[doenertier]

Betreff: "Wer am Leben blieb, wurde nackt gelassen" vom 23.03.2005 von Christian Schmidt-Häuer


Sehr geehrte Damen und Herren,

leider gibt Herr Schmidt-Häuer die geschichtlichen Ereignisse nicht nur verzerrt sondern auch nur einseitig wieder.

Dies fängt bereits damit an, dass das Wort "Zeytun" als armenisches bezeichnet wird, obwohl es ein arabisches ist und auch im Türkischen "Olive" bedeutet.

Über solch einen Lapsus kann man noch hinwegsehen, das Traurige an dem Artikel ist jedoch, dass eine objektive Berichterstattung suggeriert wird, obwohl dies keinesfalls gegeben ist.

Zunächst beginnt Herr Schmidt-Häuer seinen Beitrag mit Berichten überlebender Armenier. Dass die muslimische Bevölkerung in Zeiten des Krieges genauso gelitten hat, wie die armenische, scheint für ihn keine Rolle zu spielen. 2,5 Mio. getöteten Muslime, die im 1. Weltkrieg in Ostanatolien gestorben sind und von denen ca. 500.000 von armenischen Rebellen getötet wurden, finden keine Erwähnung. Heute leben in der Türkei viele Menschen, die Nachkommen der 2 Millionen während des 1. Weltkrieges aus dem Kaukasus und Ostanatolien Vertriebenen sind. Warum diese Menschen vertrieben und ermordet wurden, wird jedoch nicht thematisiert. Über diese Menschen schweigt man sich aus oder spricht lediglich von "tragischen Kriegsereignissen", bei den Armeniern jedoch von Genozid.

Wenn Herr Schmidt-Häuer tatsächlich etwas "bewegen" möchte, sollte er für ein internationales Historikergremium plädieren, das von der "türkischen Seite" seit Jahrzehnten gefordert und von der "armenischen Seite" abgelehnt wird, wie letztes Jahr in Wien. Dass die "armenische Seite" nicht an einer wirklichen Aufklärung der Umstände interessiert ist sondern nur auf eine Anerkennung ihrer offiziellen Version aus ist, zeigt sich hier deutlich.

Herr Schmidt-Häuer schreibt, dass "der jüdische Dichter Franz Werfel in seinem Roman Die vierzig Tage des Musa Dagh die armenischen Todeskarawanen prophetisch »wandernde Konzentrationslager«" nannte. Bei den Konzentrationslagern - die von den Engländern erfunden wurden - handelt es sich um Lager, in denen die Menschen "konzentriert" wurden. Dies gilt ebenso für die amerikanischen Internierungslager im 2. Weltkrieg. Dort wurden Amerikaner japanischer Herkunft "interniert". Diese Konzentrationslager sind nicht mit denen der Hitlerdiktatur vergleichbar, doch Herr Schmidt-Häuer versucht einen Vergleich zu ziehen und den Genozid an den europäischen Juden zu instrumentalisieren.

Nicht nur das, auch Franz Werfel gab in einem Gespräch mit seinem jüdischen Freund Albert Amateu zu, dass er das Buch auf Quellen seiner armenischen Freunde in Wien stützte und des weiteren gefälschte "Dokumente" des Armeniers Aram Andonian verwendet hat. Wenn Herr Schmidt-Häuer einen Roman als Beweis anführt, sollte er auch andere Beweise erwähnen, welche widerlegt wurden, wie z. B. das "Blue Book" des britischen Historikers Arnold J. Toynbee, welches als britische Kriegspropagandadokumente entlarvt aber trotzdem jahrelang weiter als "Beweis" angeführt wurde und immer noch wird.

Mihran Dabag meint in dem Beitrag von Herrn Schmidt-Häuer, dass die Türkei den angeblichen Genozid leugne, "weil der Genozid mit der Modernisierung des Landes zusammenfiel. Er geschah gerade auf der Schwelle der Geschichte: während der Transformation des multi-ethnischen Osmanischen Reiches in einen Nationalstaat mit pantürkischer Ideologie."
Als angeblicher "Experte" auf diesem Fachgebiet sollte er wissen, dass die Republik Türkei erst 1923 ausgerufen wurde und sich ein Nationalbewusstsein erst im Laufe der 20er Jahre entwickelt hat. Er sollte auch erwähnen, dass ca. 144 Minister, Parlamentarier, Generäle usw. verhaftet und nach Malta deportiert wurden um ihnen den Prozess zu machen. Alle wurden freigesprochen, da man keinerlei Beweis gegen sie fand und ihnen schon damals den angeblichen Genozid nicht nachweisen konnte. Die anderen wurden nach dem Krieg von osmanischen Gerichten bestraft, und zwar nicht als Akteure einer Regierungspolitik mit dem Ziel des Genozides, sondern als verantwortliche für Befugnisüberschreitungen.

Die Begründer der Türkei hatten nie die Absicht einen "Nationalstaat mit pantürkischer Ideologie" zu gründen. Alle "Begründer" der Türkei haben Abstand zu der Jungtürkischen Bewegung genommen und die Ziele derer (alle Turkvölker zu vereinen) abgelehnt. Enver Pascha war der einzige Vertreter dieser Ideologie und er ist 1922 in Zentralasien bei einem Gefecht einsam gestorben.

Herr Schmidt-Häuer meint, der angebliche Genozid sei erwiesen weil "24 Staaten, darunter Frankreich, Italien, Belgien, die Niederlande", den Genozid inzwischen verurteilt hätten. Er vergisst zu erwähnen, dass die UNO, sowie 168 Staaten den angeblichen Genozid nicht erkannt haben.

Der ehemalige israelische Außenminister und Nobelpreisträger Shimon Peres sagte diesbezüglich in einem Interview mit der T.D.N. am 10. April 2001: "Es ist eine Tragödie was den Armeniern passierte, aber kein Genozid”.
Selbst der weltweit anerkannte und renommierte Islamwissenschaftler und Experte auf dem Gebiet des Nahen Osten Prof. Bernard Lewis sagte in einem Interview mit der israelischen Tageszeitung Ha"aretz vom 23. Januar 1998: "Für mich gibt es ausreichende Gründe, diese Ereignisse - die Geschehnisse um die Armenier in Ostanatolien - als einen ethnischen Konflikt zu betrachten."

Großbritannien meint diesbezüglich: "Die Haltung der Regierungen zu diesem Thema ist bekannt und ist am 14. April 1999 im Oberhaus erörtert worden. Die britische Regierung verurteilte die Massaker von 1915-1916 seinerzeit und betrachtete die Leiden der Armenier als eine schreckliche Tragödie. Die derzeitige Regierung weicht keineswegs von dieser Ansicht ab. Aber angesichts des Mangels an eindeutigen Beweisen, dass die osmanische Regierung eine bestimmte Entscheidung zur Vernichtung der Armenier getroffen hat, haben die britischen Regierungen die Ereignisse von 1915-1916 nicht als Genozid anerkannt.”

Zu dem "türkischen Historiker" Taner Akcam sollte Herr Schmidt-Häuer erwähnen, dass dieser einer der Begründer der linksextremen DEV-SOL war, welche für etliche Bombenanschläge und Morde verantwortlich ist und dass er kein Historiker sondern Soziologie ist, dessen "Forschungen" von seriösen Historikern widerlegt wurden. Später haben ihn, außer der "armenische Seite" und deutsche Einrichtungen, die gerne einen Genozid sehen wollten, keiner mehr ernst genommen. Außer in Erivan und bei der armenischen Diaspora in im wesentlichen Boston und Californien, hat er an keinem echten Historiker-Treffen als namhafter Historiker teilgenommen.

Herr Schmidt-Häuer meint wiederum, dass ausgerechnet Israel den ersten Genozid des 20. Jahrhunderts nicht als Genozid gelten lässt." Warum auch? Israel ist an der Wahrheit interessiert und hört sich beide Seiten der Geschichte an. Die Wahrheit ist, dass die Hauptvoraussetzung, nämlich die Absicht, die ethnische armenische Gruppe allein wegen ihres Armeniertums zu vernichten, fehlt.

Herr Schmidt-Häuer schreibt, dass "ein Band mit rund 700 Seiten Dokumenten aus dem Politischen Archiv des Auswärtigen Amts" herausgegeben von Wolfgang Gust erscheinen wird. Herr Gust legt kein Wert darauf objektiv die Dokumente freizugeben. Er nimmt sich nur diejenigen Dokumente heraus, die seine These unterstützen.

Diese und weitere Unzulänglichkeiten des Artikels können auch auf einer schlechten und einseitigen Recherche beruhen, was jedoch besonders negativ auffällt, ist der Versuch, die BRD zum Komplizen der Türkei zu machen, aufgrund der "Waffenbrüderschaft" im 1. Weltkrieg. Spätestens hier verliert der Artikel jede Sachlichkeit. Er erinnert eher an die Pamphlete der PKK in den 90er Jahren, in denen man versuchte die BRD für die Terrorbekämpfung in der Türkei zu diskreditieren und das PKK-Problem bzw. den PKK-Terror zu einem deutschen Problem zu machen.

Zu guter Letzt möchten wir nochmals bedauern, dass Herr Schmidt-Häuer keinerlei Interesse an Berichten überlebender Muslime hat und diese in seinem Beitrag nicht verwendet. Vielleicht ist er aber auch nur der Meinung, dass ein muslimisches Leben weniger Wert sei als ein christliches?

Hochachtungsvoll

Türkische Internet Community


"Wer am Leben blieb, wurde nackt gelassen" von Christian Schmidt-Häuer

[doenertier]

Tarihi veriler, en eski uluslar içinde Türkleri ön sıraya koyuyor. M.Ö. 4.5. yüzyılda Türk boylarının ortaya çıkması ve ilk Türk devletlerinin kurulması Türklerin 2500 yıldan beri yani 25 yüzyıldır tarih sahnesinde varolan bir ulus olduğunu gösteriyor.İlk kurulan Türk devleti M.Ö. 4. yüzyılda ortaya çıkan Saka İskit İmparatorluğu’dur.

Türk tarihinin kaynağına gitmek için 4 bin yıl öncesinin Orta Asya’sına gitmek gerekir. Bu ırk sığırı ve deveyi evcilleştiren, avcı ve savaşçı bir kavimdir. Sembolü olan kartal mezar taşlarına simge olarak işlenmiştir.

Proto-Türk kültürünü temsil eden Anav, bugünkü Türkmenistan’ın başkenti Aşkabat çevresinde ilk kültür tabakasına yaklaşık olarak 6 bin yıllık bir geçmişi simgeliyor. Anav kültürünün 4. katı ise milat yıllarına rastlar.

Çinlilere göre Türkleri yabancı kavimlere egemen kılan, onların ata iyi binmeleri yani süvarilikleridir. Atlı Türk Ordusu o dönemin en ileri gelişmiş ordusudur. Buna demir, bakır ve altın madenleri işlemeyi de ekleyince gücünü artırır. Atı ve madenleri iyi kullanmak bugünkü en ileri teknolojiye sahip olmak anlamına geliyor.

“Türk” adı, Göktürk birliğini göstermek için Çin kaynaklarında M.S. 542 yılında ilk olarak görülüyor. Daha sonra 6. yüzyılın sonlarında Bizans ve Arap kaynaklarında “Türk” adı görülüyor. İçinde “Türk” sözcüğünün bulunduğu ilk Türkçe metin Orhun Abideleri’ndeki Tonyukuk yazıtıdır. Sözcük, Törük, Türük, Türk biçiminde evrimleşmiştir.

Tarihte, İmparatorluk, devlet, atabeylik, beylik, hanlık gibi değişik biçimlerde kurulan Türk devleti sayısı bir tasnife göre; 120 tanedir. Bir başka tanıma göre ise 160 tanedir. Bu fark, kurulu devletin özelliklerinin tarihçiler tarafından farklı tasnif etmesinden kaynaklanıyor.

Aşağıdaki listeler incelendiğinde tarihin her döneminde Türkler hem devlet olarak hem de kavim olarak varolmuşlardır.



TÜRK KAVİMLERİ



1. SİBİRYA TÜRKLERİ

a) Yakutlar

b) Karagaslar

c) Soyanlar

d) İrtiş veTobol Türkleri



II. ALTAY TÜRKLERİ

a) Kijiler

b)Telengitler

c) Teleütler

d) Tubalar

e) Kumandılar

f) Lebedler



III. ABAKAN TÜRKLERİ

a) Sagaylar

b) Beltirler

c) Kaçlar

d) Kızıllar

e) Koybalar

f)Şorlar

h) Çatlar

IV. BATI TÜRKİSTAN TÜRKLERİ

a) Karakalpaklar

b) Özbekler

c)Kazaklar

d) Kırgızlar

e)Türkmenler



V. DOĞU TÜRKİSTAN TÜRKLERİ

VI. KAFKASYA TÜRKLERİ

a) Karaçaylar

b) Malkarlar

c) Kumuklar

e)Nogaylar



VII. AZERBAYCAN TÜRKLERİ

VIII. İRAN TÜRKLERİ



a) İran Azerileri

b) Afşarlar

c)Koçarlar

d) Kaşkaylar

e) Karadağlılar

f) Karapapaklar

g) Şahsevenler

h) Hemseler

ı) Kengerlular

i)Horasaniler

j) Karayiler

k) Karaçorlular

l) Türkmenler



IX. İDİL URAL TÜRKLERİ

a) Kazanlılar

b) Astrahanlılar

c) Başkırtlar

d) Çuvaşlar

e) Kırım Türkleri



X. AVRUPA TÜRKLERİ

a)Lehistan Türkleri

b) Litvanya Türkleri

e) Gagauz Türkleri (Balkan Türkleri)

e) Fin Türkleri



Şimdi ise Türkler’in tarihte kurdukları İmparatorlukların adlarını ve hangi yıllar arasında yaşadıklarına bakalım.

