Iyi güzel anlatiyorsun, ve Babanin söyledikleri de hakli. Ve ben? Kendime güveniyorum, dün Abiturumun sonuclari geldi ve ben az emek versemde, kafayi calistirarak kurtaran briisiyim. Sonuclar harika. Güclü bir karakterim ve iyi bir aile egitimim var. Almanya da Almanlarla iyi anlasiyorum, Almanya da gezmedigim sehir kalmadi, Avrupayi da gördüm. Toplam 5 dil biliyorum, yani bes ayri insanim. Kendimi begenmekle alakasi yok, ama almanya da yasayan türklerin ideali benim ve senin gibi olanlar, bizler yani.
Hayatimda herzaman bir seyler icin savastim, hala da savasiyorum, ama yoruldum...düsünüyorum da ne icin? huzursuzum bu ülkede, kendimi mutsuz hissediyorum. Su an iyi bir Abim oldugu halde ne okuyacagimi bilmiyorum. Herzaman istedigim ve bana uyan hukuk su an bana cok gicik geliyor. Her kez hukuk okuyor, ben niye???
Peki ya baska bir bölüm? neden olmasin? Bilemiyorum, ideal biri oldugum halde ideallerim yok. Cok bunaliyorum burda...ya lütfen beni ülkeme gönderin. ama sözde kolay olan sey yapmaya gelince takilip kaliyor...bende takildim kaldim.
Ömüpr boyu savasmak istemiyorum KLASSEFRAU.
Eger sansimiz varsa hayatta 90 yil kaliriz ve su an 20 olacagim 9 ay sonra, yani kaldi 70 yilim....bu zaman sarfinda, ne para ne de diger seylerin öneme olabilir...mutluluk nerde??
ben orda olmak istiyorum. kendi ülkemde olmak istiyorum, ailemden degil ama icimden gelen bir milliyetcilik var...yapacaksam ülkemde yapmaliyim...ama dedim ya...söözde kolay olan hayatda cok zorluklarla dolu oluyor.
