Zitat:
Zitat von Motzki
Ne kadar iltifat etsem az... Sizce de öyle değil mi Unixxx 
İnsan akıl sahibi bir varlık olarak, düşünmek, düşündüklerinden sonuç çıkarmak ve yaşamının amacını anlamakla yükümlü değil mi  |
Bunu birak, millet birbirlerini anlamaktan aciz. Kendilerini bile anlamiyorlar. Zihinleri almiyor. Ancak kötü durumlara düstüklerinde düsünmeye basliyorlar, yada yüksek bir varligin arayisina cikiyorlar. Nereye kadar akillari erdikleri de onlarin kapasitelerine bagli.
Aslinda her insanin temelinde olmasi gereken sey. Bir kisim daha cok yüzeysellesmeye baslarken, ötekileri de daha cok din konusunda radikallasmaya basliyor. Sanki dünya git gide insanlarla batiyormus gibi. Kiyamet günü konusunu böyle acabilirsin. Kiyamette herseye ebediyen son veren olay degildir ve her biten sey yeniden baslar. Dogada devridaim normaldir. Böyle olmasi da cok iyi. Sonsuze dek varligimizin kötüye gitmesi daha cok ürpetici.
Reinkarnasyon (ruh göcü) ama her seferinde bedenlerini terkettikten sonra baska bir bedene girmek anlamina geliyor. Ruhun ebedi olmasi ve yaptiklarimizin etkilerini yasamamiz gerektigi kanundan dolayi. Ne ekersen onu bicersin (karma). Bana daha cok mantikli geliyor.