.....
İnsan kendini yanlızlığa ittikçe,düşlerinin gölgesine sığınıyor.Düşleri kabusa dönmeye başlayınca,sıçrayarak uyanıyor...Uyanınca uykusundan,sorguluyor kendini,gaflete düştüğü yönünde çelişki oluşuyor içinde.Bazen herşeyden vazgeçmek istiyor,hayatından bile.İnsanı hayata bağlayan,onu inatla yaşamaya iten şeyin aslında bilincinin değilde,içindeki kabuklaşmış yarası ve kafasında kalan son soru işareti olduğunu anlıyor.Hep soruyor başa dönerek,her seferinde aynı cevapsız soruyu;Neden diye?Zaten meselenin en can alıcı noktası da budur,nedene verilecek cevabın merakı....
|