Hayata dair birkac söz söyle
 

deseler ne dersiniz? Alinti olmasin.

Derim ki, (yokluk olmadigina göre) biryerlerden varlik alemine geldim,
bazen sevdim,bazen yandim, herseye ragmen hayata kandim.
Varlik aleminden alacagimi aldim.
Yoklugu kabul edemedim.
Metafizik bariyerlere araladim
Ölüm ötesi hayatin sirrina vardim.

Aforizma
 

Bilgin gören, cahil kördür, cahille ugrasmak zordur.
Hicbir kör silah üretip insan katl etmemistir,
Dünyamiz bilgiyi kötüye kullananlardan cektigini , cahillerden cekmemistir.
Türkoglu.T

Bu iki zumre arasinda pek fark yoktur

Bazi insanlar " kendi söyler kendi calar",
Bazi hayvanlar da varligini kanitlamak icin havlar.

Insanlar günahsiz dogar
 

buyüzden cirkin cocuk göremezsiniz
Yüz güzelligi pek önem ifade etmeyebilir lakin;
Kalbi kararmisi dünya güzelide olsa gönülden
sevemezsiniz!
T.Türkiye

Bildiklerini anlat, ama akıl vermeye kalkma;Anlatılanları iyi dinle, ama hepsini*doğru sanma;Sessiz kalmak bir şey bilmediğin anlamına gelmez;Çok konuşmakta çok şey bildiğini göstermez;Herkesi kendine eşit gör, her kim olursa olsunbir insanı küçümsemek akılsızlık,Çok büyük görmekte korkaklıktır.Cesaret akıldan gelirse cesarettir,Bilgisizlikten gelirse cehalettir...

Âdemoğlu şu dünyaya gelince (Pir Sultan Abdal)
 

Âdemoğlu şu dünyaya gelince
Yeni açmış güle benzer misali
Anasından doğup kırkı çıkınca
Kalaylanmış taşa benzer misali

Mushaf alıp hocasına varınca
Destur alıp mektebinden dönünce
On yaşından on beşine girince,
Yen'aşlama dala benzer misali.

Yirmisinde kara sakal getirir,
Otuzunda bağdaş kurmuş oturur
Kırk yaşında sohbetleri yetirir
Önü bendli göle benzer misali

Ellisinde kara sakal bozarır
Altmışında dinlenmekten haz alır
Kalbi dıkızlanır, aklı azalır
İçi çürük koza benzer misali

Yetmşinde deve gibi mozular
Sekseninde ilik, kemik sızılar
Doksanında yol göründü gaziler
Gazel olmuş güle benzer misali

Pir Sultan'ım bunu böyle buyurdu
Müminleri Hak kendisi kayırdı
Yüz yaşında talan geldi savurdu
Uçup gider kuşa benzer misali

Pir Sultan Abdal

Mevlâ'm çün yarattı Ahmed'i nurdan (Pir Sultan Abdal)
 

Mevlâ'm çün yarattı Ahmed'i nurdan
İnsan olan gelir nura çevrilir
Böyle kurulmustur bu çarh-ı devran
Mansur olan gelir dâra çevrilir

Yegin sular dâim engine akar
Pervaneler özün odlara yakar
Serçe kanda olsa aslına çeker
Bülbül olan gelir güle çevrilir

Gümanlı gönülde nur mu eğlenir
Cennet haricinde hur mu eğlenir
Arısız kovanda bal mı eğlenir
Arı olan gelir bala çevrilir

Bir sürçmekle at ayağı kesilmez
Bir suç ile âdemoglu asılmaz
Bu yolu erenler kurdu, basılmaz
Yol ehli kandaysa yola çevrilir

Pîr Sultan Abdal'ım yatır hastadır
Elinde gülleri deste destedir
Âdemoglu bir acayip nesnedir
Muhabbetle tatlı dile çevrilir

Pir Sultan Abdal

Niçin Gitmez Yıldızdağı Dumanın (Pir Sultan Abdal)
 

Niçin Gitmez Yıldızdağı Dumanın

Gelmiş iken bir habercik sorayım
Niçin gitmez Yıldızdağı dumanın
Gerçek erenlere yüzler süreyim
Niçin gitmez Yıldızdağı dumanın

Alçağında al kırmızı taşın var
Yükseğinde turnaların sesi var
Ben de bilmem ne talihsiz başın var
Niçin gitmez Yıldızdağı dumanın

Benim Şah'ım al kırmızı bürünür
Dost yüzün görmeyen düşman bilinir
Yücesinden Şah'ın ili görünür
Niçin gitmez Yıldızdağı dumanın

El ettiler turnalar bazlara
Dağlar yeşillendi döndü yazlara
Çiğdemler taşınsın söylen kızlara
Niçin gitmez Yıldızdağı dumanın

Şah'in bahçesinde gonca gül biter
Anda garip garip bülbüller öter
Bunda ayrılık var ölümden beter
Niçin gitmez Yıldızdağı dumanın

Ben de bildim şu dağların şahısın
Gerçek erenlerin nazargâhısın
Abdal Pir Sultan'ın seyrangâhısın
Niçin gitmez Yıldızdağı dumanın

Pir Sultan Abdal

iremsultan
Cok güzel ve anlam doluydu kutlarim yürekten

:rolleyes::rolleyes::rolleyes: