...mis mis ;-)

Ufacik hatalar yüzünden asla terketmem askimi ben. Hatasiz kul, dikensiz gül olmaz.

..yalana gerek yok.. Man sollte immer mit offenen Karten spielen. Yalan söylemek zorunda oldugun bir iliskide ne kadar mutlu olabilirsinki? Sürekli birseyleri saklaman lazim, sürekli birseyleri örtbas etmen lazim.. Bence esinle/sevgilinle arkadas gibi olmalisin. Herseyini anlatabilmelisin ve herseyiyle sevmelisin sevince..

Esinizle arkadas gibi olun ama en iyi arkadasinizi sevmeyin. Bu düsünce aci bir tecrübeninin sonucu. Hem arkadasinizi hem de sevdiginizi kaybedebilirsiniz.
Ama hiç biriniz bunu tam anlayamamissiniz galiba yani "ask yalani sevmez ama gerçegi de" bunu söyleyen bayagi ünlü birisi idi, adi aklimda degil.
Belki bunu derken sunu da kastetmis olabilir: mesela esiniz hamile iken yani kilo aldiginda "Beni hala çekici buluyor musun ? ya da "Çok kilo aldim mi askim? diye sordugunda(bu dogum sonrasinda da olabilir.
Ne diyeceksiniz cevap olarak belki kilo aldi, belki normalin üstünde kilo aldi ve onu eskisi kadar çekici bulmuyorsunuz, ona gerçegi mi söyleyeceksiniz.
Bir baska açidan bakalim olaya. Yasi ilerlediginde "Beni hala güzel buluyor musun?" diye sorarsa ne diyeceksiniz.
Bu ve bunun gibi birçok öernek verilebilir su an aklima gelen bunlar. Bazen ufak tefek yalanlar söylenebilir mi acaba onun üzülmemesi için ya da kendisini daha iyi hissedebilmesi için ????
Bir de bu açidan bakalim pls.
saygilar

bir hayir isle. Bence hayatta daima gercekler hep ön planda olmali.Zaten insan birbirine saygili olunca ..yalana pek gerek kalmiyor. Haaa..bazen bazi gercekleri daha sonraya saklayabiliriz! mesela yemek fena olmussa..bunu "sonra" söylemek daha saglikli olabilir.( bu iste pembe yalandir) Tabii bir de yalanla yasayabilmek vicdan meselesidir, o da ayri bir konu.

Her ufak tefek sey için yuva yikilmamali. Hatta çogu zaman yuvayi ayakta tutan çilekes kadinlardir, annelerdir. Erkeklerin bir dönemi vardir ki o dönemi atlatan kadinlar daha sonra mutlu günler için yuvasini kurtarmis olur. Bizim Türk erkekleri bayagi çapkindir; ve evli oldugu halde baska kadinlarla iliskiye girenlerin sayisi da az degildir.
Bazi kadinlar sarhos kocalarina katlanmalari gerekir. Evin kapisinda sizip kalmalar saga sola kusmalar, bagirip çaghirmalar hatta küfürler ve daha kötüsü de siddet.... Bunlari tasvip etmiyorum ama bunlar birçok aile yasaminda mevcut seyler. Belki kocasi gün gelip durulacaktir... iste mesele o güne kadar yuvayi ayakta tutmak...
Zor meseleler bunlar. Allah hiçbirimizi bunlarla imtihan etmesin
saygilar

kalabalik ortami hiç sevmem hele hele yalnizsam ilk firsatta oralardan tüymenin yolunu ararim. ben sinemaya bile yalniz gitmeyi sevmem yanimda biri olmali... kim oldugunun da önemi yok küçük bir çocuk bile olabilir.
genelde ögrencilerimle giderdim ist"da iken.
eheheh en son "MI2" ye gitmistim.

[felsefe05]

ohne Text

yasiniz kaç bilmiyorum ama yalniz çocuk büyüten kadinlarin ne kadar zorluk çektigini biliyorum. Ist-Suadiye "de anne-babasi ayri yasayan bayagi müsterim vardi. Yalniz bir anne çocugunu 14-15 yasina kadar rahat büyütebilir. Ama bu yaslardan sonra artik annenin sözü geçmez çogu çocuga. Artik annenin elindeki tek koz sevgidir; eger onu cocuguna verebilmisse belki hürmeten ya da annesini sevdigi için laf dinler çocuk yoksa artik annenin hiçbir otoritesi kalmaz.
Çocugun anne-baba arasinda yasayacagi gel-gitleri hiç saymiyorum yani bu olayin bir de psikolojik açisi var. Eger anne-baba ya da onlardan biri cahilse veya kötü kalpli ise çocuklarina birbirlerini kötülerler ve çocuk bir noktaya gelir ki ikisinden de nefret etmeye baslar. Bunlarin örnegini gördügüm için biliyorum. Hiç kimsenin ama hiç kimsenin o masum çocuklara o aciyi çektirmeye hakki yok. O yüzden bosanma isi son çare olmalidir. Kaldi ki Allah dahi "bosanmaya" izin verdigi halde o konuda belki "gönlü kiriktir" yani hos bakmaz bosanma isine.
Bilmiyom anlatabildim mi
Allah hepimizin yardimcisi olsun ve dogru insani bulmamizi nasip eylesin.
Saygilar

[tslaz]

cesaretin varmı aşka

[tslaz]

sevmek cesaret ister ara beni