tümü kafalarina göre DIN üretmisler.... yani bunlar IDEOLOJIKTIR... Evrensellikle alakasi olmayan anlayislardir....

Tabi bu benim kanaatim.... bir kise ABONE olmak bende ZAYIFLIK ve bilincsizliktir...

[xstudentxnrw]

Ikisini karsilastirabilecek biri varsa memnun olurum.

[kerio]

ynö ne derse bende onun papaganiyim.

burda en aciz abone sensin düdük.

[ulus]

Kücük Bir bölüm aliyorum..
Bakalim Hosunuza gidecek mi:

Rahman ve Rahim olan Tanri adiyla baslar ve ondan yardim dilerim. Bu kitap sevgili erenler sultani Mevlânâ Şemseddin-i Tebrizi"nin sozlerinden derlenmistir. Allah bereketini uzerimizden eksik etmesin.

Ten"den gecer de can"a erisirsen bir hadis"e yani sonradan yaratilmis varliga kavusmus olursun. Hak kadim"dir; baslangici olmayan varliktir. Hadis, kadimi nereden bulur?

Kadimden sana birsey erisir. Iste o ask"tir. Ask tuzagi gelir ve seni sarar; nasil ki Kur"anda, "Onlar Tanriyi severler , Tanri da onlari sever."(Maide, 54) nukteleri iste bu sevginin etkisine isarettir. O kadimden kadimi gorursun, "O, gozleri kavrar."(En"am, 103) ayetindeki nukte de buna isarettir.

Bana veli diyorlar. Belki ben bununla ogunursem cok cirkin duser, ancak Mevlana, Kur"an ve hadiste yazili vasiflardan anlasildigina gore veli"dir. Ben de velinin velisi, dostun dostuyum; bu bakimdan daha saglamim.

Aynaya yuz kere secde etsen hic yerinden oynamaz. Onda eger sonradan olmus bir cirkinlik varsa, kusuru kendinde bil aynayi kotuleme. Onun yuzunde gordugun bu tek kusuru ondan gizle, cunku o benim dostumdur. O hal diliyle der ki, "Bu elbette olmaz."

Dedi(m) ki:
-Simdi ey dost, aynayi elime ver de bakayim diyorsun! Buna bir bahane bulamiyorum, sozunu kiramiyorum, ama gonulden bir bahane bulayim da aynayi sana vermiyeyim diyorum. Cunku senin yuzunde bir kusurun var desem, belki ihtimal vermezsin, eger aynanin yuzu kusurludur desen daha beter olur. Sevgi birakmaz ki bir bahane bulayim. Simdi diyorum ki, aynayi eline vereyim, ancak aynanin yuzunde bir kusur gorursen onu aynadan bilme; aynada sonradan olmus bil! Onu kendi hayalin bil, yahut kusuru kendinde bul! Bari benim yanimda aynaya bakma. Sart odur ki aynanin yuzunde kusur bulmayasin. Eger kendine de kusur bulamiyorsan, bari o kusuru bende bul ki aynanin sahibiyim, Aynayi kotuleme!

-Kabul ettim and ictim, aynayi getir artik sabrim kalmadi dedi.

Tekrar gonlu razi olmadi,

-Ey ustad dedi. Tekrar bir bahane bulayim ola ki bu sarttan vazgecersin. Ayna isi ince bir istir.

Tekrar aradaki sevgi buna musade etmedi.

- Simdi o sarti bir daha tazeleyelim dedi.

O da su cevabi verdi:
-Sart ve sozlesme sudur: Her kusurunu gordukce aynayi yere vurmayacaksin, onun cevherini kirmayacaksin! Cevheri kirilmaya elverisli olmasa bile bunu yapmayacaksin.
-Hasa dedi. Asla boyle bir kasitta bulunmam ve bunu da dusunmem bile. Ayna hakkinda hicbir kusur dusunmem. Simdi aynayi bana ver ki bendeki edebi goresin; bendeki vefayi goresin!
Dedi(m) ki:
-Eger kirarsan onun cevheri su kadar, bedeli bu kadardir.

Simdi butun bu sozlerden sonra aynayi eline verince kendisi kacti. Oteki kendi kendine "Eger bu ayna iyi ise, o nicin birakip kacti?" diyordu. Hemen kirmayi dusundu, yuzune tuttugu zaman yuzunde cok cirkin bir hayal gordu; istedi ki yere vursun. Ama bunu yapamadi. Dedi ki:
-Onun yuzunden cigerim kan oldu.

Su suc ve ziyan karsiligi odeyecegi paralar, bu is icin tutulan taniklar, sozlesmeler hatirina geldi.

-Keski dedi. O sartlar, o taniklar ve para cezalari olmayaydi. Ben de gonlumu hos eder ne yapmak gerektigini ona gosterirdim.