Bunlardan 1. İskit Saka İmparatorluğu’dur. Orta Asya’dan Avrupa’ya gelip Avrupa’da ilk Türk devletini kuranlar İskit-Saka’lardır. Saka-İskit, Hazar Denizi ve Karadeniz’i içine alan bir coğrafyada kuruluyor. Tuna ve Volga arasında yaşayan M.Ö. 7. yüzyılda yaşamış bir Orta Asya kökenli Türk İmparatorluğu’dur.

2. Büyük Hun İmparatorluğu: M.Ö. 204-M.S. 216 yılları arasında yaşar. Büyük Hun İmparatorluğu’na Asya Hun İmparatorluğuda denir. İlk hakanı Teoman (M.Ö. 220-209) Sonra Mete (209-174) O’nu ise, Lao Şang (174-160) izler. Toplam 23 hakan başa gelir. Son isimler Çinli isimler almıştır.

3. Avrupa Hun İmparatorluğu ya da Batı Hun İmparatorluğu (374-469)Hun İmparatorluğu denilince akla gelen efsane komutan Attila ilk akla gelen kişidir. Büyük Hun yani Asya Hun İmparatorluğu’nun doğu sınırı Çin Seddi ve Pasifik Okyanusu’ndadır. AvrupaHun İmparatorluğu’nun batı sınırı ise Atlas Okyanusu’dur. Kelimenin tam anlamı ile, “Çin Seddinden Atlas Okyanusu’na At Koşturan Türkler” işte böyle gerçekleşmiş.

4. Ak-Hun İmparatorluğu (IV. yüzyıl - 557)

5- Gök Türk İmparatorluğu (552-582)

6. DoğuGöktürk İmparatorluğu (582-630)

7. Batı Göktürk İmparatorluğu (582-743)

8. II. Göktürk İmparatorluğu (681-744)

9. Avar İmparatorluğu (563-803)

10. Uygur İmparatorluğu (VI. yüzyıl-805)

11. Hazar İmparatorluğu (VII. yüzyıl (650-985)

12. Uygur Devleti (744-1335)

13. Karahanlılar Devleti (940-1040)

14. Gazneliler Devleti (963-1183)

15. Büyük Selçuklu İmparatorluğu (1040-1157)

16. Anadolu Selçuklu Devleti (1077-1308)

17. Harzemşahlar Devleti (1157-1231)

18. Altınordu Devleti (1236-1502)

19. Timur İmparatorluğu (1368-1501)

20. Babür İmparatorluğu (1526-1858)

21. Osmanlı İmparatorluğu (1299-1922)

Bunların ardından ise, kurulmuş Türk devletlerinin listesini, beyliklerin listesini, atabeylikler ve hanlıkların listesini görelim.



DEVLETLER

1- Kuzey Hun Devleti (m. 48-156)

2- Güney Hun Devleti (m. 48-216)

3- 1. Chao Hun Devleti (304-329)

4- 2. Chao Hun Devleti (328-352)

5- Hsia Hun Devleti (407-431)

6- Kuzey Liang Hun Devleti (401-439)

7- Lou-lan Hun Devleti (442-460)

8- Tabgaç Devleti (386-557)

9- Doğu Tabgaç Devleti (534-557)

10- Batı Tabgaç Devleti (534-557)

11- Doğu Türkistan (Turfan) Uygur Devleti (911-1368)

12- Leang Şa-t’o Türk Devleti (907-923)

13- T’ang-Şa-t’o Türk Devleti (923-936)

14- Tsin Şa-t’o Türk Devleti (937-946)

15- Kan-Çou Uygur Devleti (905-1226)

16- Türgeş Devleti (717-766)

17- Karluk Devleti (766-1215)

18- Kırgız Devleti (840-1207)

19- Sabar Devleti (V. asır-VII. asır)

20- Onogur Devleti (V. asır-VI. asır)

21- Tugurkur Devleti (V. asır-VI. asır)

22- Uturgur Devleti (V. asır-VI. asır)

23- Basaraba Türk Devleti (Romen devletinin başlangıcı 1330)

24- Karahanlılar Devleti (840,1042)

25- Doğu Karahanlı Devleti (1042-1211)

26- Batı Karahanlı Devleti (1042-1212)

27- Oğuz, Yabgu Devleti (X. asrın ilk yarısı-1000)

28- Gazneliler Devleti (969-1187)

29- Suriye Selçuklu Devleti (1092-1117)

30- Kirman Selçuklu Devleti (1092-1187)

31- Anadolu Selçuklu Devleti (1092-1307)

32- Irak Selçuklu Devleti (1157-1194)

33- Eyyubi Devleti (1171-1348)

34-Hindistan Türk Devleti (Delhi Türk Sultanlığı) (1206-1413)

35- Mısır Türk Devleti (1250-1383)

36- Karakoyunlu Devleti (1380-1469)

37- Akkoyunlu Devleti (1350-1502)

38- Timurlular Devleti (1405-1507)



BEYLİKLER

1- Uygur Beyliği (8. asır)

2- Karluk Beyliği (13. asır)

3- Tolunlular Beyliği (868-1417)

4- Akşidliler Beyliği (935-969)

5- İzmirliler Beyliği (9. asır)

6- Dilmaçoğulları Beyliği (1085-1192)

7- Danişmentli Beyliği (1092-1178)

8- Saltuklu Beyliği (1092-1202)

9- Sökmenliler Beyliği (1110-1207)

10- Artuklu Beyliği (1101-1409)

11- Erbil Beyliği (1146-1232)

12- Çobanoğulları Beyliği (1227-1309)

13- Karaman Beyliği (1256-1483)

14- İnanç Beyliği (1261-1368)

15- Sahip Ata Beyliği (1275-1341)

16- Pervane Beyliği (1277-1322)

17- Menteşe Beyliği (1280-1424)

18- Çandarlı Beyliği (1292-1462)

19- Karesi Beyliği (1297-1360)

20- Germiyan Beyliği (1300-1429)

21- Hamid Beyliği (1301-1423)

22- Saruhan Beyliği (1302-1410)

23- Aydın Beyliği (1308-1426)

24- Teke Beyliği (1321-1390)

25- Eratna Beyliği (1335-1381)

26- Dulkadir Beyliği (1339-1521)

27- Ramazan Beyliği (1352-1608)

28- Dobruca Türk Beyliği (1354-1417)

29- Kadı Burhanettin Beyliği (1381-1398)

30- Eşref Beyliği (1300-1326)

31- Berçem Beyliği (12. asır)

32- Yaruklular Beyliği (12. asır)



ATABEYLİKLER

1- Şam Atabeyliği (1117-1154)

2- Musul-Halep Atabeyliği (1127-1259)

3- Azerbaycan Atabeyliği (1146-1225)

4- Fars Atabeyliği (1147-1284)

HANLIKLAR

1- Büyük Bulgar Hanlığı (630-665)

2- Volga Bulgar Hanlığı (665-1391)

3- Tuna Bulgar Hanlığı (681-864)

4- Peçenek Hanlığı (860-1091)

5- Uz Hanlığı (860-1068)

6- Kuman-Kıpçak Hanlığı (9. asır-13. asır)

7- Özbek Hanlığı (1428-1599)

8- Kazan Hanlığı (1437-1552)

9- Kırım Hanlığı (1440-1475)

10- Kasım Hanlığı (1445-1552)

11- Astrahan Hanlığı (1466-1554)

12- Hive Hanlığı (1511-1620)

13- Sibir Hanlığı (1556-1600)

14- Buhara Hanlığı (1599-1785)

15- Kaşgar Hanlığı (XV. asır-1877)

16- Hokand Hanlığı (1710-1867)

17- Türmenistan Hanlığı (1860-1885)



CUMHURİYETLER

1- Azerbaycan Cumhuriyeti (1918-1920)(*)

2- Batı Trakya Türk Cumhuriyeti (İlk kuruluş 31 Ağustos 1913 İkinci kuruluş 1915-1917 Üçüncü kuruluş 1920-1923)

3- Türkiye Cumhuriyeti (1923-)

4- Hatay Cumhuriyeti (1938-1939)

5- Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti (1983-)

Not: 1990’dan sonra SSCB’nin dağılması sonrası 5 Türk Cumhuriyeti daha yeniden bağımsız devlet oldu.

Bu listelerde yaklaşık 112 devletin isimlerini hangi tarihlerde kurulmuş oldukları takip edilebilir. Devletleri kimin kurduğu kaç yöneticinin gelip geçtiği ve ülkenin sınırlarının yer alacağı bilgiler sunmaya kalkılsa küçük boy bir kitap olur. Bu nedenle Türkler’in tarih boyunca kurdukları devletlerin sadece listesi verilmekle yetinildi.

Bu 112 devletin yanısıra 2 grup devlettende sözetmek gerekiyor. Bunlardan birinci grubu; Taşkent, Buhara, Fergane, Şuman, Toharistan gibi Orta Asya’da kurulmuş Türk krallıklarıdır.Bunların Çin gibi komşularına elçi göndermeleri gözönüne alınırsa bunlarında devlet sayılması gerektiğini gösteriyor. Bunlar dışında ikinci grup devletler ise; Hindistan’da kurulan Türk Sultanlıkları’dır. Bunların en önemlileri şunlardır:

1) Delhi Türk Sultanlığı

2) Bengal Sultanlığı,

3) Gucurat Sultanlığı,

4) Malva Sultanlığı,

5)Handeş Sultanlığı

6) Dekkan Sultanlığı

7) Madura Sultanlığı

Bu Türk devletleri deHindistan toprakları üstünde kurulmuştur. Bunlar dışında kurulan devletlerin eksiksiz listesinin oluşması ise; Çin, Hindistan, Rusya kaynaklarının birinci elden taranması sonucu oluşturulabilir.

Türkler’in kurmuş olduğu bu devletleri harita üstünde izleyince Türkler’in yaşanan tarihin önemli bir kesitine damgasını vurmuş bir ulus olduğunu görmemek olası değildir.

Bir dönem Avrupa ve Asya’da Türkler’in kurduğu Büyük Hun, Ak Hun veBatı Hun yaniAvrupaHun İmparatorlukları var. Doğu sınırı Çin Seddi batı sınırı Büyük Britanya olmuş. Ondan sonra kurulan Göktürk İmparatorluğunun’da doğu sınırı Çin Seddi batı sınırı ise Karadeniz ve Urallar olmuş. Göktürkler 250 yıl bu coğrafyada at koşturmuş. Hunlar ise yaklaşık 500 yıl belirttiğim Coğrafya’da atların nal seslerinden savaş orkestraları oluşturmuşlar. Avar İmparatorluğu ise İsviçre Alpleri’nde kurulmuş. Harzemşahlar devletinin yerinde ise bugün; İran, Irak, Azerbaycan, Mezopotamya, Basra Körfezi, Pakistan, Afganistan yer alıyor. Babür Türk Devleti ise, Hindistan’ın tümü, güneyde Hint Okyanusu’ndan Himayalar ve Altay Dağları’na kadar uzanan uçsuz bucaksız topraklarda kurulmuş.

Bugün Türk devletleri, Türkiye, Azerbaycan, Kırgızistan, Türkmenistan, Tacikistan, Özbekistan, Kazakistan veKKTCile birlikte 8 devletten oluşuyorlar. Bunun dışında 8 bağımsız devlettede özerk bölgelerde yaşıyorlar. Nüfus olarak ise yaklaşık 200 milyon nüfus ediyorlar. Türk dünyası demek 200 milyon nüfus demektir.





KAYNAKLAR

• Doğan Avcıoğlu, Türkler’in Tarihi, Tekin Yayınevi İstanbul 1998 (5 Cilt)

• Claude Chane, Türkler, 1979 İstanbul

• Anıl Çeçen, Türk DevletleriTarihi, İnkilâpYayınevi 1984 İstanbul

• MustafaAkdağ, Türkiye’nin İktisadi ve İçtimai Tarihi (2 Cilt) İstanbul 1985

• V.Z. Togan, Umumi Türk Tarihi’ne Giriş. 1946 İstanbul

• İ.H. Uzunçarşılı, OsmanlıTarihi, 1980 Ankara 10 Cilt

• Andeasyon, Urfalı Mateos Tarihi, 1982 Ankara

• Faruk Sümer, Oğuzlar, İstanbul 2002.

