Hoşçakal Kahramanım;
Sana sebepsiz serzenişler bırakıyorum giderken.Ufukları aralanmamış hüzünlerlerle birlikte çıkıp gidiyorum işte.Gerçi ben hep gidiyorum,her yıl bir başka adreste açıyorum gözlerimi..Sonbahar da sararıp solan yaprakları izler gibi izliyorum,anılarımın sararmasını.Hep akıntıya karşı kürek çeken biriydim zaten,akıntı bile tükendi,şimdi suyu çekilmiş denizlerde debelenip duruyorum.Karşıma çıkan hiçbirşeyin anlamı yok,uyduruk zoraki hikayeler gibi zoraki hayatlar hep..Zoraki dostlar ve arkadaşları saymıyorum bile....Yaptığım herşey senin yüzü suyu hürmetine yapıyorum.Her defasında esirgeyensin benim için.Çocukluğumda hep kahramanlarım vardı benim,hayata asi gibi sarılmamı sağlayan kahramanlarım.Onca zaman sonra,herşey tüketmişken ömrünü bende,herşey yokoluşa dönerken yüreğimde,aldığım nefes bile yakarken genzimi,sen çıktın karşıma ve beni yeniden dirilten KAHRAMANIM oldun...
|