Cemil Ipekci...
-İpekçi ailesi ne kadar muhafazakardı?
Hepimiz çok muhafazakârdık. 22 yaşındaydım, babamlar iflas ettiği zaman. FİTAŞ, Dünya sinemalarını kaybettiğimiz zamandan bahsediyorum. Maçka Palas’ın kenarındaki Başarı Apartmanı’dır bizim İpekçi Apartmanı. Kapıcımız vardı Ömer Efendi, bayramlarda ve kandillerde tüm apartmanın çocukları aşağı inmeye onun elini öpmeye mecburdu. Cemile Hanım’ın elini öpmeye mecburduk. Benim annem babam altı yaşında ayrıldılar, babaannem büyüttü beni. Evde; Vera adında Selanik’ten gelirken yanında getirdiği Rum, Satimik isimli Ermeni ve Hatçe diye üç kişi çalışıyordu evde. Onların ellerini öpmeye mecburdum. Hayatımızda hiçbirimiz Ömer Efendi’ye veya Cemile Hanım’a asla ‘sen’ diye hitap edemedik. Ablam 14-15 yaşındayken, çantasına ruj koymuş apartmandan çıkmış Maçka Palas’ın oraya doğru gidiyor orada ruju sürüyor. Ablamı görüyor rujla hemen Ömer Efendi mendilini çıkarıyor ve dudağını siliyor ve eve geri getiriyor. Gıkımız çıkamazdı. Bütün İpekçi ailesinde bu vardır. Evlerimizde en az 2-3 adam çalışıyordu. İlk önce personel yemek yer, sonra biz yerdik.
-Bu adap nereden geliyor?
Yüzyıllardır devam eden bir şey bu. Evde çalışan insanın sana aç karnına hizmet etmemesi lazım ki kendini değerli bulsun. Şu an şaşırıyorum ben yeni insanlara mesela, hizmetçiye ayrı yemek yapıyorlar, kendilerine ayrı. Köşklerde yalılarda oturuyorlar bir bakıyorsunuz personel yemeği diyorlar. Böyle bir şey İpekçi Ailesi’nde olamaz. O buzdolabında biz ne yiyorsak, aynısını personel yiyordu. Bütün personelimizin çocukları hepsi ailelerimiz tarafından okutulmuştur. Şu anda inanın, sayısını bilemeyeceğim kadar mühendis, doktor, avukat olmuşlardır. Zengin olmanın da muhafazakârlığı vardı. Biz de bütün ölçüler bittiği için Türkiye mahvoldu. Adam şunu diyor: “Bununla mı oturacağım masada, soyu kim, sopu kim?” İçimden diyorum ki, “Senin soyun sopun kim? İki tane hayali ihracat yapmışsın, baban para kazanmış Reina’larda, Laila’larda kıç kıvırmışsın, ‘sen kimsin’ diye soruyorsun. Bir defa Kuran’ı Kerim’e göre zengin de olsak, bu kimdir deme sahip değiliz.
|