[edelstahl]

İlkokul 5. sınıfta resim dersinde öğretmen "çocuklar, konu serbest, hayvan resimleri çizin bakayım" dedi.

10 dakika sonra küçük Ahmet el kaldırdı. Öğretmen yanına geldi. Resim kağıdının üzerinde bir sinek duruyordu. Çocuğun bu sinekten şikayetçi olduğunu zanneden Öğretmen eliyle sineği kovaladı, ama hayvan hiç hareket etmedi. Biraz daha dikkatli bakınca da, sineğin gerçek olmadıgını farketti. Bu bir sinek resmiydi.

Öğretmen şaşkınlıkla sordu: "Sen mi yaptın, oğlum, bu resmi?"

"Evet, ögretmenim."

"Peki, bir de at resmi yap bakayım!"

Küçük Ahmet öyle bir at resmi çizdi ki, at sanki kağıttan fırlayıp çıkacak. O kadar canlı.

Şaşıran öğretmen: "Yavrum, beni hemen babana götür! Sen müthiş bir yeteneksin. Burada harcanmaman gerekir. Derhal güzel sanatlara transfer olman lazım. Babanla konuşmalıyım", dedi.

Son dersten sonra Ahmet"le beraber yola koyuldular. Dar bir patikadan bir gecekonduya geldiler. İçerde, yatakta, dizlerini karnına çekmiş, üzerinde yorganı, bir adam yatıyordu.

Oğretmen konuşmaya başladı: "Geçmiş olsun, efendim. "Ben oğlunuzun ..."

"Allah kahretsin, oğlumu!"

"Aman, böyle söylemeyin, yaptığı resimler ..."

"Onun yaptığı resimler yerin dibine batsın!"

"Ama beyefendi, böyle yetenekli bir çocuğun ..."

"Yeteneğine başlatmayın şimdi!"

"Peki, ne oldu, niçin böyle kızgınsınız oğlunuza?"

"Neden olacak, dün gece eve biraz çakırkeyif geldim. Bu eşşoglu sobanın üzerine çıplak kadın resmi çizmiş ..."