[roman]

ohne Text

[roman]

Sanıyorum son yazdığın o güzel cümlelere en uygun düşen duygular, çok sevdiğin ve sevdiğimiz Bekir beyin bu günkü yazısı çok uygun.

Tekrar selamlar ve sevgiler...



Bebeklerden katil yaratmak...


CNN Türk’te Nebil Özgentürk’ün "Bir Yudum İnsan"ını seyrediyorum.

O acılı kadının zihnimize düşürdüğü "bebeklerden nasıl birer katil yaratıldığının" sanki yüreğimiz sızlayarak izlediğimiz "Ti-Vi dizisi" gibidir "Bir Yudum İnsan"lar.

Barış önerdiği için yok edilen sanatçılar...

Sevgi istediği için vurulan aydınlar...

Ölüme ve kana karşı çıktığı için öldürülen düşünürler, şairler, edebiyatçılar, ozanlar...

Ayakta kalanlar yaralı-bereli.

Önceki hafta "Bir Yudum İnsan"a bakıyorum; bu sefer vatan düşmanı (!) bir gözbebeğimiz sanatçı:

Halit Refiğ.

Yaptığı filmi yaktıklarında, bir sanatçının nasıl yaşarken vurulduğuna tanık oluyor insan izlerken.

"Yorgun Savaşçı"nın yazarı Kemal Tahir’in "vatanı sevmediği" için 14 yıl zindana atılışı... Yol arkadaşı Názım Hikmet’in kaçıp vatan toprağına hasret ölüşü... Ve 1983’te "Yorgun Savaşçı" filminin devlet heyeti önünde yakılışı...

Aslında tümü birbirinin parçaları.

"Bebeklerden katil yaratma" dizisinin sanki bölümleri.

*

Bu ülkede barıştan, sevgiden yana olmuş da vurulmamış, yüreği kanamayan bir tek olsun; aydın, sanatçı, şair, edebiyatçı, düşünür, kısacası "Bir Yudum İnsan" yok...

"Bebekten katil yaratan" sistemin, daha bu bebekler doğmadan çok önce uygulamaya koyduğu yöntemdir bu:

Önce bebeklerin katil olmasına karşı çıkanları yok etmek.

Ki bebekler, sistemin "katilleri" olabilsinler.

Bunun için bu ülkenin "bir yudum insan"ları; edebiyatçılar, şairler, aydınlar, sanatçılar ya kovalandılar el diyarlarına, ya vuruldular, ya zindanlara atıldılar.

Kalanlar yaralı-bereli.

Sonra kirli sistem yürüsün de yürüsün.

*

Sistemi sürdürebilmek için "bebeklerden katil yaratmak" gerekiyor a dostlar.

Elbette bilinçli, planlı, hesaplı...

Ve bir gün, aydınlığa koşan yol arkadaşı vurulmuş, ağlamakta olan bir kadın, sistemin utancını haykırarak soruyor:

"Bebeklerden nasıl bir katil yaratılıyor?.."

Nasıl?..


Bekir Çoşkun.

Bekir Coskun"lara Ihtiyaci var Ülkemin.

cok hos, fakat nitekim elde fikir ve düsünceden oldugu kadar hakikatten de uzak olan bir yigin zirva kaliyor. tek gercek: "kendin icin istemedigini baskasi icin isteme!" bu aileler, toplumlar ve devletler icin de gecerlidir; felsefe de, din de bunu baz alir ve bu esasa uymayan hic kimse insanlik, kardeslik adina edebiyat yapamaz!

her insanin kendine göre mukaddesatlari varsa, ayni sekilde her insanin bir ülküsü, esas durusla ve kesin tavirla "herseye eyvallah, ama burada dur!" diyebilecegi haddi var demektir. ben türküm ve beni diger insanlardan ayiran mukaddesatlarim vardir, ayni almanin, fransizin veya ingilizin de kendilerine göre degerleri olacagi gibi. devletler bu kaide ile kurulur, sinirlar buna dayandirilarak cizilir.

bunu mutlaka idrak etmek gerekiyor!

