Vaybee!
  |   Mitglied werden   |   Hilfe   |   Login
 
Sie sind hier: Startseite > Vaybee! Forum > Wissenschaften & Weltansichten


Hilfe Kalender Heutige Beiträge

Antwort
 
Themen-Optionen Thema durchsuchen
  #71  
Alt 21.06.2004, 06:07
unknown
 
Beiträge: n/a
Standard so jetzt will ich mal meine Top 5

Romane auflisten. Erwarte natürlich auch Eure Top 5"s ! damit mal wieder Schwung kommt hier.Habe nämlich die Nase voll von den anderen Forums......
-----------------------------------------

1: 100 Jahre Einsamkeit/ G.G. Marquez
(4x gelesen)
2: Wassermusik / T.C Boyle
( 2 x gelesen)
3: Liebe in den Zeiten der Cholera/G.G. Marquez
4: Das Parfüm / P.Süsskind
5: Der Bruchpilot / Mark Childress
----------------------------------
na ja ich kann mich nicht halten, hier die Nr.6 bis 10 ehehi

6: Grün ist die Hoffnung / T.C Boyle
7: America / T.C Boyle
8: Der Samurai von Savannah / T.C Boyle
9: The American Novel / P.Roth
10: Lolita / Nabukov
  #72  
Alt 18.07.2004, 14:44
duschdas
 
Beiträge: n/a
Standard bekiffter Maler

Dali war ein bekiffter Maler, der seinen Freund wie Dreck behandelte und Franco huldigte. so sieht für mich kein genie aus
  #73  
Alt 13.08.2004, 14:46
Benutzerbild von helenna
helenna helenna ist offline
Neuer Benutzer
 
Registriert seit: 06.05.2008
Beiträge: 1
Standard Interessant

sind die Bücher das Parfüm und Lolita, doch sind das bereits alte Bestseller. Was ich unter anderem in deiner Top Ten vermisse ist Sophies Welt von Joostein Garder. Wie siehts mit der klass. Literatur aus?
Helenna
  #74  
Alt 25.09.2004, 12:53
Benutzerbild von zaptirikgari
zaptirikgari zaptirikgari ist offline
Neuer Benutzer
 
Registriert seit: 06.05.2008
Beiträge: 0
Standard an alle..

die gerne kurz geschichten schreiben..

kücük bir oyuna varmisiniz?!..

Farz edin,.. eski okulunuz, yahuta suanki okulunuzdasiniz.. Hausmeister (Herr XX) ile bir nedenle.. (mesela Sandalye getirmeye falan..) Okulunuzun Bodrum Katina (Keller) inmek zorunda kaldiniz.. Bodrum kati hayal edemeyeceginiz kadar büyüktür.. Ve nedeni bilmediginiz bir Vakayla karsi karsiyasiniz.. STROMAUSFALL!!

Nun am ende werden die besten (Grusel)Geschichten ausgewählt.. Sonrasinada bakariz.. düsünmek gerek.. hehe

also viel spaß beim schreiben..
  #75  
Alt 09.10.2004, 22:54
Benutzerbild von sid
sid sid ist offline
Neuer Benutzer
 
Registriert seit: 06.05.2008
Beiträge: 0
Standard Faust gelesen?

Wenn ja, Feedback please
  #76  
Alt 10.10.2004, 20:11
Benutzerbild von hevin81
hevin81 hevin81 ist offline
Neuer Benutzer
 