O bunu soylerken ayna da hal diliyle ona soyle cikisiyordu:
-Goruyorsun ya! Ben sana ne yaptim? Sen bana ne yapiyorsun? Simdi o kendini seviyor, bahaneyi aynada buluyor. Cunku kendini seven kimse nefsine saygi gosteriyor. Aynayi seven de her ikisinden de vazgecer.

Bu ayna, Hakkin kendisidir. O sanir ki ayna ondan baskasidir. Bununla beraber aynaya donenlere ayna da karsilik verir. Aynanin egiliminden dolayi onu n da aynaya karsi egilimi vardir. O tersine olarak aynayi kirmis olsaydi beni de kirardi. "Ben gonlu kiriklarin yanindayim", buyrulmadi mi? Sozun kisasi, aynanin kendi kendine egilmesi ve ihtiyat gostermesi imkansizdir. O bir mihenk tasi ve terazi gibidir; egilimi daima Hakka dogrudur.

Bir defa ona desen ki, "Ey terazi! Bu agirlik azdir dogru oturmuyorsun! Dogru goster!" O ancak hak olan seyi gosterir.

----0----

Halk ile iki yuzlu konusursan hoslarina gider; sen de onlarin sozlerini dinlersen hos karsilarlar. Yoksa baska turlu konusmaktan sikilirlar. Bugun onlar bizimle iyi gecinmeseler bile yine dogru hareket etmek gerekir. Kendine ve dostlarina karsi daima dogru davranmak yarasir. Nasil ki ulu Tanri Peygamberine, "Emrolundugu gibi dogruluk goster" (hud,113; Sura,15) buyuruyor. Sen ki dogrusun, dogru kal! Dogruluk goster.

haberin üzerine yazdığın yorumunu okuyorumda eniskaya....yazık demekten alıkoyamıyorum kendimi.

din üzerine açılmış forumda yarım yamalak türkçenle hocalara ağır atıfta bulunuyorsun.

her hoca aynımıdır?
her hocanın "evde şişko karısımı var"??
mevzu bahis hocanın hatası kendisinden başka kimi bağlar?

nerden gelir bu gurur ve kibir...?


bir meslek gurubuna üye bir kişinin yanlış hareketini görüp onun faturasını bütün meslek gurubuna kesmek ne derece dogrudur bay eniskaya???

ALLAH c.c. sana akıl ve fikir ihsan eylesin (amin)

ohne Text

[xxpalolumiro]

da kurtulalim senden hikayelerini iyi dinlerler hehehehehehehehhee

eski bir iki solcu ve sagci zaten omalarin hirsini burda cikariyorlar.

birde seninlen ugrasmiyalim Hirvatistana izini gidersin yada kastroyu ziyaret edersin bazilari gibi :O)))

sen ufakken baya Sapan lan oynamissin baska yere nisan alacagina kafana taslari ucurtmussun lennn...


tavsiyelerimi dinle Al bir Oma diyer leri gibi senide dinliyen biri olur hahahahahhahaahhaha :O))))))))))))))))))))))

[xxpalolumiro]

sun


o uni ögretmenleri namus ve serefleri icin ant ismemislermi görevlerini yapmaya adamlarda hasiyet olsa o gibi seyler yapmazlar

seni tecavüz koruyucusu seni

[xxpalolumiro]

ohne Text

[xxpalolumiro]

Ehl-i sünnet itikadı, sana önce, lazım olan,

Yetmişüç fırka var, amma, Cehennemlik geri kalan,

Müslümanlar, hep sünnidir; cümlenin reisi Numan.

Cennet ile müjdelendi; imanda bunlara uyan.



İtikadı sağlam edip; sonra İslamiyet"e bağlan!

İslamın beş şartını yap; haramlardan sakın heman!

Bir günahı işler isen, tevbe et, kaçırma zaman!

Kim ki uymaz İslam"a, bir gün olur, elbet pişman.



Dinsize sakın aldanma, mahv olursun sen de, aman!

Tatlı söze inanırsan; olur sonra, halin yaman!

İki yüzlüler çoğaldı: dışı melek, içi yılan,

Tuzağa düşürmek için; dost görünür, hem de candan.



Herkes kendin haklı sanır: Kötü der, bana uymayan.

İslamiyet terazidir, odur haklıyı ayıran!

İslam"a uymayan bil ki; doğru yoldan sapık insan.

Bu söze inanır elbet: Tarihi iyi anlayan.



Neden doktora koşuyor; herhangi bir yeri ağran?

Çünkü, ölmek sevmez kimse; her şeyden daha tatlı, can.

Sonsuz yaşamak arzusu; bende yoktur, var mı diyen?

Ölmek, yok olmak değildir; kabir hayatına inan!