gerisi, 60"li yillarin "flower power" dönemine ait, arka plan"da insan kaniyla güncel dünyanin anatomisi cizilirken, ön tarafta eslerini dahi paylasan hippi"lere, lümpen"lere "all you need is love" esliginde anlatilan 1001 gece masali. adini "tecrübe" koydugun, kafanda kaliplasan bir avuc slogan ne kadar yalansa, sosyalizmin sonsuz kardesligi, "american way of life"in dipsiz hürriyeti de bir o kadar yalandir. dünya yeniden sekilliyor, herkes bir bir yerini aliyor, ilk piyon araplar, kürtler ve ermeniler katlanilir zaiyat olarak öne sürülüyor, sen ise kendini avutuyorsun. cok soguk günler bizi bekliyor dostum; sadece mevsim kis oldugu icin degil.

tükenmek bilmeyen nice tatli rüyalara!

Sen Ortada isik verev degisik sekilli Degisik renkli Mumlara bakiyorsun dostum..

Gel Bir kez olsun Isiga bak.

Mumlarin sekli ne olursa olsun Isigin kaynagi tektir.Ikilik yoktur onda.

[oezsu]

ohne Text

[oezsu]

Bazi insanlar görmek istedikleri seyi görmek isterler ve gördüklerini baska insanlarada mal etmeye calisirlar..Hatta ve hatta görünen köyün fikirlerinin kendi yapisinin oldugunu idrak edemezler..

Ben ne kadar hosgörü göstersem ile..Ben her ülkenin vatandasiyim desem dahi....

...bu ülkelerden gelen vatandaslarin hangisi Ben Türküm diye haykirdi yada HAYKIRIR???

Cevap cok basit : Hicbiri!

Fakat biz her ne olsada Gel ne olursan gel yöntemi ile hareket ederken, kendini bilmez soytarilar ne yapmaktadir?!?

Iyi niyetler kötü yönemi cekilmelidir??

Herneyse...

Aydin günlere

[flex01]

hii?

[roman]

Rahip Santoro’nun katili ne diyor?


Arkadaşımın Hrant Dink’in cinayetinden sonra yine şu ülkenin müthiş yorumcuları ile bir kez daha aykırı düştüm. Derin devlet cinayeti diyenlerle.. Hrant’ın cenazesinde Rahip Kirkor sormuştu; Sizce Hrant öldü mü? Kalbinizden gelen cevabı biliyorsunuz. Tekrarlamıyorum.

Şimdi ben soruyorum; sizce Hrant’ı derin devlet mi öldürdü? Bence hayır. Bence Hrant’ı şeffaf şebeke öldürdü. Hatta o kadar kamu vicdanını zedeleyerek öldürdük ki, Hrant’ın cenazesinde toplanan yüz binler bile artık yuuuh dedi. Hrant’ın öldürüleceğinden bu ülkenin bütün kurumlarının haberi vardı. 2004 Şubat’ında Agos’un kaldırımında noktalanan şeffaf cinayet 2007 Ocak’ında gerçekleştiğinde kimse ‘aaa Hrant öldürülmüş’ diyemedi. Hiç değilse bunu söyleyemediler. Çünkü Hrant’ın öldürüleceğini nasıl utanıyor olursam olayım hepimiz biliyorduk. Kimin öldüreceğini de biliyorduk. Şimdi hepimizin başı önde, utanıyoruz, Hrant öldürülmüşken yaşıyor olmaktan ötürü..

Şöyle bir ülke hayal edebiliyor musunuz? 2004 Şubat’ında başlayan ‘seni öldüreceğiz’ hareketi 2007’de noktalanırken hálá, cinayeti kim işledi, diye sormak bana yavuklusuna kaçmış kıza koca aramaya benziyor.

Hrant Dink cinayetinde uzman oldukları düşünülen bir avuç adamı TV’de bir programa davet ettiler. Konuşmaları bir uğultuya benzeyen ahmak şöhret sızıntıları Hrant’ı ülkemizi bölmek isteyen Avrupalıların ve ABD’lilerin öldürdüğünü söylüyorlardı. Utanmadan, edepsizce ve vicdanlarında yalancılığın, iftiranın en küçük bir yarasını taşımadan öylesine fütursuzca..