Registriert seit: 06.05.2008
Beiträge: 0
Standard faust

ja, hab den faust gelesen, ist allerdings etwas länger her. also, es geht um die grundlegende frage, die die menschheit quält, seitdem der mendsch denken kann nämlich: was ist der sinn des lebens? wie kann ich das leben kontrollieren, und es für meine zwecke ausnützen bzw. wieso kann ich nicht allwissend sein wie gott? also, faust hat von medizin, jura und theologie alles studiert, um die welt zu verstehen, trotzdem kann er keine wunder vollbringen oder den tod seiner patienten verhindern. er möchte unbedingt alles wissen und er möchte die leere, die er in sich hat füllen. da kommt dieser teufel in gestalt von mephisto, es kommt zu diesem pakt, faust verkauf seine seele, um allwissend und allmächtig zu sein. naja, das ende kennst du ja wohl. der teufel bekommt nicht die seele des faust, sondern der liebe gott. fazit: man muss nicht alles wissen oder alles Geld der welt haben,um zufrieden zu sein, sondern man muss seine seele von innen füllen, ist m eine interpretation. ach, jetzt hab ich wieder sauviel geschrieben. bin halt ein literaturfreak. genügt dir das feedback?
  #77  
Alt 11.10.2004, 23:05
Benutzerbild von webjunkie
webjunkie webjunkie ist offline
Neuer Benutzer
 
Registriert seit: 06.05.2008
Beiträge: 14
Standard Lebensphilosophie

Will man was vom Leben verstehen, sollte man den Faust lesen.
  #78  
Alt 04.11.2004, 05:40
Benutzerbild von joy
joy joy ist offline
Neuer Benutzer
 
Registriert seit: 06.05.2008
Beiträge: 0
Standard geschmacklos

Der Tee schmeckte nicht mehr. Am Abendessen fand er auch kaum noch Geschmack. Lag es an seiner Erkältung? Seine Kopfschmerzen begleiteten ihn schon seit Tagen. Einen Abendtee, den wollte er sich noch vor dem Schlafengehen gönnen. Er sollte ihn wärmen, vergebens, fand er doch nicht einmal gefallen daran ihn zu trinken; denn ersetzen konnte der Tee nichts.
Er schaute im leeren Raum umher; Möbel, Bücher, Kleidung und an der Wand ein Schatten, doch der chatten war allein. Jeder Blick schien in den Raum zu hallen, jeder Augenschlag, das einzige, was er hören konnte. Seine Sinne schienen sich geschärft zu haben. Doch machte dies jetzt noch einen Sinn? So nah am Wahnsinn?
Tagelang hatte er sich zermürbt, daher die Kopfschmerzen. Sein Blick fiel auf die Uhr; es war zu spät, zu spät obwohl die Uhr erst zehn schlug. Seine Augen fielen ihm zu, er konnte nicht mehr, das leben ist zu ermüdend.
Die letzen Stunden, die letzen Tage, die er hatte, sollte er sie alleine verbringen? Gerade jetzt hätte er ihre Wärme gebraucht. Aber sie deswegen anzurufen, ihr zu sagen, dass er todkrank ist, wäre dies fair?
Ich habe es verdient, so schien er sich zu trösten; nahm noch einen Schluk vom Tee, der mittlerweile erkaltet war. Und dabei liebten sie sich so sehr. Er dachte an sie: so ist es besser, so leidet sie zumindest nicht. Er versuchte sich vorzustellen, dass er an ihrer Stelle sei und von seiner Krankheit erfuhr. Ich würde alles geben, um ihr dieses Leid zu nehmen. Zu wisen, dass sie irgendwann nicht mehr da ist; und es floß ihm eine Träne übers Gesicht. Er spürte wie sich die Tränen bildeten; scharfe Sinen wie nie; er spürte noch einen Tropfen. Es schmerzte. Doch die Tränen glitten so sanft an ihm herunter. So sanft spürte er sie, wie er sie gespürt hatte. So nah wie sie war ihm keiner. Mit jeder Träne vergoss er ein Stück Vergangenheit. Sie fanden ihren Weg übers Gesicht; einen Weg und einfach so; anscheinend ohne Bemühungen. Wieso fiel es ihm dann so schwer alles hinter sich zu lassen? Er atmete sie ein. Ihr Duft schien sich im ganzen Raum festgesetzt zu haben.
Die Tasse fiel ihm aus der Hand. Wie der Teppich doch diese Flüssigkeit aufsaugte, es war bloß noch ein Fleck zu sehen. So schnell weg, doch der Fleck bleibt für immer. Er machte sich keine Mphe ihn wegzuwischen. Welchen Sinn würde dies denn noch haben? Ihm schien alles egal zu sein. Er fand keinen Geschmack mehr am Leben. Der süße Tod lockte; es gab nichts mehr, was ihn in dieser Welt halten konnte. Wieso den Tod abwarten, wenn er seelisch schon allgegenwärtig war?
Er konnte nie gut einschlafen, wollte jetzt aber für immer schlafen, todmüde war er; legte sich auf das Bett, seinAtem wurde immer langsamer, und langsamer. Die Bewegung seiner Brust wurde immer seichter. Tränen begleiteten ihn auf seinem Weg in den Schlaf. Der Schlaf, ein halbtoter Zustand.
Er schlief nun, doch seine Brust bewegte sich nicht mehr. Der Raum schien leerer zu sein als je zuvor, und er bloß noch ein Teil des Mobiliars. Kein Schatten mehr an der Wand. Ein Fleck auf dem Teppich, und das Telefon klingelte.
  #79  
Alt 18.11.2004, 14:56
Benutzerbild von adnanhoca
adnanhoca adnanhoca ist offline
Neuer Benutzer
 
