KAPANMAZ YARASI, SARI KAMIŞIN
Kaban, parka yok sırtında, hava, ayaz ve soğuktu
Sevdiğini sayıklarken, sesi kısık ve boğuktu
Bir, bir, düştü kar üstüne, yapacağı bir şey yoktu
***** Her tarafın bembeyaz kar, nerende ki, kargı, kamış
***** Vatan diyenin yarası, kapanır mı ? Sarıkamış
Anne, baba, kardeş, yeğen, hepsi gelip geçiyorken
Kimi yavuklu diyordu, ecelini, içiyorken
Evli olan cananıyla, karda çiçek açıyorken
***** Orada ki, çığlık sese, Dünya kulağın tıkamış
***** Vatan diyenin yarası, kapanır mı ? Sarıkamış
Ayakkabı, potini yok, perişandı hep gelenler
Ayağına bez sardılar, bu vatan için ölenler
Allah-ü ekber dağın da, Mehmet adlı kardelenler
***** Karla kaplı toprağını, kendi kanıyla yıkamış
***** Vatan diyenin yarası, kapanır mı ? Sarıkamış
Koşa koşa geldiler ya, yaş yirmi yi, bulmayan var
Ömrün de tüfek görmemiş, bahtı gibi gülmeyen var
Bu topraklar böyle vatan, oldu amma, bilmeyen var
***** Söylenenin hepsi gerçek, sanmayasın bir şaka(y)mış
***** Vatan diyenin yarası, kapanır mı ? Sarıkamış
Ben diyeyim otuz, kırk bin, bazısı der seksen, doksan
Hepsi şehit oldu, şehit, fark eder mi, eksik, noksan
Kardan çıktı kardelenler, göreceksin eğer baksan
***** Ayaz keserken bedenler, üzerine gün doğmamış
***** Vatan diyenin yarası, kapanır mı ? Sarıkamış
Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ
|