[Tabula_Rasa]

Tunus – Atatürk’ün İzinde Bir Ülke

Tunus, yüzünü gerçek anlamda aydınlığa dönmüş bir ülkedir.
Halkının tamamı Müslümandır ama din ile devlet işlerini birbirinden kesin çizgilerle ayırmıştır.
Cumhurbaşkanını halk seçer, başbakanı ise parlamento belirler.

Yaklaşık 12 milyon nüfusu vardır.
Ülkede 35 üniversite ve 80 kolej bulunur.
Eğitim, ilkokulun ilk sınıfından doktoraya kadar tamamen ücretsizdir.
Aile planlaması yasası daha 1956’da yürürlüğe girmiştir;
hiçbir aile üçten fazla çocuk yapamaz.

Sadece resmî nikâh geçerlidir; imam nikâhlı ikinci eş yasaktır.
Temizlik ve çevre bilinci toplumun temel değeridir.
Çevreyi kirleten ya da izinsiz ağaç kesen, doğrudan hapis cezası alır.

Ekmek ucuzdur, et ulaşılabilirdir.
Ziraat ülkesi oldukları için zeytinyağı, tahıl, portakal, limon ve ton balığı ihracatın bel kemiğidir.
İthalat ise yüksek vergilerle sınırlandırılmıştır; ülke kendi üretimine güvenir.

Kadın, toplumun merkezindedir.
Ne resmi dairede, ne okulda türban zorunluluğu vardır.
Ama sosyal yaşamda isteyen istediği gibi yaşar.
Yasalar önünde kadınlar gerçekten birinci sınıf vatandaştır.
Mirasta bile kız çocukları daha önde tutulur.

Ülkede devlet ve din işleri tamamen ayrıdır.
Başkent caddelerinde kocaman bir afişte,
trafikte düzen sağlayan bir kadın polis ve üç çocuklu bir anne birlikte görülür.
Altında yazan cümle her şeyi özetler:

“Ülkemizdeki iş kadınları, sokak düzenimizin baş aktörleridir.”

Her öğrenci Arapça ve Fransızca bilir; isteyenler İngilizceyi de öğrenir.
Dış borç yükü yoktur.
Sokaklar çiçek, çimen ve ağaçlarla doludur;
boşta gezen hayvan yoktur.
Şoför 400 dolar maaşla geçinebilir, para biriktirebilir.
Vergi ödemek herkesin gururudur.

Yolsuzluk, hortumculuk diye bir şey duyulmamıştır.
Üretim, paylaşım, eşitlik ve emek kutsaldır.
Ezan, patlak hoparlörlerden değil,
şerefeye çıkan müezzinin güzel sesiyle okunur; herkes susup dinler.

Ve evet, kadına çarpmak erkeğe çarpmaktan daha ağır cezadır.
Çünkü onlar, toplumun onuru sayılır.

Tunus’un büyüklüğü Türkiye’nin beşte biri, nüfusu sekizde biri kadardır.
Ama o küçük ülke, Atatürk’ün fikirleriyle kendi geleceğini inşa etmiştir.
Kurucu lider Habib Burgiba, defalarca açıkça söylemiştir:

“Ben, Mustafa Kemal Atatürk’ün yolundan gidiyorum.”

Bugün Tunus, çölün ortasında yeşermiş bir laiklik ve medeniyet çiçeğidir.

Çünkü onlar da biliyorlar: Devlet kutsal değildir, hizmet etmek için vardır.

Ve halkına hizmet eden her devlet,çölde bile orman yaratabilir.

Tunus'tan herkese selamlar! Dünya memleketi ama Türkiye evi olan müslüman-devrimci bir CHP'li.