Registriert seit: 06.05.2008
Beiträge: 0
Standard Nazim Hikmet ve Nihal Atsiz

Nazim Hikmet hayati, dünyayi ve insanlari seviyordu.Türlü hapis, nezaret, sürgün ve gurbetle dolu ömründen kesitler sundugu romanina „Yasamak Güzel Sey Be Kardesim“ adini vermesi bosuna degildir. Bir siirinde de oglu „Memed“e söyle seslenir:

"Tohuma, topraga, denize inan,

insana hepsinden önce.

Bulutu, makinayi, kitabi sev,

Insani hepsinden önce.

Kuruyan dalin,

sönen yildizin,

sakat hayvanin

duy kederini,

ama hepsinden önce de insanin.



Sevindirsin seni cümlesi nimetlerin

Sevindirsin seni karanlik ve aydinlik

Sevindirsin seni dört mevsim

Ama hepsinden önce insan sevindirsin seni."





Türk Milliyetciliginin efsane ismi Hüseyin Nihal ATSIZ’in siir ve yazilari, gözünü kan bürümüs bir ölüm manyaginin mermileri gibidir. ATSIZ, „öldürme“ dürtüsüyle kafayi yemis hasta bir adamdir. Insanligin büyük zekalarini terleten ilim, sanat, felsefe gibi meselelere zerre kadar kiymet vermez:



"Anlamayiz hayati felsefeyle, ilimle,

Hayat celik ellerle atilan zar olmali

Rahat yatakta ölmek acep olmaz mi cile?

Kanli sinir boylari bize mezar olmali“



ATSIZ’ a sorarsaniz, edebiyat, resim, mimari gibi üzerine medeniyet insa edilen sütunlar bes para etmez:



"Kalem, firca, mermer nedir? Birer oyuncak!

Saheserler süngülerle yazilir ancak!“



Nazim Hikmet’in siirindeki yasama baglilik, kapitalizmin idealize ettigi bencil ve hazci tutkularin aksine dünyayi güzellestirme ve bütün insanlar icin yasanilir kilma arzusunun bir neticesidir. „Yasamaya Dair „ yazdigi siirlerden birisinde dünyayi ve hayati sevmenin bedeli olarak sorumluluk ve risk almaya davet eder insanlari:



