Selam,
öncelikle senden ögrenmek istedigim birsey var Irkcilikla milliyetcilik arasindaki fark nedir bunu ban acilayabilirmisin?

Filay

[xbaburx]

insanın özgür iradesi nerde kaldı cagın varolan tum ideolojik verilerine sosyal siyasal ikitisadi vs sonuclarına teslim olmak demekse cagdaslık ÖZNE OLMAK İNSAN OLMAK ÖZGÜN OLMAK nerde kaldı.

ya cagdaslık basbaya retorik bir baskı aracaı bir dayatmadan ibarettir.cagdaslık kavramıyla cagın modern insanının yasam tarzının dısında hicbir yasam tarzının kabul edilemeyecegi gibi bir anlayıs empoze edilmeye calısılmaktadır.temelinde de islama olan dusmanlık vardır.

ayrıca cok basit ve sıg bir zihin aldatmacasıdır.kardesim insan anı yasar.insan anı mı yasar?yasadıgı tum anlar gecmiş olan ve her yonuyle gecmişle yogunlasmıs gecmişe her yonuyle baglı gecmiş olmadan varolamayan insana siz nasıl cagdaslıgı dayatırsınız.anne baba olmadan biz olmazdık dede ve onun dedesi ... olmadan da.

hasılı cagdaslık denilen modern dayatma yani bugunku yasam tarzıda gecmişin bugune tasınmasıyla ortaya cıkmıstır.ve belli bir bölgenin insan tipinin ortaya koydugu bir yasam tarzı.yani batının.hasılı batılı zihni buldugu yasam tarzının sözümona en mukemmel yasam tarzı oldugu dayatmasını kakalamaya calısıyor insana.kendisi dısındaki tum gercekliği reddetmeye sömürmeye alasagı edip kendine katmaya alısmıs batılı zihin cagdaslık damgasıyla damgaladıgı modern yasam tarzını da hoyratca saldırgan bir sekilde dayatmaya kalkmasının sonucunda ortaya cıkmıs tr versiyonu sahıslar cagdaslık lafını alıp batılı babalarının yaptıklarını taklit edip insanlara dayatmaya kalkıyor.olan bu.

cumleleri toparlayamadıgımın farkındayım.kusura bakmayın.

yok, ama adina peygamber sünneti denilen, ne idigü belirsiz celiski dolu bir hilkat garibesi olusturan mezhepci sünnet icin bu daimilik gecerli degildir. Hatta söz konusu bile olamaz. ALLAH"IN HADISLERI (SÖZLERI) VARKEN BASKA SÖZLERE NE GEREK DUYARSINIZ?

[xstudentxnrw]

irlandiranlar ve Kuranin emirlerini yapmaktan kacanlar sence neden Peygamberimize itaatten ve Allaha itaatten kaciyorlar?

[xstudentxnrw]

ayni ayette kullanilmiski.. inkarcilar neden o o zamanki araplar icindi diyorlar? bundan ayni zamanda Allahin emirlerine itaatten kurtulacaklarinimi zannediyorlar?

ne kadarda isteseler buna itiraz etmelerinin faydasi olmiyacaktir.

ohne Text

[xstudentxnrw]

varsa o zaman Peygambere itaatin cok önemli oldugunu göstermiyormu? ama o ayetleri eski zaman icin gecerli gibi gösterenler o zaman Allaha itaatide eski zaman icin gibi göstermeye yakinda baslarlar!

[xstudentxnrw]

ohne Text

[xstudentxnrw]

gecerli? sen onu anlat. onun icin bir yazdiginida okumayi unutma! ;O)

[oezsu]

Ahmed Hulusi
9 Eylül 2005

Sürekli oyuna getirip kandırıyor!.

Göz açıp kapamak kadar bir süre gaflet bassa, akabinde bakıyoruz oyuna gelmişiz!.

Oyunu yuttuktan sonra da uyan, uyanabilirsen!..

Allem ediyor, kallem ediyor, sürekli oyuna getirip saptırıyor!.

Nihayet öyle bir noktaya geliyoruz ki artık; bir düşünüyoruz, dönüşü olmayan noktadayız!.

Oysa atasözü meşhur:

“Zararın neresinden dönülse kârdır”!.

Kandıran kim mi?..

Kâh insanın baş düşmanı, kâh da vehmimiz!.

Biri dışarıda, diğeri içeride!.

Dışarıdakinin derdi belli!. İnsanın kendisinden üstün vasıflarla varoluşunu hazmedemiyor; “eşref-i mahlûk” olan insanı, hayvaniyet derekesinde yaşatmak istiyor!. Bunun için de görünmezliğinin ve yapısının getirisi olan her silahı kullanıyor!.

İçerdeki ise, bilgisizliğimizi veya anlayışsızlığımızı, kendimizi ve özümüzü inkâr edişimizi kullanarak bizi cezalandırıyor!.

Biri, dışarı çekiyor!...

Diğeri, içeri gömüyor!

Peki nasıl kurtaracağız kendimizi bu belâdan!.. Türlü oyunlarla, kapana kısılan hayvan gibi toprak altını boylamaktan!?

El cevap!

