"Algının Kaprisleri" II
Yakınında değilim öfkenin
ve uzağında da değilim rastlantının
kısa ânındayım
ve sonsuzluğun da ardında
ah! öfke için geç vakitteyim
çölden çıkmak gerek bunun için,
atları denize sürmek…
Oysa kimseden çıkartmadım öfkemi
saçlarımı uzatmak için kimseye
söz vermedim
kimseye yakın değilim
inan
susmaktayım,
uzağında değilim unutmanın.
ah! öfke için geç vakitteyim
durup dururken bir yerde
karşıma çıkan rastlantıdayım
hafızasındayım eski bahçenin
sarhoş asmaların
biriktirdiği
boğazımı yakan
acı bir imgedeyim
güneşi anımsamada,
ve orada durmakta
ama
orada kaybolmaktayım.
ah!öfke için geç,
çok geç öfke için
durgun gölü bulandırmak gerek…
Gölde unuttuklarımızı rahatsız etmek!
oysa gölün hafızası var
ve o anımsar içinde unutulanı
ve çürüyüp kendine dahil olanı
ah! öfke için geç
çok geç artık
sahrada unutulan gökyüzü için.
Ben seni çoğalttım
ben seni çoğalttım
sırlarım azaldı böylece.
(Birhan Keskin)
|