"Yasamayi ciddiye alacaksin

yani, o derecede, öylesine ki,

mesela, kollarin bagli arkadan, sirtin duvarda,

yahut, kocaman gözlüklerin

beyaz gömleginle bir laboratuarda

insanlar icin ölebileceksin,

hem de yüzünü bile görmedigin insanlar icin

hem de hic kimse seni buna zorlamamisken

hem de en güzel, en gercek seyin

yasamak oldugunu bildigin halde.“



ATSIZ’daki "ölmek ve öldürmek" tutkusunun böyle izaha gelir bir yani yoktur. Sapik bir irkcilik gayretiyle dünyayi, gelecegi ve insanligi bir alev deryasinda boguluyor görmekten zerre kadar kaygilanmadigi gibi, bu manzaralari tahayyül etmekten müthis haz alir ve sehvetle tasvir eder:



"Kayalara carpmalidir korkunc türküler!

Dalmalidir gövdelere celik süngüler!

Sert dipcikler ezmelidir nice baslar!

Ecel kusu ayirmali arkadaslari!

En yigitler serilmeli en önce yere!

Kizil kanlar yerde tasip olmali dere!

Ülkü denen nazli gelin erde san ister!

Büyük devlet kurmak icin büyük kan ister!

Damarinda var mi seninin öyle bol kanin?

Türkün kani bir esidir lavli volkanin!“



ATSIZ, kaleminin bütün gücünü hiristiyan aleminin „barbar Türkler“ propagandasini delillendirmek istercesine kullanmaktan hic gocunmaz. Onun nazarinda Türk, ata binip kilic kusanan ve vurup kirmadan baska hicbir seye akli ermeyen cengaver bir kavimdir:



"Aclar nasil bir istekle kosarsa asa

Türk eri de öyle gider kanli savasa.

.................................................. ......

Tabiatin yürüyüsü belki yavastir;

Hiz verecek biricik sey ona savastir!“



Kana susamislikta en taninmis fasist liderlere tas cikartir, ve hatta hizini alamayip Musolini’ye „DAVETIYE“ yazar:



"Buyursunlar... Bizim icin savas dügündür.;

Din Arab’in, hukuk sizin, harp Türklügündür.“



Samanizm sempatisiyle de meshur Nihal ATSIZ’in yaninda Türkes’in söylemi bile oldukca masum ve insancil kalir.Zengin bir tarih bilgisi, sürükleyici bir üslubu vardir ATSIZ’in. Bir „saman“ gibi beynini büyüledigi „mankurtlasmis“ yüzbinlerce genc, „aclar nasil kosarsa asa“ öylesine bir istekle, agzindan salyalar akarak „Türklük icin“ ölmeye ve öldürmeye kosmus, binlercesi telef olmustur. Iste ATSIZ’in bir baska dörtlügü:



"Sen ne kadar güzel seysin ey sanli ölüm!

Bizim bütün talihimiz sende saklidir.

Ey dünyada her yigide nisanli ölüm,

Zevki sende arayanlar elbet haklidir.“



Halbuki egilmeden, bükülmeden, satilmadan mazlum halkimizin sesi olan yüzlerce solcu ve Islamci derginin „siddete tesvik“ gerekcesiyle toplatilip kapatildigi; birakin sorumlu müdür ve yazarlarini, okuyucularinin bile iskenceden gecip hapse atildigi ve inim inim inletildigi ülkemizde, bu despot basin yasalariyla ayakta kalan sagci iktidarlar, „siddete tesvikin, kiskirticiligin“ daniskasina imza atan Nihal ATSIZ’in kitablarini sokmadik kütübhane birakmamis, gencligin bunlarla zehirlenmesini ve man kurtlasmasini tesvik etmistir.



Türk gencliginin heyecanini „ vatan - millet - bayrak“ sloganlariyla sahsi menfaatlerine kanalize etmek ve „acliga, yoksulluga, sömürüye hayir“ diyen halkimizi sindirmek isteyenler icin Ülküsü“ baslikli yazisinda;



Bu toprak icin,

Bu bayrak icin

Ölelim...