• Dr. Ali Tayyar Önder, Türkiye’nin Etnik Yapısı, 1995 Ankara

• P. A. Andrews, Türkiye’de Etnik Gruplar 1992 İstanbul

• Bozkurt Güvenç. Türk Kimliği 1993 Ankara

• Prof. Dr. Orhan Türkdoğan, Etnik Sosyoloji, 1997 İstanbul

• N. Brent Kennedy, Meluncanlar, 1996 İstanbul

• Prof. Dr. Anıl Çeçen, Türk Devletleri Tarihi, 1988 İstanbul

• Yılmaz Öztuna, Türkler’in Tarihi, 1995 İstanbul

• Steve Fenton, Etnisite, 2001 İstanbul





































OSMANLI MİRASI



Osmanlı İmparatorluğu, Türkler’in “İmparatorluk” şeklindeki devlet örgütlenmelerinin sonuncusudur. Tarihi kayıtlara göre; Türkler Osmanlı İmparatorluğu dışında 15 İmparatorluk daha kurmuşlardır. Bunların ilki Saka İskit İmparatorluğu, Osmanlı İmparatorluğu’ndan önceki kurulan son imparatorluk ise, Hindistan’da kurulan Türk Babür İmparatorluğu’dur. Osmanlı İmparatorluğu’nun doğu sınırı Hazar Denizi, Pakistan, Basra Körfezi, Batı sınırı Cebelitarık Boğazı, Viyana, Kuzey Sınırı, Kırım Hanlığı, Karadeniz iç deniz olacak şekilde Finlandiya, Güney sınırı Kuzey Afrika’nın tümü, Mısır, Süveyş Kanalı, Arabistan yarımadasının tümü en güney ucu Yemen olmuştur.

Bu coğrafyada bugün 50 devlet kurulmuş bulunuyor. Bunların 19’u Arap devleti, 15’i Balkan ve Avrupa devleti, 5’i Kafkas, 7’si Orta AsyaTürk devleti, 2’si Kıbrıs, İsrail ve Türkiye’dir. Yani Osmanlı İmparatorluğu’nun dağıldığı coğrafyada bugün 50 devlet kurulmuş bulunuyor.

Bugün Türkiye’de birçok etnik ve dinsel grup işte bu cografyadan kalan mirastır. Ya da kurulu devletlerin Türkiye içinde kalmış nüfus parçalarıdır. Sırası ile bakıldığında; Çerkesler, Gürcüler, Ermeniler bu adlarla kurulan devletlerin Türkiye’de kalan parçalarıdır. Çerkesler ve Gürcüler göç yolu ile 1860’lardan sonra gelmiştir. Ermeniler’in bir kısmı Ermenistan’ın şu ya da bu şekilde Türkiye içindeki nüfusudur.

Rumlar, Pontuslular, Bulgarlar, Pomaklar, Arnavutlar, Bulgaristan’dan veya Balkanlardan gelen göçmenler Osmanlı’nın bu coğrafya ile ilişkileri sonucu devam eden toplumsal bir durumdur. Yani bu kesimlerde Balkanlar’ın Türkiye içindeki devamıdır.

Eston, Alman, Molokan, Kuban Kazakları ve Polonezler’de Rusya’nın bizde kalan Osmanlı ilişkisi tarihsel misafirleridir.Museviler’de tabi başka bir şekilde ama aynı.

Araplar, Kürtler, Süryaniler, Nasturiler, Sudanlılar, Keldaniler, Yezidiler ise yine Osmanlı’nın Orta Doğu, Mezopotamya, Arap Yarımadası,Kuzey Afrika nedeni ile Türkiye’de kalmış toplumsal misafirlerdir.

Bu adını saydığımız etnik ve dinsel grupları Türkiye’nin etnik yapısı içinde gören anlayış acaba hemen hemen aynı toplumsal kesimlerin Avrupa’ya işçi göçü nedeniyle başta Almanya olmak üzere, Fransa, İngiltere, Hollanda, Belçika, Avusturya, İsveç ve Norveç’te gittiklerini hatırlatırsak bu gruları adı geçen ülkelerin “etnik grup” haritasına dahil edecek mi? Hatta bunlara; İran, Irak, Afganistan, Pakistan, Bengaldeş, Hindistan ve diğer uzak doğu ülkeleri ile Mısır, Fas, Tunus, Cezayir, Sudan ve diğer Afrika ülkelerinden gelip su anda Avrupa’da yaşayan toplumsal kesimler bulundukları Avrupa ülkesinin “etnik grup” haritasına dahil edilecek mi? Ve hatta bunlara sömürgeleri olan Avrupa devletlerinin sömürgelerden gelip Avrupa da yaşamaya başlayan toplumsal kesimleri yaşadıkları Avrupa ülkesinin “etnik grup” haritasında yer alacaklar mı?

Türkiye, 2004 itibariyle yaklaşık 70 milyon nüfusa sahip bir ülkedir. Bu nüfusun en fazla yaklaşık ’i “etnik grup” olarak ifade edilen kesimlerden oluşmaktadır. Bunun yaklaşık ’unu Kürtler oluşturuyor. Geriye kalan … nüfus Türktür. Buda nüfusun yaklaşık 60 milyonu ediyor demektir.

Andrews, Türkler’i, Türkmen diye, Azeri diye Tahtacı diye sınıflandırıp ayrı “etnik gruplar” üretmiştir.Bu nafile bir çabadır. Andrews’in bu konudaki bilgilerini artırmak istiyorum. Belki yeni “etnik grup”lar üretir diye. İşte ilk akla gelen çeşitli yörelerde Türklere verilen yöresel isimler şöyledir”



Türkmen boylarına verilen bu mahalli isim yada lakaplar dışındaTürkiye’deki Türk nüfusu şöyle tasnif etmek gerekir.



TÜRKLER

1) Hanefi TÜRKLER

2) Alevi TÜRKLER

3) Şii TÜRKLER

4) Hıristiyan TÜRKLER



2) ALEVİ TÜRKLER

a) TahtacıTürkmenler

b) Çepni Türkmenler

c) Sıraç Türkmenler

d) Amucalar3



4) HIRISTİYAN TÜRKLER

a) Ortodoks Hıristiyan Türkler

1) Gagavuz Türkler

2) Karaman Türkler

b) Katolik Hıristiyan Türkler

c)Protestan Hıristiyan Türkler





1) HANEFİ TÜRKLER



Türkiye nüfusundan “etnik grup” olarak ifade edilen nüfus çıkarılırsa …’i Türktür. Fakat bu ’inde ’ü İslam’dır. Bu nedenle genel olarak ifade etmek gerekirse Türkiye nüfusunun ™’u İslam’dır. Ama İslam nüfus içinde farklı yorumlar farklı yapılanmalar var. Örneğin; Kürtler’in ¤’i Şafii İslam’dır, % 20’si ise Hanefi İslam’dır. % 99 İslam nüfustan % 14 oran çıkarılırsa İslam’a inanan Türk nüfus ortaya çıkar. Bu ise oran olarak † dır. Bu % 86 İslamiyet’e inananTürkler’dir. Fakat Türkler içinde farklı İslami yorumlar da var. Örneğin Aleviler’de İslam’a inanıyorlar ama Sünni-Hanefi İslam’a inanmıyorlar. Azeri Türkler’de İslam’a inanmıyorlar. İslam içinde tahmini bir oran ifade etmek gerekirse İslamiyet’e inananTürkler’in %’i Aleviliğe inanan Türkler’dir. Azeri Türkler ise yaklaşık nüfus olarak bu oranın %2’si civarındadır.

MuseviTürk Türkiye’de yok denecek kadar azdır. Türk coğrafyasında Hazar Türkleri tarihte islamiyet ile Hıristiyanlık arasındaki rekabet sorucu Museviliği kabul etmişler hatta süreç içinde asimile olup Yahudileşmişlerdir. Türkler dışında Museviliğe inanan toplum dünya üstünde yoktur. Hazar Türkleri dışında yine İslam’dan önce Kırım Tatarları içinde çok küçük bir grup Musevi’dir.Birde Kalmuk veKıpçak Türkleri arasında yine küçük bir grup Museviliğe inanmaktadır. Türkiye’de şimdi Museviliğe inanan Türk yok denecek kadar azdır.Başka ülkelerden olupta güç sonucu Türkiye’ye gelenler ise süreç içinde İslamiyet’e inanıp geçmiş inancını bırakmışlardır.





2) ALEVİ TÜRKLER



Türkler, İslamiyet’le tanışmadan önce çok tanrılı ve tek tanrılı dinlere inanıyordu. Bunlar arasında; Mani, Budist, Şamanizm bilinen çok tanrılı inançlardır. Semavi dinler olarakta İslamiyet ile tanışmadan önce Musevilikle ve Hıristiyanlıkla tanıştılar. İşte Museviliğe inananHazarTürkler’i ve Hıristiyanlığa inanan Gagavuz Türklerin bu dinlerle tanışmaları bu sürece rastlar.

İslamiyet, Arap yarımadası’nda 620 de Allah tarafından vahy oldu. Türkler İslamiyet ile yaklaşık 300 yıl sonra tanıştılar. Bu nedenle İslam içinde Hz. Muhammet dönemi, hilafet meselesi sırasında çıkan olaylar, dört halife dönemi Kerbela olayı v.s. yaşanmıştı. Türkler İslam’la tanıştığında başka inançlara mensuptular. Türkler’in İslamla tanışıp din olarak kabullenmeleri; uzun, yorucu, döğüşlü-kavgalı, kanlı bir süreç yaşandıktan sonra gerçekleşti.

O sırada Türkistan’da sufilik Türkler arasında yaygındı. En çok sevilen sufi pir ise pirlerin piri Türkmen büyüğü Ahmet Yesevi idi. Türkler’in İslamı kabulü Ahmet Yesevi’nin İslami yorumu ile oldu. Pir Ahmet Yesevi, İslamla Türkmen geleneğini meczederek kendi İslami anlayışını oluşturdu. Bu ise İslam’ın sûfi, derviş yorumu oldu.

Ahmet Yesevi İslam içinde Emeviler ile Ehlibeyt arasındaki ayrımda haksızlığa uğramış taraftan yana oldu. Eşitlikten, özgürlükten, hakça bölüşümcü kesimden yana oldu.Bu ise İslam içinde Ali yanlılığı, Ehlibeyt yanlılığı yani daha sonra adına Alevilik denen İslamî yorum idi. Anadolu’ya bu düşüncelerini dervişleri kanalı ile başta Hacı Bektaş Veli ile ulaştırdı. Bu maya Anadolu’da tuttu ve dünyada eşine, emsaline rastlanmayacak derecede tadına doyulmaz bir oluşum ortaya çıktı. İşte Türkmen’in İslami yorumu böyle mayalandı Anadolu toprağına…

Bu oluşum Selçuklu dönemini yaşadı. 600 yıllık Osmanlı dönemini yaşadı ve günümüze geldi. Şüphesiz herşey gibi o da değişti. İşte İslam’ın Türk yorumu, Türkçe yorumu denecek İslami yorumun adı Alevilik oldu. Şüphesiz İslam’da diğer dinler gibi gittiği coğrafyada bazı değişimlere uğradı. Nasılki; Vehabilik İslamiyet’in Arap yorumu ise, Şiilik Farsça yorumu ise, Şafiilik Kürtçe yorumu ise bu anlamda Alevilik’te İslam’ın Türkçe yorumu denebilir.

Aleviliğin, Türklerle ve İslamla birlikte Anadolu’da yaklaşık 1000 yıllık yani 10 yüzyıllık tarihi var. Alevilik Türkmen’in İslami anlayışıdır. Şüphesizç bu 1000 yıldaTürkmen Sünni yorumla da, Şii yorumla da Şafii yorum ile de karşılaştı. Anadolu’da Aleviliği kabul eden Araba’da Arnavut’a da rastlamak olasıdır. Ama Aleviliği kabul eden Çerkes’e, Gürcü’ye, Laz’a rastlanmamıştır. Bugün Kürtçe konuşan ama kendine Alevi diyen bir toplumsal kesim var. Bu toplumsal kesim Aleviliği kabul eden Kürtler değildir. Bu toplumsal kesim, Osmanlı döneminde Yavuz-Şah İsmail çatışması sonrası Kürt bölgesine zorunlu güç edip Kürtçe öğrenen ve süreç içinde yaklaşık 400 yıl sonra Kürtleşen Türkmen Aleviler’dir. Kürtler’in Aleviliği benimsemesinin tarihi-toplumsal şartları pek oluşmadı.

Türkiye’de Aleviler; Sivas, Erzincan, Tunceli, Bingöl, Varto, Malatya, Adıyaman, Antep, Tokat, Amasya, Yozgat, Kırşehir, Nevşehir, Kayseri ileri ile dağınık olarak, Akdeniz, Ege ve Trakya’da yaşıyorlar. Son yıllardaki göçler nedeni ile; İstanbul, Ankara, İzmir, Bursa, Antalya, Adana, Mersin gibi iller ve Almanya, Hollanda gibi bazıAvrupa ülkelerinde önemli bir Alevi nüfus yer aldı. Türkiye’de yaklaşık 15 milyon Alevi nüfus bulunuyor. Bunun 1 milyonu Avrupa’da bulunuyor. Bu sayıyı çeşitli kaynaklar daha çok ya da daha az gösteriyor. Ama Alevi toplumunun kanaat önderleri ve araştırmacılar tarafından il ve İlçeler Genel Nüfus sayımlarından yapılan çıkarsama sonucunda 2000 yılında yapılan sayımlar sonucu; 15 milyon Alevi nüfus bulunuyor.

Alevilik, Türkler içinde “etnik” bir ayrım değildir. Türkiye’de Alevilik “etnik” bir ayrım değildir. Alevilik “dinsel” bir ayrımdır. Kendisi dinsel bir oluşumdur. Daha doğrusu dinsel derken İslam’dan ayrı bir dinsel ayrım değil, farklı bir “İslami yorum”dur.

Osmanlı bir ümmet devleti idi. Ümmetin ortak paydası din hatta mezhep ortaklığıdır. Alevilik İslam’da mezheplere sıcak bakmayan bir anlayıştır. Aleviler Osmanlı ile aynı dinsel yorumu paylaşmadıkları için ayrı düştüler. Aleviler Osmanlı’dan sonra ilk defa laik Cumhuriyet’te nefes aldılar. Ama bekledikleri özgürlükler gerçekleşmedi. Hanefi İslamı kendi resmi dinsel anlayışı olarak kabul eden Osmanlı adeta yeniden ama başka bir biçimde iktidarda yer aldı. Laik Cumhuriyet kuruldu. Ama devletin resmi dinsel anlayışı değişmedi. Hanefi İslam laik Cumhuriyet’in resmi dini oldu. Alevilik yine dışlandı. Laik Cumhuriyet Hanefi İslam’a sponsorluğa devam etti. Alevilere yapılan haksızlık giderilmedi. Bugün Aleviler’den de alınan vergilerle oluşan genel bütçeden oluşan Diyanet bütçesi Hanefi İslama ve içinden çıkan laik Cumhuriyet karşıtı, demokrasi karşıtı, insan hakları karşıtı, kadın hakları karşıtı kesime sponsorluk yapmaya devam ediyor.





KAYNAKLAR



• Cemalettin Çelebi; Alevi Bektaşi Yolu, 1998 Ankara

• Bedri Noyan; Bektaşilik (6 cilt) 2002 Ankara

• Rıza Zelyut; Alevilik, 2001 İstanbul

• Cemal Şener; Alevilik Olayı 2002 İstanbul

• Baki Öz; Alevilik Nedir, 1998 İstanbul





a) Tahtacılar, Çepniler, Sıraçlar, Abdallar v.b.

Aleviler, Türkmen’dir. Bazı yörelerdeki Aleviler boy adları ile soy adları ile isimlendirilir. Çepniler, Sıraçlar Türkmen boy adlarıdır. Anadolu’da bu şekilde isimlendirilen yaklaşık 50 civarında toplumsal kesim vardır. Çepniler, Karadeniz’e gelen ilk Türkmen boylarıdır. Ege ve Marmara’da dağınık olarak yaşayan Alevilere Çepni adı verilir. Sıraçlar’da Tokat ve yöresindeki Türkmen boylarından bir kesime verilen boy adıdır. Bunları ayrı “etnik grup” olarak ifade etmek doğru olmaz.

Tahtacılar, ise, Toroslar’da, Ege’de Kazdağı’nda, Muğla yöresinde orman köylerinde yaşayan Alevi Türkmenler’dir. Onlar geçimlerini orman ürünleri ile karşılarlar. İçlerinde Alevi’de vardır. Sünni de vardır. Tahtacılar, Alevidir. Yörükler Hanefidir.Bu ayrım Türkmenler’in yaptığı işten kaynaklanmaktadır. Mesleki bir ayrımdır. Abdallar’da Orta Anadolu Kırşehir yöresinde yaşayan bir Türkmen boyudur. Geçimlermi davul, zurna çalarak, bağlama çalarak sağlardır. Düğünlere bu yörede bunlar müzik için çağrılır. Tamemen bir mesleki isimdir. Abdalların inanç olarak çoğunluğu Alevi’dir.

Tahtacılar’da, Abdallar’da Türkmendirler. Bu ayrımlar mesleki ayrımlardır. Sosyolojik olarak, antropolojik olarak elbette inceleme konusu olabilir.Ama, “Türkiye’de Etnik Gruplar” adlı bir kitapta bu meslekler, “etnik grup” olarak geçerse bu o çalışmanın önemli bir zaafı olarak kabul edilir.



KAYNAKLAR

• İsmail Engin, Tahtacılar, 1998 İstanbul

• Veli Asan, Tahtaçlar, 2001 Ankara

• Baha Sait, Anadolu’da Aleviler Bektaşiler 1994 İstanbul

• Neşet Çağatay, Tahtacıar, İslam Ansiklopedisi

• Mehmet Eröz, TaktacıKöyü, 1564 İstanbul

• Murat Küçük, Cemaati Tahtacıyan 1995 İstanbul

• P.A. Andrews, Türkiye’de Etnik Gruplar, 1992 İstanbul

• A.T. Önder, Türkiye’nin Etnik Yapısı 1999 Ankara

• Zihi Papakçı, Terekemeler (Karapaklar) 2002 İstanbul





3) Şİİ TÜRKLER



Şiilik denilince hemen akla İran geliyor ve tüm Şiiler’in Fars olduğu sanılıyor. Halbuki bu algılama hatalıdır. Şiilik, İslam içinde tıpkı Alevilik, Hanefilik, Şafiilik, Mevlevilik gibi bir yorumdur. Esas olarak ise, Farsların İslamı yorum yorum tarzıdır.

İran’da Farslar’ın dışında; Aleviler, Kürtler, Afganlar, Özbek Türkleri, Azeri Türkler’de var. Kuzey İran ya da güney Azerbaycan daki nüfusun �, Azeri Türkmendir. İran’ın yaklaşık 35 milyon nüfusu var. Bunun yaklaşık 15 milyonu Türktür. Türkler’in 1 milyon kadarı Alevidir. Diğerleri ise Şii’dir.

İran ile Azerbeycan veTürkiye komşudur.Selçuklular ve Osmanlılar döneminde bile İran, Selçuklu ve Osmanlı haritası içinde bulunuyordu. Bu nedenle İran’da yoğun sayılabilecek bir Türk nüfus bulunuyor. İran’ın komşu illeri olan; Kars’ta, Iğdır’da ve Ardahan’da yoğun bir Şii Türk nüfus bulunuyor. Son yıllarda güçler nedeni ile, geçmişte ve yakın geçmişte İran’dan gelen göçler kanalı ile İstanbul, Ankara ve İzmir gibi kentlerde hayli Şii Türk nüfus var. Türkiye sınırları içinde yerleşik ve göçmen gelen Şii Türkler’in sayısı yaklaşık 1 milyon civarında bulunuyor. Bu nüfus; Kars, Iğdır, Ardahan, İstanbul, Ankara, İzmir gibi kentlerde bulunuyor.



KAYNAKLAR



• Abdülbaki Gölpınarlı, Şiilik, 1986 İstanbul

• P.A. Andrews, Türkiye’de Etnik Gruplar 1992 İstanbul

• A.T. Önder, Türkiye’nin Etnik Yapısı, 1999 Ankara

• Doğan Avcıoğlu Türklerin Tarihi (5 cilt) 1986 İstanbul

• Fars’ın Türkleri Atlas Dergisi Ağustos 2004 İstanbul





4) HIRİSTİYAN TÜRKLER

(GAGAVUZ veKARAMANTÜRKLERİ)

1) GAGAUZ TÜRKLER



Gagavuz Türkleri ve Karaman Türkleri’ni ayrı birer “etnik grup” olarak nitelemek Türkleri inandıkları din yada mezhebe göre etnik grup yaratma düşüncesinin sonucudur. Gagavuz Türkler, İslamiyeti tanımadan önce Hıristiyanlığa inanan Türkler’dir. Türkçe konuşurlar. Ortodoks Hıristiyanlığa inanırlar. Moldavya, Ukrayna, Bulgaristan,Romanya gibi ülkelerde azınlık grup olarak yaşıyorlar. Moldavya’da Özerk bir Cumhuriyetleri var. Balkanlar’dan Türkiye’ye gelen göçlerde özellikle Bulgaristan veRomanya’dan gelen göçlerle Türkiye’ye de gelenler olumştur. Bunlar; Edirne, Çanakkale-Biga, İstanbul, Ankara, İzmir gibi yerlere yerleştirilmiştir. Bazıları Türkiye’ye 93 Harbi sonucu gelmiştir. Dışardakiler ibadetlerini kilisede Türkçe yapıyor. Türkiye’ye gelenler zaman içinde Hıristiyanlığı unutmuşlar.

Kendilerine Gökoğuz diyorlar. Gagavuz ötekiler tarafından aşağılama olarak kullanılırmış. Moldavya’ya bağlı Gagavuz özerk Cumhuriyette 50 kişilik meclisleri var. Bayrakları; Gök mavisi renkli üstünde kurt başı var. Kurt güç kaynağı anlamına geliyor. Başbakanları; Fodor Monolov, Cumhurbaşkanları; Stefan Topal Mihailoğlu’dur. Moldav ya da 300 bin nüfusları var.Türkiye’de misafir olarak gelen gruplar dışında Gökoğuz Türkü yok denecek kadar azdır.





2) KARAMAN TÜRKLERİ



Karaman Türkleri, Osmanlı döneminde “Karaman Beyliği”nden kalan Türkler’dir.Bir dönem Karamanoğlu Mehmet Bey’in “Bey” olduğu Türkmen Beyliği’dir. Kaynaklardaki bilgiye göre; Türkçe konuşan Ortodoks Hıristiyan olan Türkler’dir. Yazı dilleri Yunan Alfabesi ile ama yazılan dil Türkçe’dir.

Kökenlerine ait iki görüş var.

1) İlk görüş: Karamanlılar, Ortodoks Rum’dur. Dilleri Türkçe tarafından asimile edilmiştir.

2) İkinci görüş; Karamanlılar Türktür. Ama Ortodoks Hıristiyanlığa inanıyorlar. Doğan Avcıoğlu Karamanlılar için; dilleri Türkçe, dinleri Hıristiyan diyor.Hamdullah Suphi; bu Ortodoks kadınlardan yüzlerce eski Türkçe kelime öğrendim diyor. Evliya Çelebi; Rumcabilmeyen Hıristiyanlar diyor. Avram Galanti; Rumlar, Yunanca bir tek harf bilmezdi diyor.

Karaman Türkleri; Konya, Karaman, Niğde, Nevşehir, Kayseri, Ankara, Kapadokya, Aksaray, Ihlara, Ürgüp, Göreme’de yaşarlar.

1923 Mübadalesinde; Hıristiyan oldukları için Yunanistan’a gönderilirler. Kapadokya’dan yaklaşık 60 bin kişi bu zorunlu göç sonucu Yunanistan’a gider. Balkanlar’da ise, İslamiyet’e inanıp Türkçe bilmeyen 100 bini aşkın insan 1923 mübadelesi ile Türkiye’ye gönderilir. Bu olayıBertnard Levis şöyle değerlendiriyor: “Vatana kavuşma değil, gurbete sürgün” diyor. Prof. Dr. Kemal Karpat ise; “Slav kökenli Türkçe bilmeyen Pomak, Bosnalı, Hersekli, İslam olduğu için Türk kabul edilmiş, Hıristiyan fakat Türk kökenli olduğu için Türkçe konuşan Gagavuzlar, Karamanlılar Anadolu HıristiyanlarıTürk kabul edilmemiş Yunanistan’a gönderilmiş.”

Karamanlılar; kendilerini Anadolu Hıristiyanı olarak niteliyorlar. Konuştukları dil ise, “sade Türkçe”, “Anadolu lisanı” diyorlar. “Karamanlıca”, Karamanlı Türkçesi” adlarını veriyorlar.

Bugün İstanbul-Karaköy’de kapısında; “Bağımsız Türk Ortodoks Patrikhanesi” yazılı olup altında ise; “İstanbul Baş Episkoposluğu-Anadolu Ortodoks Kilisesi Kuruluş Tarihi 21.9.1922” yazan kilise ve minik cemaati Karaman Türkleri’nden bugüne kalan bir miras sayılıyor.

Kurtuluş Savaşı’nda Karamanlılar’ın bir kısmıYunanlılar’ı bir kısmı ise Türk tarafını desteklemiştir. Papa Eftim, 1922 yılında Fener Rum Patrikhanesi’ne karşı çıkarak Türk Ortodoks Hıristiyanları Patrikhanesi’ni kurar. Türk olmaları nedeni ile ayrı bir kilisede birarada olmaya karar verir. Ama bu çaba olumlu sonuç vermez. Anadolu’daki tüm Ortodoks Hıristiyanlar milliyetlerine bakılmaksızın mübadeleye dahil edilir.

Mustafa Kemal, ağırlığını koyarak Kurtuluş Savaşı sırasındaki yararlılıkları nedeni ile Papa Eftim’i mübadeleye dahil etmez. Bunda; Lozan Antlaşması’na göre Fener Patrikhanesi’nin ülke dışına çıkarılması sırasında doğacak boşluğun Papa Eftim vasıtası ile giderme ya da en azından Patrikhane’nin gücünün dengelenmesi düşünceside olabilir.

Papa Eftim, MustafaKemal’in desteğini arkasına alınca İstanbul’a gelir. Türk Ortodoksları Patrikhanesi’ni kurar. O gün bugündür Türk Ortodoks Patrikhanesinin çanı çalıyor. Kilisenin yurtsever çizgiside Papa Eftim’den miras olarak devam ediyor.

