Gerçekten Sevmek
GERÇEKTEN SEVMEK
O durmadan kaçıyor;
sen ardından gitmiyorsan;
o günün her saatinde saklanıyor,
sen yollara düsüp deli divane aramıyorsan;
o sana acıların en büyügünü tattırıyor,
sen bundan en yüce hazzı duymuyorsan;
bosuna aldatma kendini,
onu sevmiyorsun demektir.
Elindeki içki kadehinde,
dudagındaki sigarada ,
okudugun kitapta,
mırıldandıgın sarkıda,
söyledigin siirde,
gördügün rüyada
ve yasaman için
cigerlerine doldurdugun havada
o yoksa;
Onun vazgeçilmezligini anlamamıssan;
onu sevmiyorsun demektir.
Renkler onunla degerlenmiyorsa,
örnegin onsuz kırmızı kırmızılıgının,
mavi maviliginin farkında degilse,
beyaz yalnız o giydigi zaman
güzelligini haykırmıyorsa,
sabahları onu görünceye kadar
günes dogmuyorsa
ve onsuz gökyüzü geceleri
aya, yıldızlara
hasret degilse
onu sevmiyorsun demektir.
Sokakta gördügün her yüzde
ondan birseyler aramıyorsan,
güzel bir manzara,
hüzünlü bir musiki onu hatırlatmıyorsa,
uykudan uyandıgın zaman
yasamakta oldugundan önce
onu hatırlamıyorsan,
omuzlarına dökülmüs saçları,
bir sis perdesinin ardında
her zaman gülen,
ısık saçan gözleri
aklına gelmiyorsa,
durup durup avuçlarının
sıcaklıgını özlemiyorsan;
Onu sevmiyorsun demektir.
Dünyada yasıyan öteki insanların
senin için hala bir degeri varsa,
ona karsı tutumunu
toplumun köhne ve manasız
kurallarına göre ayarlıyorsan
ve açık açık
sanki var oldugunu haykırırcasına
sevgini söylemiyorsan;
Onu sevmiyorsun demektir.
Ümit Yasar Oguzcan
|