“EUZÜ OKU”mak sûretiyle!.

Ya huuu, her gün belki yüz kere “euzü....” çekiyoruz, ama hiçbir şey olmuyor!. Bu ne belâdır ki, “euzü çekmek” kâr etmiyor!..

Etmez dostum, etmez!.. “Euzü çekmek” boştur; hiç kâr etmez bu belâya!.

Sen, tıpkı bir ses kayıt cihazının tekrarlaması gibi, ezberlemiş olduğun kelimeyi tekrar ediyorsun!. Buna “çekmek” demişsin!. Ömür boyu çekersin elbette daha!.

İlk olarak...

Aramızda yaşayan görünmez varlıkların varlığına iman etmek ve onların kendilerine özgü bir şekilde insan beyinlerine çeşitli impalslar yollayarak, düşünceleri etkileyebildiğini fark etmek gerekir!.

Allah Rasûlü ve son nebîsinin bildirdiği her şey, insanın, bir sistem gerçeğini fark edip; işleyiş mekânizmasını anlayıp, ona göre kendini koruması (takva) ve de kendi hakikatini tanıması içindir!.

Allah Rasûlü, “OKU”muştur (ikra); ve bizim de “OKU”yanlardan olmamızı istemektedir!.

Bu nedenle de...

Bizim korunanlardan olmamız için, “OKU”mamız zorunludur!. “Çekmemiz” değil!... Hatta kesinlikle, “çekmekten” uzak durmamız gerekmektedir!.

Allah Rasûlü “OKU”nasıdır!.. Sünnetullah, “OKU”nasıdır!.. Euzü “OKU”nasıdır!.. Besmele, “OKU”nasıdır!.. Kur’ân, “OKU”nasıdır!..

Hâl böyle ise...

“Euzü çekmek” yerine, euzü “OKU”mak gerekir!

Euzü “OKU”mak ne demektir?

“Euzü çekmek”, âdet üzere, şartlanma üzere, bir şeylerden koruyacağı fikriyle, “Euzübillahi mineş şeytânir racîm” demek; ve bunu, aklına düştükçe, kafana göre sırası geldikçe tekrar etmek, demektir!.

Euzü “OKU”mak ise...

“Euzü”, sığınırım, anlamınadır... “B-illahi”, varlığımı oluşturan, ismi Allah olanın kuvvet ve kudretine, anlamındadır... “Min eş şeytânir racîm”, taşlanarak (yani, kendisine acı veren bir olayla) kendi hakikatinden uzaklaştırılmış olan, kandırıp saptırıcıdan!

Tek bir cümleye dönüştürelim şimdi bu anlamı:

Kendisinin fevkinde bir kapasiteyle yaratılmış bulunmam sebebiyle, hakikatinden uzak düşmüş varlığın, intikam amaçlı beni kandırıp saptırıcı davranışlarından; ismi “Allah” olanın, varlığımdaki zati, sıfat ve esmasının kuvvelerine sığınırım!.

İşte, euzü “OKU”yabilmek için, önce bu anlamı kavramak gerekir kanâatimizce... Bu da işin ikinci basamağı!!.

Bu idrâk oluştuktan sonra...

Şimdi geldik işin önemli olan üçüncü yanına... Görünmez (şeytâniyet özellikli) varlıkların, nasıl kandırıp saptırma işlemi yaptıklarına...

Burada, onların ana felsefesini açıklamaya çalışacağım, tek tek örnek olay vermek yerine...

İblîs’ten bu yana, “şeytâniyet” vasıflı tüm görünmez varlıkların ana amaçları, insanların, “halife” ve “eşref-i mahlûk” özelliklerinden uzaklaşarak, tamamen hayvan gibi yaşamalarını sağlamaktır!. Böylece, insanın yaradılışı aşamasındaki, “o topraktan meydana gelmiş bir hayvandır; yeryüzünde ancak kan döküp fesad çıkaran bir insansı türüdür” savını doğrulatmak isterler!.

Bunun için de temel prensipleri, İNSANI, DIŞA YÖNELTEREK; İÇSEL KUVVELERİNİ KULLANMAKTAN MAHRUM BIRAKMAKTIR!.

İnsana daima, kendisini beden kabul ettiren fikirler ilham ederler; sürekli etrafla uğraştırırlar; bu yolda ego (benlik) besleyici düşünceler ve eylemler hatıra getirirler... Dışarıda, ötelerde, uzayda bir tanrı tasavvuru oluşturup ona tapındırtırlar... Olmayan bu tanrıya dayalı varsayımlar kabul ettirip, sonra da bu varsayımların boş çıktığını yaşattırarak, ta ki, “Allah” adını taktıkları tanrıyı inkâra kadar sürüklerler aklı kıtları!.

Bütün amaçları, insanın, özüne hakikatine yönelmesini kesip; varlığını meydana getiren ismi Allah olanın esmâsının kuvvelerinden mahrum kalmasını temin etmektir!.

Kazara tasavvufa girmiş olanları ise, mülhime nefs bilincinin girdabında boğmak, onlar için en geçerli ve kolay yoldur!