Bu kilise dışında; Protestan Hıristiyan Türkler son yıllarda oluşan bir yapılanmadır. Bu oluşumda son yıllardaki “misyoner” çalışmalarında bunda payı olsa gerekir. Daha çok ev kiliseleri tercih eden bu kilise taraftarlarının sayıca fazla olduğu sanılmıyor. Tahminen 100-200 kişilik bir cemaat sayılır.

Son on yıldır, “Türk Katolik Cemaati” adı basında hiç duyulmadı. Bir kiliselik cemaatinin olup olmadığıda tartışmalıdır. En son 21 Haziran 2004 tarihli Cumhuriyet gazetesinde kilisenin dini temsilcileri yanlarında Av. Kezban Hatemi ile Başbakan Recep Tayyip Erdoğan ile çekilmiş bir fotoğrafı ve alt yazıyı bilginize sunmak isterim. “Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, Assompsion Rahipler Topluluğu’nun ardından dün Türk Katolik Cemaatleri RuhaniReisleri Kurulu’nu kabul etti. Katolik rahipler, görüşmede Assompsion Rahipler Topluluğu gibi İstanbul’daki kilise, okul ve huzurevlerinin bulunduğu arazilere ilişkin kullanım hakkı istedi. Erdoğan, yapılması gereken ne ise yaparız taahhüdünde bulundu.” Diye yazıyor.

Türkiye’de Türk halkı Hıristiyan dünyasına ve Türkiye’deki Hıristiyanlara karşı genel olarak olumlu duygular taşıyor. Bunun dışındaki davranış biçimi çok münferittir. Ve siyasi bir yaklaşım içerir. Hıristiyan biri ile tanışmak, dost olmak, komşu olmak geleneksel Türk için adeta bir ayrıcalıktır. Türk halkı genel olarak Batı yani yabancı hayranıdır. Evliliklerde bile gerektiğinde, Alevi-Sünni, Türk-Kürt ayrımı nedeni ile evlilikler gerçekleşmez. Ama aday kız ya da erkek yabancı olursa bu iş daha kolay olur. Bazı sıra dışı olanlar sayılmazsa geleneksel Türk halkının davranışı böyledir.Bu nedenle Türkler’de Hıristiyan düşmanlığı yoktur. Türkler inançları gereği İslam kökenli türbe ve ziyaret yerleri gibi Hıristiyan kökenli dinen kutsal kabul edilen yerleride ziyaret eder, kurban keser, dua eder, lokma dağıtır, şefaat dilerler. Tıpkı; Meryem Ana gibi, AyaYorgi gibi, Sen Antuan gibi v.s. Geleneksel Türk halkında Hıristiyan düşmanlığı yoktur. Tam tersine Hıristiyan yaniBatı’lı hayranlığı vardır.







KAYNAKÇA



• Yakup Aygil, Hıristiyan Türkler’inTarihi, Ant Yayınları, 1995 İstanbul

• L. Ligeti, bilinmeyen İç Asya, 1986 Ankara

• Dr. Harun Güngör, Gagauz Türkleri 1991 Ankara

• Erol Güngör, Hıristiyanlaşan Türkler, 1983 Ankara

• Hale Soysu, Kavimler Kapısı, 1992 İstanbul

• Mustafa Ekincilikli, Türk Ortodoksları, 1998 Ankara

• Harun Güngör, Gogauz Türkleri’nin Etnik Yapısı, 1998 İstanbul

[frankenstein]

die türken zu ärgern, kriegkt er sein Zaziki ins gesicht.

über mein deutschkennntnis brauchst dich nicht ärgern. ich kenne einige griechen die
seid über 30 jahren hier leben aber kaum deutsch können.

[frankenstein]

Benim kanaatimce türklerin tarihi henüz yeterince arastirilmamistir. Türkiyenin tarih arastirmalari icin ayirdigi kaynak malesef cok yetersizdir.

Orkun abidelerinin bile korunmaya alinmasini
daha tam gerceklestiremedik.

Taklamakan cölünden tarih fiskiriyor ama, hangi ülkenin hangi bilimadami gidip arastirsin??

Ben tük tarihinin bilinenden cok daha eski olduguna inaniyorum. Asyanin kuzey dogusunda
bazi türkkavimleri göcebe yasarken, bazilarida
ileri kültürlü yerlesikdüzen yasiyordu.

Sümerlerin Destani ile Ergenekon destani arasinda büyük bir benserlik var. Sümerkitabelerindeki dilde bin kadar türkce kelimenin varligini, kaskarli mahmutun Lugati Türkünün sadece 8500 kadar kelimeden olustugunu, Musanin tevratindaki yaradilis hikayesinin Sümerlerden kopye cekildigini,
ayni yaradilis hikayesinin kücük degisikliklerle Saka"lardada varoldugunu
hesaba katarsak, su sonuca variriz:

Gelobtes Volk ist auf keinem Fall Israilis,
sondern Türken.

Sizler icin birkac link buldum, isterseniz
inceleyin. baska sonuca varmak cok zor.



<a href="redirect.jsp?url=http://www.hohewarte.de/MuM/Jahr2001/Tocharistan0116.html#fn

Mumie" target="_blank">http://www.hohewarte.de/MuM/Jahr2001/Tocharistan0116.html#fn

Mumie</a> mit Bogen in Taklamakan Tüktür
<a href="redirect.jsp?url=http://www.fletchers-corner.de/portal/forumview_showthread_threadid_3670.html

http://www.politikforen.de/showthread.php?p=92936&mode=threaded

http://www.pbs.org/wgbh/nova/chinamum/taklamakan.html

http://geschichtsforum.de/showthread.php?t=2007

Amazonlar" target="_blank">http://www.fletchers-corner.de/portal/forumview_showthread_threadid_3670.html

http://www.politikforen.de/showthread.php?p=92936&mode=threaded

http://www.pbs.org/wgbh/nova/chinamum/taklamakan.html

http://geschichtsforum.de/showthread.php?t=2007

Amazonlar</a> türktür

<a href="redirect.jsp?url=http://www.net4you.co.at/users/poellauerg/Amazons/indexd.html
" target="_blank">http://www.net4you.co.at/users/poellauerg/Amazons/indexd.html
</a>

<a href="redirect.jsp?url=http://www.med-college.de/Freizeit/Amazonen.shtml
" target="_blank">http://www.med-college.de/Freizeit/Amazonen.shtml
</a>

[frankenstein]

Friedrich Naumann sagte für die Armenier,

“Der Armenier ist der schlechteste Kerl von der Welt”.
<a href="redirect.jsp?url=http://www.hist.net/kieser/aghet/Essays/EssaySchmuhl.html#fn1

http://gutenberg.spiegel.de/moltke/halbmond/halbmond.htm

Weiss" target="_blank">http://www.hist.net/kieser/aghet/Essays/EssaySchmuhl.html#fn1

http://gutenberg.spiegel.de/moltke/halbmond/halbmond.htm

Weiss</a> jemand bescheid, was sagte Puschkin für die Armenier????

[frankenstein]

Zitat von dem russischen Dichter Puschkin ein:

" Du bist ein Feigling, du bist ein Dieb, du bist ein Sklave, du bist eine Hure, du bist ein Armenier"

<a href="redirect.jsp?url=http://www.politikcity.de/forum/showthread.php?t=1923
" target="_blank">http://www.politikcity.de/forum/showthread.php?t=1923
</a>

[frankenstein]

Atalarimiza Yurtluk eden Güney Azerbaycan simdi fars hakimiyeti altına alınmıs ve oradaki soydaslarımız baskı altında tutuldugu gibi fars ırkcılıgı altında asimileye maruz kalmaktadır..!
Degerli kardeslerim,,Güney Azerbaycan da 35 Milyon dolaylarında TÜRK yasamaktadır..Sizden ricam UNESCO tarafından degerlendirilecek olan Anket e sahip cıkmanız ve bunu var gücünüzle desteklemenizdir.
Asağıda yeralan linke tıklayarak acılacak olan sayfada en alttaki Click Here to Sign Petiton linkini tıklayın. Acılacak olan yeni sayfada adınızı ve mail adresinizi yazarak Preview your signatureı tıklayın. sonra da apporove signatureı tıklayın. Böylece Güney Azerbaycanlı kardeslerimizin Anadil hakları icin düzenlenmis olan kampanyaya destek vermis olacaksınız ve altına imzanızı atmıs oldugunuz metin, UNESCO tarafından degerlendirilecektir. Tabi eger yeterli sayıya ulaşabilirsek...

ww.petitiononline.com/st12az34/petition.html

Lütfen sizde baskalarina iletiniz.

[frankenstein]

ben-------------2192--------------- numarayi yakaladim, Darisi basiniza.

<a href="redirect.jsp?url=http://www.petitiononline.com/st12az34/petition.html" target="_blank">http://www.petitiononline.com/st12az34/petition.html</a>

[frankenstein]

Güney Azerbaycan problemi:

Milli oyanış merhelesinde

Qızılgül ABDİNOVA / XC

1940-cı ilde bu problem Moskvanın herbi - strateci planlarına daxil edilib. Professor Cemil Hesenli bu mövzuda yazarken qeyd edir ki, bizim üçün "Güney Azerbaycan tarixi" anlayışı on doqquzuncu esrin evvellerinden başlayır. "Mehz bu yerde xalq parçalanıb, tarix haçalanıb". C.Hesenli Cenubi Azerbaycanın iyirminci esr tarixi azadlıq, müsteqillik, mübarize tarixi olduğunu yazır.

Güneyin tarixinin ancaq müxtelif elmi işler ve meqaleler

seviyyesinde yazıldığını teessüfle qeyd eden alim bu tarixin xüsusile Rza Şah Pehlevi dövründen sonra qarışdığını vurğulayır. Farslaşma siyaseti aparan Rza Şah Pehlevinin dövründe, 1938-ci ilde İranda yaşayan xalqların veten anlayışına son qoymaq üçün bu ölke inzibati cehetden yeniden bölünüb. İran on ostan, 49 şehristan, 290 bexşe bölünüb. "Yeni inzibati bölgü neticesinde ehalisi bütövlükde türklerden ibaret olan Zencan ve Qezvin, habele türklerin üstünlük teşkil etdiyi Hemedan, Sultanabad, Reşt, Pehlevi ve diger eraziler Azerbaycandan kenarda qalırdılar". O zaman hetta Sovet hökumetinin Dövlet Tehlükesizlik Komitesi etiraf edirmiş ki, bu bölgü Cenubi Azerbaycanın ehalisinin sayı ve terkibi, serhedleri, erazisi haqda melumat toplamağı çetinleşdirib. C.Hesenli eyni zamanda onu da qeyd edir ki, Rza Şah Pehlevi dövründe teqib ve repressiyalar Güney türklerinin etirazını, İrandaxili demoqrafiyasını ve mühaciret meylini doğurub. "Tekce 1940-cı ilde 261 nefer gizli yolla Sovet Azerbaycanına keçmeye cehd etmişdi".

Cemil Hesenlinin yazılarında müxtelif tarixi dövrlerde Rusiyanın, İngilterenin, Almaniyanın Cenubi Azerbaycana maraqlarının sebebleri gösterilmekle yanaşı bu "maraqların" milli-azadlıq yanğısıyla üzleşdiyi qanlı meydan - Güney Azerbaycanı, güney türklerinin ağrılı ve şerefli taleyi eksini tapır. Onların semimi mübarizesinden istifade edibler, bu mübarizenin iqbalını xeyanete, yalana ürcah edibler. Sovet Bakısı Güney türklerine kömek edib, lakin SSRİ-nin planlarını heyata keçirmek üçün. Bu plan ise Güney Azerbaycanı caynağında saxlamaq, daim ondan İrana qarşı tezyiq vasitesi kimi istifade etmekden ibaret olub. Qanla boğulmuş Settarxan, Xiyabani, Pişeveri herekatları, böyük bir xalqın öz adıyla çağrılan dövletin vetendaşı olmağa hesreti...budur Güney Azerbaycanının tarixi.

Güneydeki milli azadlıq herekatının növbeti yükseliş dalğası Sovet Azerbaycanının müsteqillik qazanmasından sonra oldu. Bu müsteqilliyin qazanılmasında yaxından iştirak eden güneyliler "artıq dövletimiz quruldu" deye bu dövletin bayrağı altında yaşayacaqları günün yaxında olduğuna ümid bağlayıblar. "Quzey Azerbaycan müsteqillik qazananda şenlik merasimleri keçirdik. Bir-birimizi tebrik etdik. Çox sevinirdik ki, artıq bizim dövletimiz var. Qalır birleşmek".

Güneyliler bele deyir. On ildir gözlerini bize dikibler. Bize, Quzeydeki qardaşlarına. Ve Bütöv Azerbaycan Herekatının qelebe çalacağına da onlar çox-çox ciddi yanaşırlar. Bizden çox-çox ciddi.

Güneyde herekat ne yerdedir?

Elirza Amanbeyli: "1993-cü ilde birdefelik köçüb Şimali Azerbaycana gelmişem. Bu vaxtadek Cenubda geden mübarize herekatı gizli meclislerde toplaşmaq, milli ruhda şerler dinlemek ve bu barede söhbetler aparmaq, daha sonra divarlarda şüarlar yazmaq merhelesinden bir qeder açıq formaya keçid dövrünü yaşayırdı. Uşaqlıqdan bu cür meclislerde iştirak etmişem, ilk defe ise bu barede doktor Zehtabinin söhbetlerini dinlediyim yadımdadır. Men onun tertib etdiyi "Ana dili" kitabından Azerbaycan dilinin qrammatikasını öyrenmişem. Bu gün ise artıq doktor Çöhreqanlının açıq şekilde mübarize haqda danışması gösterir ki, İran recimi artıq bu herekatın qarşısında evvelkidek dayana bilmir. Bizim qoyub geldiyimiz herekatın bu günü barede eşitdiklerimiz tesdiqleyir ki, Cenubi Azerbaycandakı herekat tam yetişib".

Araz Elses: "Azerbaycanın taleyini hem de cenubda yaşayan otuz milyonluq xalq müeyyenleşdirmelidir. Bu xalq nehayet ki, öz taleyini nece isteyirse, o cür qurmalıdır. Bizim elimizden gelen ise hansı yolun düz, hansının ise eyri olduğunu millete göstermekdir. Yeni, bu müsteqillik yoludur, bu federalizm yoludur ve s. Millet artıq oyanıb ve öz yolunu seçecek. Şexsen menim fikrime geldikde ise üstünlük verdiyim yol Bütöv Azerbaycan variantıdır. Bu yol üçün son damla qanımı da vermeye hazıram. Cenubda herekat ve herekatçılar yetişib. Amma insanların düşünce terzinde ferqler var. hamı eyni cür düşünmür. Buna göre de müeyyen qeder vaxt lazımdır ki, milli şüur hamıda tam olaraq oyansın ve onlar hansı yolu seçmelerini serbest şekilde müeyyenleşdire bilsinler. Ondan sonra bu millet sizin ve bizim üreyimizde olan sesi qaldıracaq".

Xüsusen 1996-cı ilde keçirilen parlament seçkileri milli-azadlıq herekatına yeni tekan olub. Bu zaman Mahmudeli Çöhreqanlının topladığı seslerin saxtalaşdırılması, sonra ise onun hebs edilib gizli saxlanılması veziyyeti mürekkebleşdirdi. Çöhreqanlının sözlerine göre, herekatın növbeti merhelesi mehz hemin dövrden hesablanmalıdır. "Biz müqavimet yaratmağa başladıq, yeddi ilden sonra, bu gün hemin müqavimet olub Cenubi Azerbaycan Milli Oyanış Herekatı".

Artıq resmi melumatlarda da gösterilir ki, İran ehalisinin tam yarısını türkler teşkil edir. Türklerin yüksek qulluqlarda ve orduda da üstünlük teşkil etdiyi faktdır. Müharibeler farsları faktla üz-üze qoyub: döyüşken ve şücaetli türkleri orduda yüksek rütbelere buraxmamaq mümkün olmayıb.

Eyni zamanda ölke iqtisadiyyatının müeyyenleşmesinde türklerin rolu farslardan ve İranda yaşayan diger xalqlardan üstündür. İranda çıxan bir sıra metbu orqanlar zahiren hansı mövqe tutmalarından asılı olmayaraq, türkler terefinden maliyyeleşdirilir.

Doktor Çöhreqanlı açıqlamalarında Güneydeki herekatda tek önder olmadığını deyib. O herekatda onlarla önderin, yüzlerle qabaqcılın olduğunu beyan edib. Doğrudan da bir az evvel Çöhreqanlını zindanlara atan İranın onun Avropaya sefer etmesine mane ola bilmemesi faktı özü-özlüyünde çox metlebden xeber verir.

Yeri gelmişken, bu il Tebrizde ve diger şeherlerde Novruz bayramının qeyd olunmasıyla bağlı toqquşma olub. Meherremlikle elaqedar olaraq bayram keçirilmemesini teleb eden hökumet qoşunları güclü müqavimete rast gelibler.

Araz Elses: "Xatemi islahatlar aparmaq şüarıyla seçkileri uddu ve gedib Avropada elan etdi ki, medeniyyetlerin, sivilizasiyaların dialoqunu teşkil etmek lazımdır. Amma eslinde bunu istemir. O unudur ki, bu dialoqu önce evin içinden başlamaq lazımdır. Öz evinin daxilinde olan ferqli kültürlerle oturub danışmaq lazımdır, azerbaycanlılardan soruşmaq lazımdır ki, sen ne isteyirsen? Xatemi bunları qulaq ardına vurur, sanki İranın daxilinde problem yoxdur, memleket fars memleketidir, medeniyyet de fars medeniyyetidir. Men arzu etmezdim ki, Balkanlarda yaranan veziyyet İranda da tekrar olunsun. Amma yarana biler. Biz qalxacağıq, teleb edeceyik ki, bizim haqlarımızı versinler. Vermeyende ne olacaq? Onda başqa cür isteyeceyik. Şapalağı yeyende küsmesinler bizden. İnsanlar bu uzunluqda dil çıxardır ortaya. Deyir ki, menim de dilim var, menim dilimi özüme verin, qardaşım. Vermirler. Bir defe istemek olar, iki defe istemek olar. Sonra ise elac artıq başqa yola el atmağa qalır".

Artıq birmenalı demek olar ki, son iller xüsusile telebe mitinqleriyle xarakterize edilen milli-oyanış herekatı olduqca hessas meqamındadır. Feqet bunu daim pusquda durmuş düşmenlerimiz de bilmemiş deyiller.

Yeri gelmişken, bir tarixi faktı diqqete çatdırmaq isterdik.

1941-ci ilde Sovet herbi keşfiyyatı müeyyen edib ki, İran ve Türkiyeyle bağlı yaranmış veziyyetden istifade eden ermeniler ve onların bir sıra siyasi partiyaları Qarsdan Tebrizecen Sovet Ermenistanı da daxil "Böyük Ermenistan" yaratmaq barede fikirleşirler.

Bu fakt Bütöv Azerbaycan ideyasını xülya adlandıran bezi ifrat realistlere xatırlatmadır. Biz bir esrlik tarixi olan ve bu gün de növbeti yükseliş merhelesini yaşayan herekatı danmağa cehd edirken onların heçden var yaratmaq heveslerine qibte etmemek olmur.

İndise qayıdaq herekatın düşmenleri meselesine.

Bakıda yaşayan güneyliler tesdiq edirler ki, 80-cı illerin sonlarında İranda yeni hakimiyyet solçulara divan tutub ve onlar şimala üz tutublar. Xüsusen de "Tude" ve "Fedai" teşkilatlarının üzvleri demek olar ki, peren-peren salınıblar. Xatırladaq ki, Dövlet Tehlükesizlik Komitesi Azerbaycan SSR-e keçen güneylilerin filtrasiya edilmesi meqsedile Zuğulbada menteqe de yaradılıb.

Teymur Eminbeyli: "O dövrde gelen solçulardan bezilerinde kommunist tefekkürü indi de qalıb. O adamlar qeyri - milli adamlardırlar. Bezileri burdan xarice gedibler ve orda anti-azerbaycançılıq fealiyyetiyle meşğul olurlar. Meselen, Haşım Qarapapaq adıyla tanınan Bulud Qarapapaq Kanadada yaşayır. Azerbaycançılıq eleyhine fealiyyet gösterir, türklere qara yaxır ve kürd olduğu halda deyir ki, guya türkddür. Piruz Dilençi de hemçinin herekata ziyan vuran adamdır. Ele son iller Bakıda töretdiklerile güneylilere ve güney herekatına inamsızlıq yaradıb. Bizde melumat var ki, onu İranın bezi gizli teşkilatları himaye edir".

Araz Elses: "Men özüm Qarapaq tayfasındanam. Bulud menim doğulduğum kenddendir, Suduzdan. Bir-iki defe söhbetlerini eşitmişem. O adamın dedikleri zeherli fikirlerle doludur. Bir zamanlar Piruz Dilençi ve Bulud Qarapapaq bir yerde idiler. Sonradan ise ayrıldılar ve başladılar bir-birilerine qarşı informasiya tebliğatı aparmağa. İndi de yene eyni mövqeden çıxış edirler. Öz işlerini özleri yaxşı biler, onların işine qarışmıram. Onlara ehemiyyet vermirem. Ancaq eşidirik ki, ne iş görürler. Engel töretmeye çalışırlar, amma bacarmırlar. Çünki kartları açılıb, ifşa olunublar. Teessüf ki, Şimali Azerbaycanda bu adamlar çox gec tanındı. Deyirdik ki, bunlar texribatçılardır, hay-küy salırdıq ki, bu adamlarla iş qurmayın, onları İran gönderib. Güneyden "Güney kartı" ile gelen her kesi bağrınıza basmayın. Sabah peşman olacaqsınız, teessüf ki, dinlemediler. Bunlar burun desmallarını yere sererek üstünde çörek yeyenlerdendir. Güney meselesi çox hessas meseledir, burada ehtiyatlı olmalıyıq. Amma xoşbextlikden bu adamların kartları açılıb. Od olsalar da, özlerini yandıracaqlar".

İrandan kenarda yaşayan Cenubi azerbaycanlıların ekseriyyeti recimden xilas olmaq üçün bu dövletin hüdudlarını terk edibler. Bu insanların ekseriyyeti indi Avropanın ayrı-ayrı ölkelerindedir. Bu yazımızda cenubluların problemlerini araşdırmağı nezerde tutmuşuq. Problemler barede ekser fikirler cenubluların öz dilinden seslenib.

Amma Bakıya penah getiren solçuların heç de hamısı sonadek ideyalarına sadiq qalmayıblar. Onlardan bezileri, xüsusen de Şimalda milli-azadlıq herekatının başlandığı dövrde gelenler yeni dövrün ideya axınından kenarda qala bilmeyibler. O zaman Quzeye penah getiren Rehber Nasiri de belelerinden olub. 1985-ci ilde teqiblere meruz qaldığından Sovet Azerbaycanına gelen "Fedai" teşkilatının üzvü burada başlanan milli - azadlıq herekatına layqed qala bilmeyib. "İranda sosializm qurmaq üçün mübarize aparırdıq. Şimalda olduğum ilk illerde milli-oyanış herekatı başlandı ve men derk etdim ki, esas mesele milletin varlığıdır. 1988-ci iledek "Çenlibel", "Yurd" kimi teşkilatların yaradılmasında iştirak etdim. Özüm gizli olaraq "Çenlibel"de fealiyyet göstererek, mitinqlerin teşkil olunmasına kömek edirdim. 88-ci ilde meydan herekatı başlandıqdan sonra Şimaldakı qardaşlarımıza cenubluların desteyini hiss etdirmek zerureti meydana geldiyinden men de tribunaya çıxmalı oldum. Noyabrın 25-de ilk çıxşımı eledim. Sonra "KQB" terefinden hebs olunub, bir il azadlıqdan mehrum edildim. Bir ilden sonra ise yalnız Azerbaycanı terk etmek şertile buraxıldım. Lakin Azerbaycanı terk etmedim. Men hebsden çıxanda artıq Xalq Cebhesi yaradılmışdı ve bu teşkilatın Cenub şöbesini yaratmaq üçün fealiyyete başladım. Bununçün Naxçıvana getdim, orada yeniden "KQB" meni hebs edib İrana tehvil verdi. Doqquz ay Tebriz zindanında yatdıqdan sonra zemanete buraxıldım. Yeniden Bakıya qayıtdım". Bakıya növbeti gelişinde Siyamekin (Rehber Nasirinin) siyasi proseslere qoşulmaması ictimaiyyetde birmenalı qarşılanmayıb. Özü ise siyasete qarışmamasını bele izah edir: "İndi Quzeyde prosesler başqa cür cereyan edir. Biz buradakı esas missiyamızı yerine yetirmişik ve müsteqil Azerbaycanın qurulmasına nail olmuşuq. Güneyle bağı fealiyyetimi ise dayandırmamışam. Hal-hazırda ise Demokrat Firqesile elaqe saxlayıram".

Herekatda neler çatmır?

Güneyliler Avropada ciddi qurumlar yaratmağa nail ola bilmeyibler.

Araz Elses: "Cenubi Azerbaycanın xaricde fealiyyet gösteren müsteqil siyasi teşkilatı olmalıdır. Teşkilat nece olmalıdır, bu mesele artıq qezet sehifelerine çıxarılası mesele deyil".

Herekatın koordinasiya olunması da qenaetbexş deyil. Çöhreqanlı narahat olmağa esas görmür. "Bu herekatdır. konkret siyasi fealiyyet deyil. Herekatı koordinasiya etmek mümkün ve belke de lazım deyil".

Bir ağrılı mesele de Quzey Azerbyacanında güneylilere bir neçe il evvelki münasibetin olmamasıdır.

Rehber Nasiri: "O adamlar ki, İran istibdadına qarşı çıxıblar, burada veziyyetleri ele acınacaqlı olur ki, bezen cenub mövzusu, azadlıq ideyaları yadlarından çıxır. Onlar mecbur qalırlar ya iqtidara, ya da müxalifete üz tutsunlar. Cenub mövzusu yadlarından çıxır, olurlar vasiteçi. Bu xüsusile yeni gelenlere aiddir. Çünki bizimle gelenlerin çoxuna sosial imkanlar vermişdiler, evle temin etmişdiler.

