[roman]

Sevgili Özsu ve Sevili Alpiden başka bir tepki veren olmadı.

Diğerlernin her halde böyle bir sorunu yok!!!

Oysa ki bu sayfalar sürekli şiddet ile boğuştu.

Şiddeti çok detaylı bir şekilde hep birlikte tartışmaya açmak istiyordum.


Bu sayfalarda şu an yakaladığımız olumlu havayı belki daha da derinleştirebilirdik.

Neden bütün dinlerde şiddetin sevgili Tanrı tarafından yasakladığını daha iyi anlayabilirdik.

Günlük yaşamımızda ve insani ilişkilerimizde olması gereken diyaloğu süreklilik haline dönüştürebilirdik.

Her neyse demek ki bu konunun tartışması için zaman olgunlaşmadı.

Ben bu konuda şu an yukarıda ki katılımcı iki arkadaşım gibi bir tek cümle yazarak yetinmek istiyorum.

Sevginin olmadığı yerde şiddet oluşur.

Şiddetten medet uman insanlar sevgisiz büyümüşlerdirler.

Şiddet yalnızca fiziki olmaz, sözlüde, yazılıda olur.

Şiddetin nerede duracağı kestirilemez.

Şiddein her türlüsü pisikolojik bozukluktur.

Ve tedavi edilebilir.

Şiddeti yaşayan ve uygulayan her insanın yalnızca duyduğu acı ve ızdırap fiziksel ve düşsel değil, ruhsaldırda.

Bütün dinlerin dini bayramlarında insani ilişkilerinde neden büyük bir huzur ve barış vardır, (o kısada olsa bir kaç günde), demek ki bunu insanlık başarabilecek bir güce sahip.

Belki ilerde bu çok, çok önemli konuya tekrar dönebiliriz.

Selamlar...