[roman]

Dünyanın en büyük canisini de öldürmek bir insan hakkı ve değeri için bir cinayettir.

Binlerce kişinin ölümünü onaylayan başka caniler de halen dünyamızda yaşayabilmekte ilerde onlarında canlarını mı almamız gerekir???

Alınan canları nereye göndermekteyiz???

Sevgili Tanrı biz bu insanlar ile baş edememekteyiz ve beğenmiyoruz bu yatattıklarını, canını alıp sana iade ediyoruz, lütfen daha doğru dürüstünü yarat mı demek istiyoruz???

Peki biz nereden geldik nereye döneceğiz, ölüm nedir, öldürmeyi biliyoruz ama ölüm nedir???

Bir insanın Hitler canisi bile olsa canına almaya ne hakkımız nede yetkimiz bulunur!!!

Neden evrensel ve sivil ve çağdaş hukuk denilen değerleri binlerce yıldan sonra üretebildik??? Ve bütün bu büyük değerlere neden sahip çıkmıyoruz ve sadık kalamıyoruz???

Dünyanın her hangi bir köşesinde öldürülen bir insan canı en az Saddamın canı kadar değerli olmalı ve bütün cinayetlerin önüne geçebilmek için var olan ve verilen tüm gücümüzü ortaya koyabilmeliyiz.

Bir milyarı aşkın İslam aleminim söyledikleri çok ucuz iki cümle ile tüm cinayetlerin karşısındayız diye açıklayabilen bir Vatikan kadar ne bir bilgiye, ne insan canına ve onun kutsallığına açıkça sahip çıkamamaktalar.

Dünya ne dünün WESTER ni nede kafatası avcılığının ilkelliğidir.

Canı alınanın can alanlar tarafından yüzü açık ama can alanların yüzlerinde kar maskeleri bulunmakta.

Ne kendileri ne yaptıklarının farkında nede merak içindeler yalnızca büyük bir korku, her cani korkaktır, Saddamda bir korkaktır en az canını alan korkaklar gibi.

Sorunun yüreği neden yaşıyoruz, neden varız ve ölünce nereye aitiz dir.

Eminim ki insanlık daha da gelişince önce insan canını almayı yasaklayacak sonra di,ğer canlıların canını almayı yasaklayacak.

Selamlar...