Cennet sonsuz, Cehennem de; haber verdi, bunu Kur?an,

Sonsuz dertten sakınmalı; hatta, olsa da, bi güman,

Buna inanmayan da var; yarasa kaçar ziyadan.

Karga çöplükten tad alır; bülbüldür, gülü arayan.



İslamı elbet sevemez, nefse, keyfe düşkün olan.

Bu ikisi, bir olur mu? Ayrıdır iyi, fenadan!

Müslümanlar, hakkı tanır, her mahluka eyler ihsan,

İmansızlar, yılan gibi; lezzet alır can yakmaktan.



Aman ya Rabbi elaman; ne müşkilmiş ahir zaman,

Din bilgisi unutuldu; pek azaldı namaz kılan,

Mason olanlar, sinsice; dini yıkmakta her yandan,

Komünistlerde işkence; Müslümana ölüm, zından.



Bugünkü şaşkın halleri, eylemişti, Resul beyan.

Demişti: (Bir gün gelecek; garib olur, bana uyan.

Her evde, çalgı çalınır; işitilmez olur ezan,

Âlim bulunmaz bir yerde, cahillere kalır meydan!



Müminler, olur zavallı; kafirler, sanki Süleyman,

Kadına uyar her erkek; olur evde hakim, zenan,

Yüksek binalar yapılır; kelb dişi gibi apartman.

Yolculuk süratli olur; uzaklık kalkar aradan.



Zeka, çok şey bulursa da; gaflet, gitmez insanlardan.)

Birgivi kitapta yazdı, eyledi çok hadis beyan:

Kıyamet alametleri, çıkar, birbiri ardından,

Alametlerin meşhuru, sarhoş olur; pek çok kesan.



Âlim diye tanıtılır, dinden haberi olmayan.

Zâlime ikram olunur, kurtulmak için beladan.

Hayasızlık pek çoğalır, deyyuslara kalır meydan,

İnsanların en alçağı, Moskova?da okur ferman.



Herkes kendin âlim sanır, Müslümana denir nadan.

Doğru konuşan azalır, yalancı söyler durmadan.

Çok medh edilen kimsede, bir zerre bulunmaz iman,

Erkekler de kadın gibi, ipek giyer, sıkılmadan.



Gına, zina sanat olup, kız yerine geçer oğlan.

Kadınlar dar libas giyer, hep açılır baldır, gerdan.

Fitne kaplar her tarafı, adam öldürülür yoktan.

Bidat yayılır her yere, kalmaz sünnetlere uyan.



Deccal gibi vicdansızlar, uydururlar binbir yalan,

Bir kimse doğru söylerse, saldırırlar her taraftan.

Erkekler dinini bilmez, taşkınlık eder çok nisvan,

Emir-i maruf unutulur, fısk emir eder şaklaban.



İslamiyet kötülenir, haram işlenir her yandan.

Müslümanlık lafda kalır, ses için dinlenir Kur?an.

Mümine gerici denir, kayrılır mürtet olan.

Bunların hepsi muhakkak, olur kıyamet kopmadan.



Büyük alamet Deccaldir, çıkacağı yer, Horasan.

Sonra, Şam?daki Camie İsa inecek semadan.

Bir hadisde buyuruldu, (Kızım Fatıma evladından,

Babası Abdüllah olan, Mehdi adında bir civan.



Çıkıp dine kuvvet verir, cihana yayılır iman,

İsa aleyhisselamla, birleşerek ol pehlivan.

Deccalı da öldürürler, dünya dolar adl-ü eman.

Yecüc Mecüc adındaki, kavim çıkar sed ardından.



Sayısı milyonlarcadır, her tarafda dökerler kan.

Dabbet-ül-erd çıkar sonra, Mekke?de Safa altından.

Dağ kadar bir hayvandır, ayırır iyiyi fenadan.

Daha sonraki alamet, güneş, doğacaktır garbdan.



Kafirler bunu görünce, imana gelecek ceman,

Fakat, kabul olmaz artık, doğru yola gelen mihman.

Alametlerin biri de, Aden?den çıkan bir duhan.

Kâ?beyi yıkacak hem de habeş renkli birkaç yaban,



Yer yüzünde kalmayacak, büyük nimet olan Kur?an.

Müslümanlar hep ölecek, yaşayacak Ehli tuğyan.

Her kötülüğü yapacak, insan adlı canaveran,

Lakin Hicazdan bir ateş, verip herkese heyecan.



Şaşkın, azgın dolaşırken, kıyamet kopar na-gehan.

Daha neler olur, amma söyleyemez onu, lisan.)

Ne hazindir, ne yazıktır; Mabud oldu, falan filan,

İlahi, sen korumazsan, olur hep sonumuz giryan.



Bu irtidad modasında; işimiz suç, günah, isyan.

İnsanlar, yolu şaşırdı; gemisin kurtaran kaptan!

Etrafımın zulmetinden, beni de kapladı nisyan.