Fakat bilelim...



Diyen bir sairin bile düsüncelerini eksik ve yetersiz bulan Hüseyin Nihal ATSIZ, bu siiri degistirerek söyle söyler:



Bu toprak icin,

Bu bayrak icin

Ölelim

Ne düsünelim, ne de bilelim!



Evet, ne düsünen, ne okuyan, ne üreten, ne sorgulayan; sadece „toprak“ ve „bayrak“ slogani ekseninde ölüme ayarli, gözü dönmüs bir genclik sürüsü... ATSIZ gibilerin yetistirdigi ve sag iktidarlarin yillardir sirtina basarak yürüdügü „milliyetci kitle“ budur. ATSIZ, bütün ömrünü "Kür Sad, Kül Tegin, Ötüken, Tanri Dagi, Turan“ diyerek tüketmis, bir kez olsun gelir dagilimindaki adaletsizligi yazmamis, Türk milletini kirip geciren fukaraliktan bir defacik bile dem vurmamistir. Onun lügatinda „yolsuzluk“, „rüsvet“, „verem ve sitma“, „sömürü“, „Hirosima“, „atom bombasi“ gibi kavram ve kelimeler yoktur.



Resmi ideolojinin yapistirdigi „vatan haini“ etiketine aldanmayin.Nazim Hikmet Bu memleketi ve insanimizi onlarin hepsinden fazla seviyordu:



"Sen esirligim ve hürriyetimsin,

ciplak bir yaz gecesi gibi yanan etimsin,

sen memleketimsin."



Ama Nazim’in sevgisi kuru bir baglilik, kayitsiz sartsiz bir teslimiyet degildir. Sevdigi icin düzeltmeyi ve güzellestirmeyi görev bilir. Sevmek, oldugu gibi kabul etmeyi gerektirmez ve „aslansin-kaplansin“ gibi hamasi ninnilerle uyutmak yerine insanimiza kabahat ve sorumluluklarini hatirlatir:



"Koyun gibisin kardesim,

gocuklu celep kaldirinca sopasini

sürüye katiliverirsin hemen

ve adeta magrur, kosarsin salhaneye.

Dünyanin en tuhaf mahlukusun yani,

Hani su derya ice olup

Deryayi bilmeyen baliktan da tuhaf.

Ve bu dünyada, bu zulüm

Senin sayende.

Ve acsak, yorgunsak, alkan icindeysek eger

Ve hala sarabimizi vermek icin üzüm gibi eziliyorsak

Kabahat senin,

-demege de dilim varmiyor ama-

kabahatin cogu senin, canim kardesim!“



Nazim Hikmet „vatan severlik“ maskesiyle bu memleketi babasinin ciftligi gibi sayanlara göz yummadigi ve bunlarla uzlasma noktasi aramadigi icin „vatan haini“ damgasi yemis, ATSIZ gibiler ise „Türklügün büyük evladi“ olarak nam salmistir. Eger „vatan ciftliklerinizse, kasalarinizin ve cek defterlerinizin icindekilerse... Ve vatan sose boylarinda gebermekse acliktan, soguktan it gibi titremek ve sitmadan kavrulmaksa yazin ve fabrikalarimizda al kanimizi icmekse ve agalarinizin tirnaklariysa ve polis copuysa, ödeneklerinizse, maaslarinizsa“ böyle bir hainligi dünden razidir Nazim Hikmet:



"Vatan,

Amerikan üsleri,

Amerikan bombasi,

Amerikan donanmasi,

Amerikan topuysa,

Vatan kurtulmamaksa kokmus karanligimizdan,

ben VATAN HAINIYIM.

