dostluk
Birbine bağlı iki arkadaş varmış. O kadar bağlılarmış ki yedikleri içtikleri ayrı gitmezmiş. Bunlardan biri çok sessiz, sakin , içine kapalı uslu bir insanmış, diğeri ise çok uyanık, zeki, ve dolandırıcıymış. Neyse günlerden bir gün sessiz olan eleman bir iş yeri açmış. İşleri iyi gidiyormuş. Derken uyanık arkadaşı gelmiş kapısına. Ben de iş yeri açacağım bana borç verirmisin demiş. Sessiz olan bütün varını yoğunu vermiş hemen. Derken sessiz arkadaş bir kız bulmuş kendine hemen nışanlanmış. Çünkü kız çok güzelmiş yüzüne bakılamıyormuş. Günler geçmiş. Uyanık arkadaşı yeniden kapısına dayanmış. Demiş arkadaşım nasıl söyleyeceğim bilemiyorum ama ben senin nişanlına en başından beri aşıktım. Onunla evlenmek istiyorum onu bana verirmisin? Sessiz olan yıkılmış tabii. Ama napsın arkadaşı için canını bile verirmiş. İstemeye istemeye arkadaşının mutluluğu için kızdan ayrılmış. Günler geçmiş sessiz çocuk iflas etmiş. Hemen atlayıp arkadaşının fabrikasına gitmiş. Demiş bana bir iş verirmisin? Arkadaşı demiş valla burada sana göre bir iş yok. Çocuk iyice yıkılmış, çok kırılmış. Gitmiş bir parkta oturup düşünürken yanına yaşlı bir amca gelmiş. Demiş evladım hiç param yok bana şu ilaçları alabilirmisin? Çocuk hemen atlamış. Tabiki de amca hemen alırım. Gitmiş son parasıyla ilaç almış. Bi iki gün sonra bir haber almış sessiz olan. Demişler bir yaşlı amca ölmüş bütün mirasını sana bırakmış. Çocuk mutluluktan uçmuş. Çünkü gayet yüklü bir para kalmış. Hemen gitmiş arkadaşının fabrikasının karşısından bir ev almış. Günlerden sonra kapı çalmış. Kapıyı bir açmış karşısında yaşlı bir teyze. Demiş oğlum ben çok açım kimsem yok bana yemek verebilirmisin. Hemen demiş teyze ne demek. Konuşurlarken teyzeye demiş sen burda kalmak istermisin? Bende yalnızım hem ev işlerini yaparsın hem de sokakta kalmak zorunda kalmazsın demiş. Kadın hemen kabul etmiş tabiki. Neyse günler geçmiş. Kadın çocuğa demiş ki sana bir kız bulayımmı? Evlenmek istermisin? Çocuk hemen kabul etmiş tabi. Çok iyi olur zaten hiç çevrem yok burda çok yalnızım demiş. Kadın kızı bulmuş ve hemen nişan yapıp nikah için davetiye bastırmışlar. Çocuk düşünmüş demiş ya arkadaşım kötü ama mutluluğumu görsün ders olsun onu da çağırayım. Uyanık arkadaşına da davetiye göndermiş hemen. Neyse nikah günü gelmiş. Bakmış arkadaşı da orda. Tam nikah memuru gelmiş ki sessiz çocuk hemen sahneye fırlamış. Demiş değerli konuklar size birkaç itirafta bulunmak istiyorum. Benim bir arkadaşım vardı eskiden. Benden para istedi herşeyimi verdim, benden nişanlımı istedi onu da verdim. Ben gittim iş istemeye bana iş bile vermedi. Beni yalnızlığa terk etti. Hemen uyanık arkadaşı da atlamış sahneye. O da demiş benim de bir itirafım olacak. Benimde eskiden bir arkadaşım vardı. Ondan para istedim bana her şeyini verdi. Ondan nışanlısını istedim çünkü hayat kadınıydı. Onun sadece parasını yiyiyordu ve bende onu kurtarmak istedim. Benden iş istedi onu yanımda çalıştıramazdım bana yakışmazdı. Ona babamı yolladım bütün mirasını ona bıraktırdım. Ona annemi yolladım yalnız bırakmasın ev işlerini yapsın diye. Ve şimdi de ona kız kardeşimi veriyorum. İşte biz böyle arkadaşız.
Her zaman dostça kalın...
|