Ömür geçti, pek süratle, uyan gönül, artık uyan!



Hep, bu dünyaya çalıştın; ahiretin oldu ziyan.

Düştün bedenin peşine, kalbini eyledin viran.

Akla, ilme hiç uymadın; nefis oldu, sana kumandan,

Geçti gençlik, hep gafletle; dünya hırsındasın elan.



Nasihat hiç dinlemedin; yoldan çıktın, sanki sekran.

Dünya zevklerine daldın; şimdi halin ah-ü figan.

Hainler aldattı seni; sandın sonsuz bu deveran.

Didinmeler, boşa gitti; yar olmadı, servet saman!



İslam"a uyan kimse, anladım olur şadüman,

Ne yazık, ömrü uçurdum, yeis çöktü, her taraftan,

Keşke, Kur?ana uysaydım; olurdum, ebedi sultan,

Dünyaya malik olsa da; kalmıyor insan bi payan!



Hani Dara ve İskender; hani Roma, hani Yunan?

Hani Nemrud, hani Firavn; hani Karun, hani Haman?

Hani Cengiz, hani Hitler! nesi kaldı, zikre şayan?

Edison, Markoni, Pastör, ahirette bulmaz ihsan!



Dünyaya fayda verenler; sanma olur, kamil insan!

Yılandan tiryak yapılır; zehir olur bazen derman!

Sakın bakma görünüşe, insanın kemali, iman!

İman eden, tembel olmaz; çalışınız! diyor Sübhan,



Tembeli ve gericiyi; zem etti Nebiy-yi zişan,

Bir hadisde buyurdu ki (Rabbe mahbubdur, çalışan!)

Ruhu da, düşünmek lazım; hep bedeni besler, hayvan!

Bu bedenin sağlamlığı; geçer, sanki ab-ı revan!



Evet, beden lazım, Çünkü; odur, ruhumuz taşıyan.

Her birin korumak gerek, böyle olmalı, Müslüman!

Nebiyyullah, boş durdu mu? İyi düşün, eyle izan!

Eshabın hepsi olmuştu; sulhda üstad, harpte arslan.



Bunları bildiğim halde, nefse uydum, halim lerzan.

Günahlardan sakınmadım; böyle mi olurdu şükran?

Hilmi ümidini kesme, Rabbinin ismidir, Rahman!

İlahi imdad et bize; etrafımız sarmış düşman!



Kitab, gazete, film, radyo; olmuş hepsi birer şeytan.

Bunlar doğruyu gösterse; olur idi, hepsi burhan.

Bilgi, fen kaynakları da; niye aceb, böyle husran?

Yeni fizik, modern kimya seni gösteriyor, her an!



Her zerre diyor, Allah var; atomdan ta be asüman!

Fakat, bunları gören yok; kalplerden silinmiş irfan.

Hakka inad edenlere; olur dünya elbet zindan!

Avrupa, Amerika hem; Asya?da da, niçin buhran?



Çünkü, Hakkı görmüyorlar; kafalarını sarmış duman,

Maddede yükselmiş amma; haberi yok insanlıktan!

Rahat, huzur beklenir mi komünizm ve masonluktan?

Seadete kavuşamaz; İslamlıktan uzaklaşan!



Moskova radyosu her gün; dine çattı, bu Ramazan.

Çok alçakça, pek namerdce; İslam"a eyledi bühtan.

Küfür, devam ederse de; zâlimler kalkar aradan,

Zâlime imhal ederim; ihmalim yok! dedi Yezdan.



Müslümanlar üzülmesin; Kuranı hıfz eder Deyyan!

Tarihde hep böyle oldu; küfürde geldi, Peygamberan,

Dünyayı zulmet basınca; doğar idi şems-i taban,

Şimdi de hidayet şemsi; doğacak, Anadoludan!



Hidayete ermek için; Habibullah, verdi imkan!

Habib ne demek? Düşünse; kemalini anlar, insan.

Ya Rab! büyük nebidir O; köleleri, olur sultan!

Bir kalbe sevgisi dolsa; eder envar, ondan feyzan.



Niye görünmüyor o şems? Ama olmuş, bütün cihan,

Sonsuz nimet, büyük şeref; Onu sevmekte, bi güman.

Onun sevgisine vallah; malım, canım olsun kurban!

Şekerin tadını bilmez; ağzına koymayan bir an.



Günahkârım, yüzüm kara; fakat kalbim, aşkla leman.

Aşkile pek çok yaş döktüm; şahiddir, hak-i Erzincan!

Bu sevgi, cürme son verdi; halim oldu, nale figan.

Bilinmez son nefes, amma; seadete budur nişan!



Nimet, Onu sevmek imiş; oldu bana şimdi ıyan!

Habibin yanında olsun; bu aşkı bizlere sunan!