ölüm
evet ölümden korkanlara hak veriyorum ama ben öleceğim için korkmuyorum hatta öleceğim için seviniyorumda çünkü ölmek hayatımın amacı ölünce vuslata ereceğim ve sevgiliye kavuşacağım. İşte benim asıl korkum burda başlıyor oraya vardığımda onun yüzüne ve insanların yüzüne bakacakmıyım yoksa kaçacak delikmi arayacağım yüzlerce hatam olduğunu biliyorum ama o beni affedecekmi. Tanrı beni yaratırken kendi nurundan üfledi ve beni dünyaya unu temsil etmem için gönderdi oysa ben hep kendi krallığımı kurmaya çalıştım ve özgürlük nutukları saçanların peşinden koşarak onlara onların paralarına yaşam tarzlarına söylemlerine düşüncelerine hatta kelimelerine köle oldum. Onlar gibi giyinirsem özgür olacakmışım veya o şarkıcıyı dinlersem yada kız arkadaş edinirsem ve başka birsürü zırvalık.
Özgürlük adına kölleleştim ve Tanrı"mın bana verdiği özgürlüğü koruyamadım. İşte ona dönüp verdiklerini nasıl kullandığımı sorunca ne yapacağım işte beni korkutan tek şeybu yoksa karanlık veya toprak altında olmak değil zaten öyle olmadığınıda biliyorum ama çok uzadı açıklıyarak sizleri sıkmak istemiyorum
|