Biraz gevsetebilsem gögüs kafesimi
Dokunup durdurabilsem attigin yeri
Bosalttigin yere ne koyduysam dolmuyor
Dakkabasi bir icimden hic eksik olmuyor
Her neyse iste
Özledim seni o kadar
Bos düsünce balonu basimin tam üstünde
Birsey yazmaz oldu senden sonra icimde
Bosalttigin yere ne koyduysam dolmuyor
Kosmak istesem de sana
Hayat beni geri cekiyor
Her neyse iste
Özledim seni o kadar
Bir siir olamadim
Kafiyene uyamadim
Sen kactin
ben seni kelime bulup tutamadim
Bosalttigin yere ne koyduysam dolmuyor
Dakkabasi o icimden hic eksik olmuyor
Her neyse iste
Böylesi hayat nereye kadar
Ilk defa dinledim bugün, hemen paylasayim dedim. Sarkinin ortasinda bir harun kolcak edasi var sanki. Günümüzün ask sarkilari iste.
Bir de Feridun Düzagac abimiz var ki...
Belki güneş bi gün ikimiz için doğar
Belki korkuları hayallerimiz boğar
O masal günü gelinceye kadar
Susuyorum , susuyorum
Susadıkça yüzün düşer aklıma
Korkar oldum düşlemekten
Adını anarım çoğalır sesim
Konuşmaktan düşünmekten özlemekten
Gel bak bir elimde gökyüzü var hala
Ötekinde kayıp giden yıldızlar la la
Korkularda benim umutlarda
Beni bırakma
Kimse kimsenin herşeyi olamaz-mış
Di'li geçmişten tek yaramsın sen
Sensiz kimsemiyim kimsesizmiyim hiç bilmem ,
Bilmek istemem hatta düşünmem
Gel bak bir elimde gökyüzü var hala
Ötekinde kayıp giden yıldızlar la la
Korkularda benim umutlarda
Beni bırakma
http://www.youtube.com/watch?v=VmFB5EYLME0