Son kozları PKK
 

Türkiye, 2013’ten bu yana büyük badireler atlattı. Süreç hala devam ediyor. Gezi ile başladı, 17 Aralık’la gerçek yüzünü gösterdi, derken devreye terör girdi.

Aslında meselenin geçmişi 2013’ün öncesine dayanıyor. Batı’nın 2013 Haziran’ında azgınca Türkiye’nin üzerine saldırmaya başlamasının nedeni 2009’da atılan adımlardır.

2009’da Davos’la başlayan bir çıkış oldu. 2010 Mavi Marmara katliamı sonrası İsrail ile ipler koptu.

Tabi biz hep İsrail ile ilişkiler derken Mavi Marmara katliamını örnek gösteririz. Ama aslında orada bambaşka bir hamle daha var. O da Mavi Marmara haftasında MİT müsteşarlığına İsrail’in “asla olmaz” dediği Hakan Fidan’ın atanmasıdır.

Sonra 7 Şubat 2012 vardır hatırlarda. İsrail’in 2010-2012 arası Hakan Fidan için “bu adamı görevden alın” diye bastırdığı süreç, 7 Şubat’ta paralel yapının devreye dahil olmasıyla bambaşka bir boyut kazandı.

O gün paralelin maskesi düştü.

Aradan 1 yıl geçti. Türkiye iki dev enerji projesine imza attı.

2013 yılı içerisinde doğalgaz için Azerbaycan’la TANAP projesinde anlaşıldı. Bu durum başta İsrail olmak üzere bir çok ülkeyi tedirgin etti.

İsrail tedirgin oldu çünkü onlar Akdeniz’de KKTC ve Lübnan’dan gasp ettikleri doğalgazı, bizim yolumuzla Avrupa’ya transfer etme peşindelerdi.

Biz, İsrail’e “hayır” deyince onlar ellerinde kalan doğalgazın transferi için B planını devreye soktular. B Planı Mısır’dı, İsrail’in gasp ettiği doğalgazın rotası Türkiye nedeniyle zorunlu olarak değiştirilmiş, güzergah Süveyş’e kaymıştı. Orada ise karşılarına Muhammed Mursi çıktı. Bu nedenle Mısır’da darbe yapıldı.

2013’te Türkiye bir de petrol anlaşmasına imza attı. Onu da Kuzey Irak’la yaptı. Bu durum ABD ve İran kontrolündeki dönemin Irak Başbakanı Maliki’yi fena halde tedirgin etti.

Irak bir anda yeniden karıştırıldı devreye bu kez DAEŞ sokuldu, Musul bir gecede teröristlere bırakıldı, Kuzey Irak petrolüne DAEŞ de ortak edildi.

2009 Davos, 2010 Hakan Fidan, 2013 TANAP ve Kuzey Irak petrol projelerinin ardından Batı, düğmeye artık daha keskin bir şekilde basma kararı aldı.

Ve 2013 Haziran’ında Gezi olayları başlatıldı. Erdoğan yönetimindeki Türkiye Gezi badiresini atlatmayı başardı.

Sonra 17 Aralık 2013 geldi. 7 Şubat 2012’de yarım bırakmak zorunda kaldıkları işi tamamlamaları için devreye yeniden Gülen’in ekibi sokuldu.

Hedef 30 Mart seçimiydi, kaybettiler.

Ardından sıra 10 Ağustos 2014’teki Cumhurbaşkanlığı seçimine geldi. Acaip ittifaklar kurdular yine kaybettiler.

Bitmedi sıra 7 Haziran 2015 seçimine geldi. Bu kez Demirtaş’ı devreye soktular. Batı medyası, Gülen medyası, Doğan Medyası, CHP’si hepsi el ele verip, HDP’ye oynadılar. Ak Parti yüzde 41 oy aldı yine deviremediler.

Ve sıra 1 Kasım seçimine geldi. Seçim sürecine girileceği belirir belirmez devreye eski tetikçileri PKK’yı soktular.

İşte bu son kozları. 2013’ten bu yana seçilmiş iktidarı devirmek için ellerindeki tüm silahları kullandılar, tüm örgütlerini deşifre ettiler, sıra PKK’ya geldi, onu da devreye soktular.

“PKK onların son kozu diyoruz” zira, PKK’nın bu yaptıkları da bizzat PKK’nın son kozu aynı zamanda.


Taha Dagli