"Sayin Dr. Halit Ertugrul Hocam Sizleri sevgiyle, saygiyla ve dua ile selamliyorum. Gecenin üçü.. Masamin basinda, büyük bir hayranlik içinde size mektup yaziyorum.
Su an öyle bir duygu yogunlugu içindeyimki, gözyaslarim aktikca rahatliyorum. Sanki her damlayan gözyasi günahlarimi, hatalarimi ve içimin kirini temizliyor. Megerki gözyaslari insana ne kadar mutluluk veriyormus.
Merak ettiniz biliyorum. Ben kimim, niçin heycan içinde ve aglayarak size bu mektubu yaziyorum? Eger bu heyecan kasirgasindan kurtulursam, su gözyaslarimada engel olabilirsem, bunlari özetlemeye çalisacagim.
Hani insanlar zenginlik, mal mülk, söhret ve para dedikleri o sihirli dünya varya, iste ben o dünyanin göz kamastiran ayricalikli insanlarindan birisi olarak dünyaya gözlerimi açtim.
Herseyi, her imkâni ve her lüksü önümde hazir buldum. Bu yasima kadar hiçbir seyin fiyatini sormadim, hiçbir pazarlik etmedim. Yazlik-kislik evler.. Sahil villalari, turistik geziler, ayricalikli ve dünyaya tepeden bakan bir yasam tarzi..
Insanlar bunun için, yeri geldiginde herseylerini feda etmeye kalkmiyorlarmiydi? Gerek yok.
BEn zaten bunlarin dogustan sahibiydim. Ama herseyin bunlar olmadigini, mutluluk, huzur ve rahatlik denen kavramlarin bunlarla temin edilmedigini anladim. Ne zaman? Genç kizligimda ve evlilik deneyimlerimde karsilastigim bazi olaylarla..
Arkadaslarim, yüksek hayat standardi ve evlilik, içimde beni gizli kemiren mutsuzluguma çare olmadi. Çünkü gaye dedikleri herseyi elde ettikten sonra ben artik ne yapacaktim? Tadilacak, görülecek ve yasanacak hersey bitmisti! Ayni seylerin tekrari beni mutlu etmiyordu. Hele vefasiz, art niyetli ve menfaatperest insanlar beni çildirtiyordu.
Artik hayatim dayanilmaz bir mutsuzluk içine girmisti. Evliligimin daha ilk aylarinda beyimin ihanetinide görünce, benim için hayatin tüm güzelligi sona ermisti. Ne yapacaktim? Ünlü villamiz, içindeki göz kamastiran tefsiri kapimdaki son model araba ve kabarik banka hesaplari, mutlulugumun düsmani olmuslardi. Iç dünyam, psikolojim bunlarla huzur bulmuyordu.
Böyle bir hayatin çekilmez oldugunu kesin sekilde anladim. Ne yapmaliydim? Ya çok farkli bir ;cevreye, tanimadigim insanlar içine girmek, yeni bir hayati aramak. Ya da, evet yada intihar etmek.
Bunun ikiside çok zordu. Ama artik yasadigim hayati sürdürmkete zordu. Küçüklügümden beri, din, iman, kulluk ve ibadet gibi, beni manevi olarak destekleyecek bir aliskanligimda olmadigi için, herseyi maddenin ruhunda aradim. O ise mutluluk vermekten çok uzakti.
O sirada dört yilimizi birlikte geçirdigimiz Filiz adindaki bir arkadasimdan sürpriz bir mesaj aldim. Uzun yillardir görüsmedigim bu arkadasimi bulmak beni heyecanlandirdi. Ertesi gün bulustuk. Ama müthis bir sürprizle.. Basi kapali, uzun elbiseli, eli-yüzü nurlu hanim-hanimcik bir insan olmustu Filiz... -Ne oldu sana böyle? diye hayretimi ifade ettim. -Sorma dedi. Çok yanlis bir yoldaymisim. Mutluluk sandigim herseyin ihanetine ugradim. Megerki mutluluk çok yakinda duruyormus..
-Nerede? diye heyecanla atildim. Çantasini sakince açti; bana üç tane kitap uzatti... Düzceli Mehmet.. Aysel.. Uçurumdan Dönüs..
-Önce bu kitaplari sabirla oku, sonra beni ara, seninle ayrintili konusalim. Ayrildik. Dogrusunu söylemek gerekirse, lüks bir hayatin içinde kitap okumayi çoktan unutmustum. Genç kizligimdaki o civil civil sayfalar, resimler, mektuplar çok gerilerde kalmisti.
Ama Filiz'in kitaplarini çok merak ettim. Merakim kitaplarla ilgili degil, Filiz'i böyle bir dönüs yaptirdigi içindi. O gece odama kapandim, telefonlarida kapattim. Ilk okudugum Düzceli Mehmet'ti. Allah'im o ne müthis bir kitap, ne müthis olaylar ve ne müthis gerçeklerdi. Megerki, odun gibi, ot gibi, kuru bir yaprak gibi, hayatin dalgalari arasinda hiçbirseyden habersiz yasamisim. Megerki ben bir kul imisim. Benim bir Allah'im varmis. O bizi bir imtihan için yaratmis ve yaptiklarimizdan hesap soracakmis. Bütün bunlardan habersiz yasamanin yillardir elemi ve izdirabini çektim. Ardindan Aysel. Böyle bir kitap olmaz! Gözyaslarina boguldum...
Elinize, bileginize, yüreginize saglik.. Bütün kitaplarinizi aldim. Hepside tek kelimeyle harika.. Sizin kitaplariniz benim için ne mânâ ifade ediyor, biliyormusunuz? Sizin kitaplariniz, intihari düsünen, lüks hayatin mutsuzlugunu yasayan bir hanimi hayata döndürdü. Ona can verdi. Seccademin basinda, Rabbim'e boyun büküp el açmanin mutlulugunu, hiçbir para, hiçbir söhret ve hiçbir meta vermiyor. Gözyaslarimla sulanan seccademin basinda dünyanin en mutlu insaniyim. Bütün gençler, bütün insanlar sizin, yani Halit Ertugrul'un kitaplarini okumalidir. Adim Adim Evlilik, Dünyama Bahar Geldi, Yeni Bir Hayat, Kendimi Buldum, Kendini Arayan Adam, Siz Kimsiniz ve digerleri.. Hepsi, ama hepside size gerçek mutlulugu tattiracaktir. Çünkü bu kitaplar benim mutlulugum oldu. Çünkü gözyaslarim mutlulugumdur. Sizi bulmak, tanimak ve duanizi almak istiyorum. Rabbim size hayirli, uzun ömurler versin. Saygi ve dualarimla... Dilber Özkök"

Dr. Halit Ertugrul.

 Mit Zitat antworten