Veda edebilmek


Kolay değildir vedalaşmak. Alışkanlıkları, birlikte yasanmış hüzün ve sevinçleri bir kaç kelimeye sığdırıp, boğazında düğümlenen kelimeleri son bir gayretle sesin titremden, renk vermeden söyleyebilmek… Cesaret isidir, yürek isidir bitmesi gerekeni daha fazla uzatmadan sona erdirmek.


Bir çoğumuz beceremeyiz bunu. Hislerimizi güzel kelimelerle ifade etmek yerine kendisine veda edilene lanetler yağdırmayı tercih ederiz çoğunlukla. Her şey onun sucu(mu)dur.
Değildir.

Her doğan yasar. Her yasayan ölür.
Birliktelikler de böyledir. Bir gün gelir ve ömrünü tamamlar. Mesele bunun farkına varabilmektir iste. O an gelip çattığında yaşanmışa saygı gösterip ömrün de bir gün biteceğini hatırlamalı ve

"Bir yaprak olup, esen rüzgârlarla gidebilmelidir" insan. "Kırık bir tekne olup, artik dalgalarla bir daha geri gelmemek üzere".

Yıllar ve yıllar sonra geriye sadece yüzünde tatlı buruk bir tebessüm kalır insanin hatıralar akla gelince. Bunun tadını alabilmek için ayrılıklar güzel vedalarla noktalanmalıdır.

Bu vesileyle verdiğim geçici rahatsızlık için özür dilerim.

http://www.osmanlicaturkce.com/

 Mit Zitat antworten