“Çekmek”, ötedeki birine yönelmektir; âdet, şartlanma, ezber veya taklit yüzünden!.

“OKU”mak ise, geçerli olan sistemi (sünnetullah) algılayıp kavrayarak, bunun gereği olan DÜŞÜNCE ve DAVRANIŞI ORTAYA KOYMAKTIR!.

İşte bu “kavrayış ve gereğini yerine getirmenin” adı, Kur’ân’da “İKRA”, dilimizde “OKU”maktır!.

İmdi!.

Bir kişi fark ederse ki, bilincinde açığa çıkan bir fikir, kendisini bir dış tanrıya veya objeye yönlendiriyor; ona bağlı, bağımlı hâle getiriyor, kendindekini değerlendirmek yerine; işte bu noktada, sapma tehlikesiyle yüz yüzedir, demektir.

Buna karşılık...

“Euzü B-illah...” uyarısı da, “Istaıynu B-illah” uyarısı da insanı, özündeki, ismi “Allah” olana yönlendirmek için bildirilmiştir!. Kişi, eğer bu uyarıları “OKU”yabilirse, görünmez varlıkların, onu, dış dünyası derinliklerinde kaybettirme çabalarından kurtarabilir, kendi hakikatindeki ilahî kuvvelere sığınarak!.

“OKU”yamazsa bu iki uyarıyı; bu defa da dış dünyasının bir objesi ve oyuncağı olarak, bedensellik denizinin dalgaları arasında bir oraya bir buraya savrularak ölümü bekler!.

Hakikatindeki ilahî kuvvelere sığınmak nedir; nasıl olur; sorusunun cevabına gelince...

İşte “KUL EUZÜ....”ler!.

“KUL”... Fark et, algıla, kavra, hisset ve sonunda dillendir ki...

“Euzü bi-rabbil felak”... Bilincimin algılayamadığı karanlıkları yarıp beni aydınlığa çıkaran varlığımdaki rabbanî (esma) kuvveye sığınırım...

“Min şerri mâ halek”... Yaratılmışların şerrinden...

“Ve min şerri gâsikın izâ vekab”... Basan karanlık dolayısıyla algılayamadıklarımın şerrinden...

“Ve min şerrin neffasâti fiylûkad”... Beyin dalgalarını iplikteki düğümlere yönlendirerek büyü oluşturanların şerrinden...

“Ve min şerri hâsidin izâ hased”... Hased eden kem nazar sahiplerinin hasedlerinden...

“Euzü bi-rabbin nâs”... Sığınırım tüm insanların Rabbine, ki o varlığımın Hakikatidir!...

“Melîkin nâs”... Tüm insanların hükmedicisine...

“İlâhin nâs”... Tüm insanların hakikatinde yer alan İlâhiyet boyutuna...

“Min şerril vesvâsil hannas”... En fark edilmez şekilde vesvese oluşturanın şerrinden..

“Elleziy yuvesvisu fiy sudûrin nas”... Ki o, insanların sadrında (şuurunda, hakikatleri hakkında) vesvese oluşturur!

“Minel cinneti ven nâs”... görünmeyen varlıklardan da olabilir insanlardan da bunu oluşturanlar..

Burada anlayabildiğimiz yönüyle ve kadarıyla bir çeviri yaptık KORUNMA Sûrelerine, konuya açıklık getirmek için.

Şimdi bunu topluca ele alalım... Önce Felâk Sûresi...

Varlığımı oluşturan Rubûbiyet mertebesindeki esmâ kuvvelerinin, yarıp açığa çıkarma özelliğine sığınırım, bana karanlıkta kalan hususlardan, algılayamadıklarımdan, üflemeyi oluşturan beyin dalgalarıyla bana büyü yapmak isteyenlerden ve üzerimdeki nimetlere hased eden kem nazarlardan....

Tam bir “zerre küllün aynasıdır” açıklama ve uygulaması mevcuttur Nâs Sûresinde...

“Kalpler Allah’ın iki parmağı arasındadır”!.. Birinde tasarrufla bir milyarda tasarruf aynı şeydir!

Şöyle ki...

Tüm insanların hakikatini meydana getiren, varlığımdaki-(“B”)-Rubûbiyet boyutuna sığınırım; ki kendimdeki bu sığınma aynı zamanda otomatik olarak tüm insanlarda oluşmaktadır aynı anda!.. Aynı zamanda “Melîkiyet” mertebesine, ki tüm bilinçlerde hükmedendir O her an!.. Ve dahi tüm insanları kendi sıfat ve esmâsıyla yaratana (ilâha)... İnsanın şuurunda en sinsi şekilde vesveseler uyandırandan... Ki o vesveseler yüzünden insan derûnundaki Hakk’ı inkâr edip kendini et-kemikten ibaret olan bir insansı kabul edip hayvanî istek ve arzuları tatmin için yaşamak durumunda hisseder!.

Evet, bu yorum ve açıklamalar üzerinde biraz tefekkür edelim bakalım... Açıklamaya çalıştığımız şeyler acaba fark edilebilecek mi?

Kesin gerçek şu ki...

“İllâ Bi-iznihi”!.

AHMED HULÛSİ
9 Eylül 2005