Güneylilerin Bakıda esasen qeydiyyat ve menzil problemeleri var. Qeydiyyatları olmadığına göre heç bir işle meşğul ola bilmirler ve tebii ki, maddi çetinlik çekirler. Ekseriyyeti evsiz - eşiksizdir, dost-tanışın evinde qalır. O dövrde bizimle gelenlerin de çoxu indi ağır veziyyetdedirler. Tapdıqlarını da vizaya verirler. Bu ise ilde dörd yüz dollardan artıqdır. Qeydiyyata götürmeseler de, heç olmazsa, onlara güzeşt edilsin".

Rehber Nasiri bir il qabaq Şimali Azerbaycana gelen Baqiryan soyadlı bir cenubludan tekce familyasına göre on dollar alınmasını bildirir. "Eslinde hamı bilir ki, Baqiryan fars familyasıdır. Amma ermeni familyasıdır deyib, on dollar alıblar ondan. Maraqlıdır, eger bu adam ermenidirse, on dollara göre ermenini vetene niye buraxıblar? On dollar verenden sonra dönüb türk olub? Tesevvür edin, hele serhedden içeri girende o, bu problemlerle rastlaşıb".
Diger bir cenublunun BMT-nin Qaçqınların İşleri üzre Ali Komissarlığının Azerbaycan Respublikasındakı nümayendesi Didye Ley cenablarına teqdim etdiyi mektubu aşağıdakı mezmundadır.

"Melum edirem ki, men Nasir Mehemmed oğlu Melikzade 24 yanvar 1965-ci ilde Cenubi Azerbaycanın Bilesuvar kendinde anadan olmuşam. 1991-ci ilde qanuni şekilde Bakıya gelmişem.

1991-ci ilde qanuni şekilde 1992-ci ilde Azerbaycan Dövlet Tibb İnstitutuna daxil olmuşam.

Hemin dövrde vahid Azerbaycan uğrunda geden herekatlarda iştirak etmişem. Bir milletin ikiye parçalanması ve serhed xetleri ile bir-birinden ayrılması kimi tarixi edaletsizliyi heç zaman qebul etmemişem ve Vetenimin bütövlüyü uğrunda aparılan müqeddes mübarizede iştirak etmişem. Bundan elave, İranın mövcud dini recimini qebul etmemiş, bu recimin dünyevi ve demokratik quruluşla evez olunması uğrunda da mübarize aparmışam. 1993-cü ilde babamın vefatı ile elaqedar derslerime bir neçe gün ara vererek İrana getdim. Lakin İranın Astara şeherinde hebs olunaraq xüsusi dövlet orqanı olan ETTELAAT terefinden hebs edilib Erdebil şeherine gönderildim. Orada 4 ay hebsxanada saxlanıldım. Bedenime enerci buraxıldı, ayaqlarım siqaretle yandırıldı. Son derece ağır işgence ve zorakılığa meruz qaldım. Nehayet, xarici pasportum elimden alındıqdan sonra qohumlarımın ve yaxın adamlarımın kömekliyi ile zamine buraxıldım. 22 sentyabr 1993-cü ilde İran İslam İnqilab Mehkemesi terefinden cinayet işine baxılması üçün 2 oktyabr 1993-cü il tarixine ora çağrıldım. İran İslam Mehkemesine çağrılmağım mehz milli azadlıq, milli birlik, demokratiya uğrunda, habele dini recime qarşı mübarize ile elaqedar olub. Melum olduğu kimi, demokratik ve dünyevi dövletlerde analoqu olmayan İran İslam İnqilab Mehkemesi yalnız siyasi eqidesine göre teqib olunan şexslerin mühakimesi ile meşğul olur. Hemin mehkemeye çağırlmağım barede olan senedi Size teqdim etmişem. Men bu teqibleri görerek derhal İran serhedlerini qanunsuz keçib Azerbaycana geldim.

Tibb İnstitutunda tehsil aldığımdan müveqqeti qeydiyyata alınmışdım. 1999-cu ilin sonunda tehsilimi başa vuraraq cerrah ixtisasına yiyelendim. Bununla birlikde müveqqeti qeydiyyatımın müddeti de bitdi ve 8 dekabr 1999-cu il tarixde Tibb İnstitutunun rehberliyi terfinden 2 hefte erzinde Azerbaycanı terk etmeyim haqqında resmi xeberdarlıq aldım. Bununla da veziyyetim son derece ağırlaşdı. İrana qayıdacağım teqdirde edam cezası, Azerbaycanda ise qeydiyyatsız qalmağın qeyri-mümkünlüyü ile üz-üze dayandım. Bele bir vaxtda son ümid yeri kimi qaçqın statusu almaq üçün BMT-nin QAK-a müraciet etdim. Lakin avqustun 8-i 2000-ci il tarixli müracietim redd olundu. Başqa çıxış yolum olmadığı üçün tekrar olaraq Size müraciet etdim ve yeniden müracietim redd olundu.
Hörmetli Cenab Didye Ley!

Teqdim etdiyim senedler, müsahibelerim, habele mövcud veziyyetim İran recimi terefinden ciddi siyasi teqibde olduğumu, üstelik mövcud durumda Azerbaycan Respublikasında da yaşamağımın qeyri-mümkünlüyünü aydın şekilde tesdiq edir. Hal-hazırda da İran recimi yaxın qohumlarımdan meni teslim etmelerini teleb edir, onları incidir. Menim mövcud taleyim qaçqınların statusuna aid 1951-ci il Konvensiyasında ehtiva olunan "qaçqın" anlayışı statusuna tamamile uyğundur.
Sizin işgüzar ve alicenab olduğunuz bilerek inanıram ki, menim taleyime bigane qalmayacaq, meseleni ciddi araşdıraraq, haqlı telebim barede edaletli qerar qebul edeceksiniz".
Bu mektubun müellifi müraciet etdiyi teşkilatın növbeti redd cavabından sonra xarice üz tutub. Hal-hazırda Hollandiyada yaşayır. Kiminçünse 1991-2002-ci iller arasında adi xronologiyadır. Yaşayançün ise yüksek amalların, möhteşem ideyaların mehv olub getmesi, acı meğlubiyyetidir. "Biz ne isteyirdik, ne aldıq" teessüfüdür.

1940-cı ilde bu problem Moskvanın herbi - strateci planlarına daxil edilib. Professor Cemil Hesenli bu mövzuda yazarken qeyd edir ki, bizim üçün "Güney Azerbaycan tarixi" anlayışı on doqquzuncu esrin evvellerinden başlayır. "Mehz bu yerde xalq parçalanıb, tarix haçalanıb". C.Hesenli Cenubi Azerbaycanın iyirminci esr tarixi azadlıq, müsteqillik, mübarize tarixi olduğunu yazır.

C.Hesenlinin ve digerlerinin Güney Azerbaycanla bağlı istenilen mövqeden yanaşılan yazılarında Rusiyanın, İngilterenin, Almaniyanın, Amerikanın maraqlarının milli-azadlıq yanğısıyla üzleşdiyi qanlı meydan - Güney Azerbaycanın, Güney türklerinin ağrılı ve şerefli taleyi eksini tapır. Qanla boğulmuş Settarxan, Xiyabani, Pişeveri herekatları, böyük bir xalqın öz adıyla çağrılan dövletin vetendaşı olmağa hesreti... budur Güney Azerbaycanının tarixi.



DEMOKRATLAR

Sovet dövrüne düşen uşaqlığımdan "demokratlar" mehellesinden olan uşaqlarla dostluq etmeyim yadıma gelir. Qarabeniz, suyuşirin refiqelerimin hardasa üzünü görmedikleri emileri, bibileri olduğu ve atalarının herden onlardan ötrü uşaq kimi hönkür-hönkür ağlaması barede xeberlemeleri de yadımdadır. Bunlar bizim üçün menasız övzusdan başqa bir şey deyildi o vaxtlar ve onlara verilen "demokrat" adının da eslinde ne qeder şerefli olduğunu bilmezdik.

"Demokratlara" hökumet xüsusi qayğı gösterirdi. Amma böyüklerimin "Allah kessin ele qayğını" demesi uşaq ağlımıza "demokratların" zavallı obrazını yerleşdirmişdi. Onların xoşbext olması üçün ne ise çatmırdı. Böyüyende bileceydik ki, bu neyse doğulduğu torpağın qoxusuymuş. Onlar Sovet Azerbaycanınıda özlerini rusların qoltuğunda hiss edirlermiş.

Eslinde Güney Azerbaycanı mövzusundan yazarken Demokrat Firqesine xüsusi yer ayırmamaq mümkün deyildi. Amma yazının bu hissesini en semimi yeri kimi qebul edilmesini isterdik.

Azerbaycan Milli Hökumeti devrildikden ve İran Ordusu Azerbaycanın işğalını başa çatdırdıqdan sonra Tebrize herbi qubernator teyin edilen polkovnik Batmanqılınc Pişeverinin terefdarlarına xüsusi divan tutacaqlarını elan edib. Cemil Hesenlinin kitablarında 760 adamın mehkemesiz qetle yetirildiyi ve bir neçe gün erzinde bu reqemin 3000-i keçdiyi qeyd olunur. "Hebs olunanların 3200 neferi Azerbaycanda saxlanıldı, qalanları İranın diger hebsxanalarına gönderildiler. 8000 adam İranın cenubuna sürgün edildi ki, bunlar da aclıq ve susuzluqdan mehv oldular".
Çaresiz qalan demokratlar eslinde onların arxasından qaçan, onları İranla meydanda tek qoyan Sovetlere üz tutmalı olublar. Moskva onları qebul etmek istemeyib. Mir Cefer Bağırovun ciddi tekidiyle dekabrın 12-de serhed menteqeleri açılır. "İki gün erzinde 5295 adam serheddi keçib". Xatırladaq ki, bu sırada Pişeveri de olub. O on iki nefer silahdaşıyla birge Naxçıvanda qalıb.

Lakin sovetlerin iltifatı uzun çekmeyib. Hökumet dekabrın 19-da gösteriş verib ki, buraxılış menteqeleri bağlansın. Lakin qadağalardan sonra da bu axın davam edib. 1947-ci ilde mücahidlerin sayı 6318 neferi keçib.



DEMOKRATLARIN ŞİMALDAKI TALEYİ

Cemil Hesenli yazır ki, Sovetlere sığınan demokratların taleyi de çox ağrılı keçib. Herekatdan yenice ayrılmış cenubluların davranışı tebii ki, imperiyanın xoşuna gelmeyib ve 1947-ci ilin evvelinden başlayaraq, DTK 1097 neferi hebs edib.

"Mir Cefer Bağırov Staline gönderdiyi mektubda teklif edirdi ki, İran Azerbyacanında işleri davam etdirmek meqsedile kadr hazırlamaq üçün ADP-nin sınanmış işçilerinden 30 nefer seçilsin ve AKP MK yanında iki illik partiya mektebine gönderilsin". hemin mektubda cenublular üçün sürpriz de var idi: geri qayıtmaq iseteyenlere icaze verilmesin, onlar tecrid edilsin, işleri dövlet serhedlerini pozanlar kimi senedleşdirilsin. Stalin mektuba müsbet cavab verib. Ve bununla da demokratların qefes taleyi başlanır.

Stalinin razılığından sonra Bakıda Demokrat Firqesi yaradılır. Bağırovun tebirince desek, "sınanmış işçiler"den teşkil olunmuş firqe Pişeverinin başçılığı ile fealiyyete başlayır. Lakin bir çox herekatçılar kimi mübarize rehberinin de davranışları sovetleri açmır. Pişeveri müemmalı şekilde yol qeza hadisesinde helak olur. Zeruri bir meseleni qeyd edek ki, onun sürücüsü ermeni olub. Bundan sonra Mirqasım Çeşmazer Firqe başına getirilir. Psixoloci durum öz diqtesini deyişmir: Çeşmazerin de fealiyyeti sovetleri narahat edir ve o teşkilat rehberliyinden uzaqlaşdırılır. Onun yerine seçilen Qulamyehya "gözü çıxmış qardaşlarından ders götürür". "Qulamyehya sovet hökumetine tabe oldu". Bu, o dövrkü hadiseler haqqında mücahidlerden birinin fikridir. Hal-hazırda Firqeye Emreli Lahrudi rehberlik edir. Araşdırma aparan zaman müraciet etdiyimiz Demokrat Firqesinin rehberi bize müsahibe vermek istemedi. Bununla bele biz onun 1997-ci ilde Almaniyada neşr olunan
"Raho-Tude" (Tudenin yolu) qezetine verdiyi müsahibeni elde ede bildik. Demokratlar Firqesi rehberinin müsahibesini izleyerken aydın olur ki, o hemin dövrde Bakıda Bütöv Azerbaycan ideyasıyla keçirilen mitinqleri birmenalı qarşılamayıb. "Azerbaycan Respublikası İran terefinden bu ve ya diger şekilde tezyiqlere meruz qalır. Bununçün müeyyen behaneler de tapılır. Müeyyen qruplar Bakı şeherinde mitinqler teşkil edir ve iki Azerbaycanın birleşdirilmesi teklifini ireli sürürdüler".