Yazin üc sütun üstüne kapkara haykiran puntolarla:

Nazim Hikmet vatan hainligine devam ediyor hala.“





ATSIZ’in Türk tarihinde en begendigi kahraman, „en büyük Türk“ dedigi „Kür Sad“dir. „Bozkurtlarin Ölümü“ romaniyla bu Göktürk prensini efsanelestirmis, insan üstü bir varlik gibi kutsamistir. Bu romani okumayan ülkücü zor bulunur. Öyle ki, bütün bir milliyetci nesil cocuklarina „Kürsat“ adini vermenin ayricaligi ile gururlanmistir. Aslinda tarihi kaynaklarda „Kür Sad“a dair bilgiler cok sinirlidir. Asil ismi bile bilinmemekte, ne dogum ne de ölüm tarihine ait kesin bir kayit bulunmamaktadir. Onu Homeros’un sahte tanrilari gibi yücelten ve Türk tarihinin unutulmazlari arasina sokan bizzat ATSIZ’in büyüleyici üslubudur.



"Bozkurtlarin Ölümü“ romani „621 yilinda bir yaz gecesi“ baslar. Ayni zamanda Peygamberimizin hicret tarihi olan bu miladi yil, ATSIZ’in eserinde „Kür Sad“in genclik yillaridir. Peki, Kür Sad’in dogum ve ölüm tarihine dair kesin kayitlar olmadigi halde, ATSIZ, bütün bir ülkücü nesli büyüleyen bu „en büyük Türkün“ efsanesini kronolojik tarih itibariyle niye Peygamberimizle ayni zamana denk getiriyor? Cevabini vermeye hacet var mi?



Nazim Hikmet „Mesin Kapli Kitap“ Siirinde Kur’an’a ve Peygamberlere saldirir. ATSIZ’da Ötüken dergisinde yayinlanan „Yobazlik Bir Fikir Müstehâsesidir“ baslikli makalesinde en igrenc mantik oyunlariyla Kur’an’in Allah kelami oldugunu reddeder ve Islam karsitligini acikca belli eder. Bu yazi „Makaleler 3“ adiyla kitablastirilan derlemede aynen mevcuttur.



Siyahla beyaz kadar birbirinin ziddi ve düsmani olan ATSIZ’la Nazim’in birlestigi ve ayni renge büründügü tek nokta Islam düsmanligidir.



FAYDALANDIGIM KAYNAKLAR:



-Nazim Hikmet’in „Yatar Bursa Kalesinde“, „Yeni Siirler“, „Son Siirler“ ve „835 Satir...“



-Hüseyin Nihal ATSIZ’in „Yollarin Sonu“, „Türk Ülküsü“, „Makaleler 3“ ve „Bozkurtlarin Ölümü.
  #80  
Alt 25.11.2004, 13:31
Benutzerbild von oz
oz oz ist offline
Neuer Benutzer
 
Registriert seit: 06.05.2008
Beiträge: 0
Standard **türkische Autoren in und aus Deutschla

**türkische Autoren in und aus Deutschland**

hallo liebe leute

versuche mir einen überblick zu verschaffen
wer alles in deutschland, von den sogenannten
deutsch-türken, alles schreibt und sicher der litaratur hingibt ;o)

diese autoren sind mir schon bekannt

Sinasi Dikmen
Osman Engin
Feridun Zaimoglu
Emine Sevgi Özdamar
Selim Özdogan
Jade Kara
Biran Bingül
Zehra Cirak
Aras Ören
Zafer Senocak
Serdar Somuncu
Akif Pirincci

kann jemand noch weitere dazufügen
oder die hier vertreteten Autoren
kommentieren

danke im voraus ))
Antwort



Forumregeln
Es ist Ihnen nicht erlaubt, neue Themen zu verfassen.
Es ist Ihnen nicht erlaubt, auf Beiträge zu antworten.
Es ist Ihnen nicht erlaubt, Anhänge anzufügen.
Es ist Ihnen nicht erlaubt, Ihre Beiträge zu bearbeiten.

vB Code ist An.
Smileys sind An.
[IMG] Code ist An.
HTML-Code ist Aus.
Gehe zu