CANIM MEHMED’İM
.
Süreyya’ya yazsam az gelir adın
Mehmet’im, askerim, kınalı kuzum.
Toprağı suluyor o kutsal kanın
Mehmet’im, askerim, kınalı kuzum.
Gönlüme taht kurdun, kahraman erim.
Daha yirmisinde olsa da yaşın
Kimse yan bakmasın, sen koy ki başın
Verme bu vatanın bir çakıl taşın
Mehmet’im, askerim, kınalı kuzum.
Gönlüme taht kurdun, kahraman erim.
Var ise âşıklık vatana serde
Düşman hissetmeli seni her yerde
Dalgalansın al bayrağım göklerde
Mehmet’im, askerim, kınalı kuzum.
Gönlüme taht kurdun, kahraman erim.
Yırtık bir elbise, taş ona sedir
Döşek kuru toprak, ne yastık, çadır
Ruh aynı ruh, Çanakkale ha Bedir
Mehmet’im, askerim, kınalı kuzum.
Gönlüme taht kurdun, kahraman erim.
Bir ayak Prut’ta, biri Yemen’de
Devletimiz yükseliyor pâyende
Bu ezanlar göğü delsin sâyende
Mehmet’im, askerim, kınalı kuzum.
Gönlüme taht kurdun, kahraman erim.
Fotin, kep giyince başkadır tadın
Sana meftun olmuş kız, kızan, kadın
Peygamberden alır “Mehmetçik” adın
Mehmet’im, askerim, kınalı kuzum.
Gönlüme taht kurdun, kahraman erim…
Hanifi KARA
MEHMED’E MEKTUP
Mehmed’im, sevinin., başlar yüksekte!
Ölsek de sevinin, eve dönsek de!
Sanma bu tekerlek kalır tümsekte!
Yarın, elbet bizim, elbet bizimdir!
Gön doğmuş, gün batmış, ebet bizimdir!
|