Lahrudi hemin müsahibede Ebülfez Elçibeyin "1997-ci il 40 milyon azerbaycanlı üçün ümumxalq çıxış ili olacaq" beyanatını bele şerh edib: "Men Ebülfez Elçibeyin istek ve arzusunun heyata keçirilmesinin eleyhine deyilem, lakin bu şexsin xeyalperver olduğunu da şübhe etmirem".
Lahrudinin ne derecede yanıldığını bu gün sübut etmeye ehtiyac yoxdur. 1997-ci il heqiqeten de o taylı - bu taylı bütün azerbaycanlılar üçün Bütöv Azerbaycan ideyasının dünyaya beyan edilmesi ili oldu.

Demokrat Firqesinin rehberi hemçinin "ADF İranın birliyinin terefdarıdır" deye teşkilatın on bendlik meramnamesinde gösterilen İranın Federativ Respublika olması ve Güneyin onun terkibinde muxtariyyet almasını teleb etdiklerini bildirir.

Belelikle, yazının evvelinde de qeyd etdiyimiz kimi güneylilerin Azerbaycanın müqeddaratıyla bağlı mövqeleri müxtelifdir. Kimisi İranın federasiya olmasının ve onun terkibinde Cenubi Azerbaycana muxtariyyet verilmesini isteyir, kimisi Bütöv Azerbaycan ideyasının reallaşmasının terefdarıdırlar. Güneyde yaşayan türklerin mövqeyinde ise ortaq olan odur ki, onlar öz müqeddaratılarını özleri teyin etmek isteyirler.

Lahrudi, Çehreqanlı, Araz Elses... her kes İran reciminin süqut edeceyine eminlik ifade edir. Lahrudi deyir: "İrana hakim olan recimler bu güne qeder İranın inkişaf eden ölkeye çevire bilmemişler... İranın qonşu ölkelerle dostluq elaqesi qırılmışdır. Qarşılıqlı asılılıq hakim olan bir dövrde İran özünü dünya miqasından tecrid edir. Bu hökumetin neçe il yaşayacağı sualına qeti cavab vermek çetindir".

Güneyin müqeddaratı

"Esger ve polislerin gözü qarşısında bir qrup şexsler Stalinin portretlerini itlerin boynundan asaraq, Tebrizde ehalinin çox toplandığı vağzal küçesinde gezdirirler". Bu cümle Sovet xüsusi xidmet orqanlarının melumatından götürülüb. Simvolik hadisedir: güneylilere "dayaq nöqtesini öz içinde axtar" deyen tarixi dersdir hem de bu. Bir neçe merhelede baş vermiş herekatların felaketle bitmesinin sebebleri arasında bu faktor sonuncu deyil. Görünür, bu derslerin güneylilerin qan yaddaşına hopdurduğu "özüne güven" duyğusunun diqtesidir ki, bugünkü herekatda xarici
destek axtarmaq meylleri yox derecesindedir.

Güneyin müqeddaratını güneyliler müeyyen edecek. Bir az evvel güneylilerin azadlıq ideyalarına ironiyayla yanaşan İranın indi bu fikre dodağı da qaçmaz. Ele öz içimizdeki "realist praqmatikler" de özleri üçün siyaseti yeniden öyrenmeyin vacibliyini derk edirler artıq.

Lahrudi bele deyir: "Ümumxalq herekatı başlayacaqmı? Bu suala cavab verereken nezere almaq lazımdır ki, indiki hakimiyyet güclü repressiv aparat yaratmışdır. Onlar ehalinin küçeye çıxmasına imkan vermirler. Bu o demek deyildir ki, recim indiki siyaseti uzun müddetli siyasete çevirdikde xalq, yeni 150 il mübarize aparan xalq repressiyaya sona qeder dözecek".

İştahası pis olmayan İranın ali qanunverici orqanının 1940-cı ilin aprelinde gizli qebul etdiyi qerarıyla Meclisin metbeesinde neşr edilmiş "İran dövletinin yeni erazi bölgüsü" adlı xeritenin altından bele bir qeyd edilib: "Türkiye ile serhedleri çıxmaq şertile İranın diger serhedleri resmi xarakter daşımır". Zaten azerbaycanlılar da bele düşünürler.

[frankenstein]

--------------------------------------------------------------------------------

Güney Azerbaycanlı Gazeteci , Yazar Muhemmedrza Agapur İran"a teslim edilmesin !

Güney Azerbaycan Türk"ü,gazeteci,yazar,sporcu Muhemmedrza Agapur, vicdanını Farslara satmış çapulcular ve İran gizli servisi"nin yoğun çalışmaları sonucunda İran hâkimiyetine ihbar edildi!

Bu haftanın son günü"nü derin bir iç acısıyla kapatıyoruz.Fars işgali altındaki Türk yurdu Güney Azerbaycan"ın has evladı , yiğit askeri Muhemmedrza Agapur İran gizli servisi tarafından ele geçirildi.Bundan altı ay önce İsveç"e sığınan Agapur,İran İslâm hâkimiyeti tarafından "Pan Türkist" suçlaması ile aranıyordu.İran"da yaptığı Milliyetçi-Türkçü faaliyetler ile anılan gazeteci yazar,İran"a teslim edilirse ailesi ve kendisinin akîbetinin "ölüm cezası" olacağı kesinleşmiştir.Güney Azerbaycan Milli Uyanış Hareketi"nin (GAMOH) aktif üyesi ve Oyanış sesi radyosu sunucusu olan Agapur,İsveç"e sığındıktan sonra bu ülkedeki İran gizli servis elemanlarının ve Güney Azerbaycan Türklüğünün içine sızmış olan sözde Güney Azerbaycanlı ama vazifesini esaret altındaki öz milleti için çalışmak yerine İran casusluğu olarak seçmiş hainlerce ihbar edilmiştir.İsveç polisi tarafından bu satılmış hainlerin kimlikleri deşifre edilmemiştir.Ancak milli hareketimizin aktiflerince bazı adlar üzerinde durulmaktadır.Hakkında geniş bir dosya hazırlanmış olan faalimizin ve ailesinin can güvenliği tehlike altındadır.Söz konusu dosya İsveç makamlarına verildikten sonra Agapur bey"in babası İran hâkimiyeti tarafından mahkemeye çağrılmış, daha öncelerde Fars hâkimiyetince el koyulan evlerinin tapusuna rağmen derhal oğlunun İran"a dönmesi şartı söylenip,tehdit edilip,tartaklanmıştır.1990 yılında Karabağ savaşına katılmak için İran İslâm hâkimiyeti işgali altındaki Güney Azerbaycan"dan yola çıkan Agapur bey,Araz çayı kenarında İran polisleri tarafından tutuklanmış ve 32 gün süre ile göz altında tutulmuş,ağır işkencelerden geçirilmiştir.Serbest bırakılması için Fars hâkimiyeti tarafından istenen babasının üzerine ait eve el konulmuştur.Agapur bey,Güney Azerbaycan Millî Uyanış Hareketi"nin başlamasıyla birlikte Milli Harekata katılmış ve 1998 yılına kadar "Urmu"nun Sesi" adlı gazetede yazar olarak görev yapmıştır.Yine aynı yıl "Ferdaye Ma" "Bizim Yarınımız" adlı gazetenin baş yazar ve genel yayın yönetmenliği görevlerini üstlenmiştir.Bu gazeteyi tamamen Türk milliyetçiliği fikir sisteminin işlendiği milli bir yayın organı haline getirmiş,gazete sahibi tarafından böylesine milliyetçi bir çizgi hoş karşılanmasa da Azerbaycan Türklerinin yoğun ilgisiyle gazete tirajının tavanı nedeniyle istemeyerekte olsa göz yummak zorunda kalmıştır.İran hâkimiyetinin yandaşları tarafından Azerbaycan Türk öğrencilere silâh çekilerek saldırı düzenlenmesi neticesinde baş yazarlık yaptığı bu gazete de yazdığı milliyetçi yazı sebebiyle gazeteden ayrılmak zorunda kalmış ve hâkimiyet tarafından göz altına alınmıştır.Göz altı süresi dolduktan sonra tekrar milli davasına hizmet amacıyla "Peyame Sulduz" " Sulduz Savi" adlı gazeteyi çıkartmış,2001 yılına gelindiğinde "Asan" adlı gazetenin baş yazarlığı görevine getirilmiştir.Asan gazetesinin ömrü kısa da olsa "Türk milliyetçiliği" ve "Güney Azerbaycan"ın bağımsızlığı" uğrunda gösterdiği çalışmalarla milliyetçi saflardaki tartışmasız yerini almıştır.Bu milli gazete rahmetli Semed Behrenginin yazılarını "Kara Edebiyat" adlı köşesinde yayınlıyor ve her sayısında Ermeni işgali altındaki Karabağla ilgili yazılar basıyordu.Kısa bir süre sonra bu milli gazete İran İslâm hâkimiyeti tarafından basın büroları basılarak ve çalışanları tutuklanarak olaylı bir şekilde kapatılmıştı.Agapur bey şimdiye kadar sayısı 200"ü aşkın siyasî makale yazmış, "Tıkılmış Bugaz" ve "Azerbaycan Medeniyet Ocağı" adıyla iki kitap çıkartmıştır.Güney Azerbaycan Siyasî tarihinde büyük bir dönüm noktası olan "21 Azer Hareketi"nin" anlatıldığı "Boğulmuş Hülyalar" adlı kitabı tercüme ederek dünya edebiyatına kazandırmış olan Agapur bundan esinlerek "Öğretmen" adında bir öykü de hazırlamıştır.

Mossad"dan sonra en güçlü istihbarat servislerinden biri olan İran gizli servisi,İran dışındaki ülkelere sığınmış olan Güney Azerbaycan Türkleri için büyük bir tehlike teşkil etmektedir.Faali belirlenemeyen pek çok cinayete kurban gitmiş Güney Azerbaycan Türklerinin kâtillerinin kimlikleri hâlâ tespit edilememektedir!

Geçtiğimiz haftanın başında İran gizli servis ajanları tarafından İsveç sığınmacılar masasına verilen yalan beyânda Agapur"un İran ile bir sorunu olmadığı ve bu ülkeye derhal iade edilmesini gerektiği ifade edilmiştir.Bu düzmece ve kasıtlı olarak yapılan ihbar, İsveç makamlarınca mâkul olarak değerlendirilmiş ve Agapur"u İran"a teslim etmeye hazırlanmaktadırlar.Görülüyor ki İran gizli servisi Avrupa ve Amerika gibi ülkelere sığınarak mutlak ölümden kurtulmuş Türklerin peşini burada da bırakmayarak yalan ihbarlar ve raporlarla İran"a geri yollamaya çalışıyor.Avrupa ülkelerine ve insan hakları kuruluşlarına düşen ağır sorumluluk İran hâkimiyetinin düzmece haberlerine inanarak teslim edecekleri Türklerin öldürülmesiyle yıkılacaktır!Bu ülkeler ve kuruluşlara sesleniyoruz.İran hâkimiyeti tarafından gelen bütün ihbarlar asılsızdır.Sizler bu düzmece haberlere güvenerek aktif görevler almış,yıkılası rejim ve hâkimiyetin aleyhine milliyetçi çalışmalarda bulunmuş gerçek dava adamlarının idam ipini çekmektesiniz!Agapur daha önce de Tahran hakimiyeti tarafinden tutuklanmış,işkenceler görmüş ve bu insanlık dışı uygulamalar Avrupa Parlamentosu ve İngiltere meclisi tarafından protesto edilmiş,Tahrandaki Hollanda Büyükelçiliği tarafından da İran adlı ülke kınanmıştır.Aynı zaman da boksör olan Agapur İran hâkimiyeti tarafından Türkçü olduğu için "Millî üniforma" giydirilmemiş, böylesine usta olan Türk sporcu Danimarka adına müsabakalara girmiş ve bu ülkeye iki tane gümüş madalya kazandırmıştır.İran ajanlarının bu yalan beyanları neticesinde milli hareketimizin aktif bir üyesi,gazeteci,yazar ve kıymetli bir Türk sporcusu,eli Türk kanıyla kıpkızıl olmuş Fars hâkimiyetine verilmek istenmektedir!Agapur İran"a teslim olunduğu takdirde onun ve ailesinin akîbeti İran hava sınırları içine girdiklerinde öldürülmektir!Hakkında böylesine kesinleşmiş, mutlak bir idam cezası bulunan GAMOH aktifinin İran adlı ülkeye iade edilmemesini istiyoruz!Aziz Türk milletinin temiz vicdanlarından gelecek destekleri bekliyoruz.

Müge Çetinkaya

Önemli :

Desteklerinizi aşağıdaki eposta adreslerine gönderiniz,

Her bir destek Faşist Iran hâkimiyetinin makamlarinin yüzüne tokat, Degerli Türk milliyetçisi Muhammedrza Agapur ve mazlum ailesinin yüregine derman olacaktir.Türklerin dayanişmasi ile bir soydaşimizi daha Iran hâkimiyetinin kanli elinden çekip alacağiz.
Vereceginiz destekler Isveç ilgili makamlara da sunulacak,can güvenliği koruma altina alinacaği gibi Iran hâkimiyetine teslim edilmesini de önleyecektir.

oyanish_sesi@yahoo.com

gamohat@yahoo.com