir türlü kokuyorsa yaylalar
siyah gözlerine beni de götür
baharın koynundan koparıp sana
ipek bir mendile sardığım yüreğimle
şehzade gülleri gönderiyorum
umutlar kalıyor;ben gidiyorum.


Bütün yelkenlileri,deniz fenerlerini
kaptanları sorgulayan
yanından geçen küheylanların
korku tufanına yakalandığı
siyah gözlerine beni de götür

güneş ülkesinden gelen yiğitler
benzeri olmayan bir dünya kursun
cellat,ayrılığın boynunu vursun.
Usul usul intizarı çürüten
bu hercai diken,bu çılgın arzu

sürüklüyor imkansız muştuların
eşiğine gönül vadilerini
bir ağaçtan düşen yapraklar gibi
düşüyorum tanyerine

ya topla yaralı kırlangıçları
ya da bu vefasız şarkıyı bitir
özgürlüğe giden tutsaklar gibi
siyah gözlerine beni de götür.


Nurullah genci cok seviyorum. Buda cok sevdigim bir siiri..."siyah gzlerine benide götür"...

SİTEM



Benden anlamadın şiirden anla!
Senin gülüşünle yaşadığımı
Akşamı ettiğim senden kalanla
Sabaha seninle başladığımı
Benden anlamadın şiirden anla!

Nurullah Genc

DEĞİŞİK

Başka türlü birşey benim istediğim
Ne ağaca benzer ne de buluta
Burası gibi değil gideceğim memleket
Denizi ayrı deniz, havası ayrı hava
Nerde gördüklerim,nerde o beklediğim
Rengi başka, tadı başka
Bir başka yolculuk dalından düşmek yere
Yaşadığından uzun
Bir tatlı yolculuk dalından inmek yere
Ağacın yüksekliğince
Dalın yüksekliğince rüzgârda
Vardığım çimen yeşilliğince

can yücel

Yeni Türkü´nünde bir sarkisi ayrica.

simdi gidiyorsun git
bütün sabahlari üsüdügüm
bütün gördügüm senli günlerim
onlarda gitsin..
icimde bi sarki
gözümde bir umut kalmisti herseye inat
kapat gözlerimi, sevdigim anlarda gitsin.

Yildizlarida alsana yanina gökyüzünden!
Sevdigimiz Sarkilarida!
Pencereme konan yusufcuklarida..
beni birak..beni böyle birak
böyle ansizin, böyle yakisiksiz..
böyle anlamsiz..
böyle daginik...
öyle kapida sususun
öyle sarsak, öyle sersem, öyle cerkez durusun
koy beni sensizlige
ve otursun icime kor gibi yanginin

Simdi gidiyosun git
hadi git
hepsi hepsi bi sevda benimkisi al da git
hadi kanatma, hadi yikma
zaten ben seni öylesine sevmistim..

Simdi gidiyosun git
bütün sabahlari üsüdügüm
bütün gördügüm senli günler
onlarda gitsin
hadi kanatma, hadi yikma
zaten ben seni ööööylesine sevmistim!

Ibrahim Sadri

icinde hatalar olabilir cünki ezberden yazdim.. Cok dinlerdim bunu Teenagerlik zamanimda..asik oldugumu sandigim zamanlarimda...