Bir test yaptım onlara. Ağca’nın Papa’yı niye vurduğunu ve kimin aracılığı ile vurduğunu biliyorlar mıydı? Hayır? Türkiye’de komünizmi çökertmek için genç üniversite öğrencilerinin katili Ağca’nın dünyada komünizmi çökerten Polonyalı Papa’yı eline yüzüne bulaştırarak öldürmeye çalıştığını hiçbiri bilmiyordu. Ama bu cehalet bu utanmazlıkla bir TV programına çıkmayı kabul etmişlerdi. Biz bu konuda bilgi sahibi değiliz, toplumu yanıltmaya haddimiz yok dememişlerdi.

Rahip Santoro’nun katilinin babası anlatıyor: ‘Oğlumuz cezaevi açık görüşünde Rahip Santoro’nun yerine gelecek olan rahibi de (tabiî ki katil rahip demiyor, hakaret olsun diye papaz diye konuşuyor) sen vur. Gel, ben burada senin çamaşırlarını yıkarım. İkimiz burada büyürüz. Olur biter.’

Ben değil, Santoro’nun katili Oğuzhan’ın babası anlatmaya devam ediyor: ‘Kız kardeşlerini başları açık olduğu için sevmiyor. ‘Başlarınız açık yanıma gelmeyin’ diyordu. Hitleri çok seviyordu. (Çok normal minyatür katillerin makro katilleri sevmesinde bir tuhaflık yok) Birkaç kere Hitler selamı verdi. (Çok milliyetçi arkadaşların telif hakkı kullanmadan bu Hitler düşkünlüğü tabiî ki göz yaşartıcı. Bir ülkenin milliyetçilerini düşünün ki o kadar akılsızlar ki kendi söyleyecekleri bir şey olmadığı için milliyetçiliği bile batıdan çalıyorlar. Bir felsefe için beyin lazım çünkü)

Hitler’in CD’sini buldu, bana da seyrettirdi. (Baba oğul Hitler seyrediyorlar. Allah Allah bu çocuklar nasıl katil oluyor değil mi?) Hitler’i Yahudiler’i öldürdüğü için çok takdir ettiğini belirtti. Yahudiler’in insanlara özellikle de Müslümanlar’a çok kötülükler ettiğinden sürekli bahsederdi.’

Gerisini yazamıyorum midem kaldırmıyor. Sadece altını çizmek istiyorum. Rahip Santoro cinayetine bakmazsanız Hrant’ı göremezsiniz. Sahiden görmek istiyorsanız biraz geriye dönmek zorundasınız.

27.01.2007

Ayşe Önal.

ciplak gözle bakma; onda hakikati ararken kendi isigindan olursun.

insan olabilmek icin bugün dink, yarin donk olmak gerekmiyor. insanlik ne dink"e, donk"a, saddam"a, hitler"e, mussolini"ye, ne de stalin"e endeksli, asla olamaz da!

yillardir özyurdumuzda bize karsi hakaret ve küfürü coktan asan propaganda yürüten dink, alcak ve hain olsada, nitekim bir insandi; ve aynen kendisi gibi alcak ve haince öldürüldü. kim tarafindan öldürüldügü sorusu ise sadece bir aldatmaca. gercek olan, onun inandigi bir dava icin ölmesidir. o, bu yönden ele alinirsa, bir kahraman; insanlik degil, ermeni kahramani! hrant öldü, sen hrant olamazsin, yasasaydi da olamazdin. fakat onun inandigi davanin devamini "ben dink"im" diyerek getirebilirsin. bunun icin en azindan ihaneti siringayla damardan alman gerekiyor.

sen "biz" diyorsun, "hepimiz insaniz!" diyorsun. fakat hemen yanibasinda birileri "ben" diyor, "seni tanimiyorum!" diyor veya o da "biz" diyor, fakat ayri "biz"i kastediyor ve "bizim dünyamizda sana yer yok" diyor!

bir insan düsün, alabildigin kadar hosgörülü, baris ve sevgi dolu. evine bir misafir gelir ve bu adamin mukaddesatlarina, diyelim ki hanimina veya kizina, el uzatir. acaba diyorum, insanligindan fire vermemek icin ona hanimini veya kizini ikram etmeli?