Ben cok düsündüm kendi yolumu kendim cizilmeyi ama hep aklimin ucunda mutlu bir yuva kurmak vardi, bütün bunlara yillardan beri dayaniyorsam ileride bir insani seversem "evden kacmis kiz" diye beni kücük görmesin diye. O insan beni kabul etse bile ki bir türk erkeginin kabul etmesi cok zor, ailesi kabul etmez böyle bir durumda. Anlayacagin bütün umudumu gelecege bagladim ama her dogru insani buldum dedigimde ailemin yapdiklari yüzünden onu kayip ettigimde umudum biraz daha azaldi. Bende öyle saniyorum, psikolojik rahatsizligi oldugunu ama bu bana yardimci olmuyor maalesef.
Onunla ömrüm boyunca karsilikli oturup anne kiz gibi konusmadimki simdiden sonra yapsam bile onu etkileyecegini sanmiyorum onu tanidigim kadariyla. Ama cevapin icin coooooook sagol dertlesmeye ihtiyacim vardi
