|
Aşık ile Maşuk
Bu kadar sensiz kalınmaz ki,o kadar boş bırakılmaz ki maşukun dünyası.Bir ara gel düşlerime,seninle uzun uzadıya hayal olalım.
|
....
Sanırım yavaş yavaş nick engellenmeye doğru gidiyor.Gitmeden önce benim birine duyduğum aşk yüzünden yazdıklarımı buraya dipnot olarak düşüyorum....
|
...
Onca zaman geçti;eski günler sararan yapraklar gibi savrulup durdu,geçen yıllarda.Herşey eskidi,herşey miadını doldurdu,tükendi sabır,ilk ateşini yitirdi hasret belkide.Sadece Aşk kaldı bana,yarası kabuk bağlasada;sızım sızım sızlıyor hala......
|
Köprüleri yakmak;
İnsan;yaptıklarıyla anılır,söyledikleriyle değil.Köprüleri yaktıktan sonra geçme şansı olmadığı gibi,bilinen değeriyle hareket etmeyenlerinde o mertebeye geri dönüş şansı yoktur.Köprüleri dinamitlemek yerine,hunharca sarıldığınız çaresizliğinizi terk edin...
|
Tanrı Ve Tanrıça
Hep aynı tanıdık yazışma,hep aynı tanıdık deneme yanılsama.Denemekte birşey yok ama,denediğiniz insanıda bir süzgeçten geçirin.Bazı insanlar atılan her zarfa gelmez.İsmi yoksa gerekçelerinizin,alenen aptalları oynuyorsunuzdur.Çünkü karşısındakini basit zannedenler,basitleşerek yaşadıklarının farkında bile değildir.Hiç birşey ifade etmiyor mu,beklentim yok diyenlerin söyledikleri?Yoksa çok mu abartıyorsunuz kendinizi,alt tarafı alelade bir kadınsınız işte,var mı ötesi.Tanrıça olabilecek yetileriniz yoksa,Tanrılara yaklaşmayı bile düşünmeyin.....
|
....
Bunların hepsinin dışında Hayal kırıklıklarından umut yeşertmeye çalışan biriyim. Kendime bile yetemiyorum. Uyuklayan bir aşk hayatım var,en amansız yerinde düşlere dalmasını bekliyorum. Bekliyorum ama hayalimdeki ile.gerçekte yaşayabileceğim bir aşk yok kısaca... Boşa kürek çekme,benim kıyılarım tehlikeli...
|
...
Sosyal ve siyasal statüsü ne olursa olsun,hayata itiraz edenler,yapılanları kabullenmeyenler,haksızlıklara boyun eğmeyenler,insanın sosyal yaşantısını ileriye taşıyanlardır.İyiki varlar....
|
...
Bizim gibi aşka inanan erkeler;sevdiğini gökyüzüne eş tutan,ay ışığına benzetilen kadınlar tarafından,kedere ve türkülere mahkum edilir.Yürekliyseniz sevin,yoksa denemeyin bile.Çok ağır yüktür sevdalık her erkek kaldıramaz...
|
...
Sana sebepsiz serzenişler bırakıyorum giderken.Ufukları aralanmamış hüzünlerlerle birlikte çıkıp gidiyorum işte.Gerçi ben hep gidiyorum,her yıl bir başka adreste açıyorum gözlerimi..Sonbahar da sararıp solan yaprakları izler gibi izliyorum,anılarımın sararmasını.Hep akıntıya karşı kürek çeken biriydim zaten,akıntı bile tükendi,şimdi suyu çekilmiş denizlerde debelenip duruyorum.Karşıma çıkan hiçbirşeyin anlamı yok,uyduruk zoraki hikayeler gibi zoraki hayatlar hep..Zoraki dostlar ve arkadaşları saymıyorum bile....Yaptığım herşey senin yüzü suyu hürmetine yapıyorum.Her defasında esirgeyensin benim için.Çocukluğumda hep kahramanlarım vardı benim,hayata asi gibi sarılmamı sağlayan kahramanlarım.Onca zaman sonra,herşey tüketmişken ömrünü bende,herşey yokoluşa dönerken yüreğimde,aldığım nefes bile yakarken genzimi,sen çıktın karşıma ve beni yeniden dirilten KAHRAMANIM oldun...
|
...
Aklımın ucunda ne var diye bakacağına,gözünün önüne baksaydın,beni görürdün.
|
...
Bu ara herşeye uzağım,hep mağlubum kendime karşı....Hani bazen olur ya,hınca hınç anlatmak istersiniz herşeyi,sonra bir çırpıda boğazınızda düğümlenir,işte aynen öyle bir durum.
|
...
Sözde Azad etti beni...Uyku gece uğrayıp fazla kalmadan gitti.Dostlar hiç uğramadı zaten.Gecenin en derin sessizliğinde,içimdeki isyanı dinledim.Usulca sokuldum yanına ve ona dedim ki''Sen elmayı seviyorsun diye,elmanın da seni sevmesi şart mı?''
|
...
Evet yine kaldık sizlerle başbaşa;ben keyfim ve kahyası.Kürkçü dükkanı hesabı,dönüp dolaşıp,bir kısır döngüdeymişiz gib,başa dönüyoruz.Saatimiz ne zaman birinde durdu,neyi vardı pek bilemedik.Tamirci olamayacak kadar çıraktık hayatta.Usta olurmuyuz yada biri bize o yolu açarmı bilemiyorum.Acemice yola devam yinede...
|
...
Bazen diyorum,çok hızlı bir arabayla giderken,bisikletle devam etmek zorunda kalmaktır hayat.Hayatta karşılaştığımız insanlarda öyle,en küçük bir rüzgarı,aşk olarak algıladığımızı sanıyorlar.Halbuki biz,fırtanalarla tanıdık aşkı..
|
...
Bizim şarkımız buraya kadarmış.Yazan;nakaratı unutmuş,tek kelimeye yüklemiş herşeyi.Güfte yanlış,söz yanlış,zaman yanlış.Katliam haberlerinin,bayram havasında anlatıldığı bir zamanda Aşk ta yanlıştı,katle uğrama şansı vardı.Belki birgün rüyalarına gelirim,belki otururum orada,gönlünün baş köşesine....Belki birgün,sende beni özlersin kimbilir....
|
...
Unutmayın ki bazen,yalan olduğunu bildiğiniz halde vurmazsınız yüzüne.O'nun kendi yaşam alanında rahat hissetmesini sağlamak,bir aşığın erdemidir.Hiç bir zaman hayatınızda olmayacağını bildiğiniz halde bile,sırf O'na olan saygınızdan dolayı vazgeçersiniz bilmekten.Çünkü bilirseniz büyüsü kaçar,platonik bir aşkın hatırlanan tebessümü,bir yalancının,sahtekarın hatırlanmasından daha iyidir.Ben gülümsemelere gömerim O'nu,yüreğimin bir yerinde saklarım,kalbimin sıcaklığıyla korur,O'nu orada yaşatırım.Bu bir erdemdir.Aşkı bir meta,elde edilen,satın alınan,çalınan birşey olduğunu sananlar anlayamaz.Ben yalana inanmadım ki hiç,fakat öyle bir yalan ki bu,beni yaşama bağladı yeniden,bitmesini istemediğimden,gerçeği kendime bile söylemiyorum,olurda ağzımdan kaçırır bir masal kahramanımı öldürürüm diye...
|
....
Artık öyle oldu ki,sanki yaptığım hiçbirşeyin anlamı yok,ederi yok gibi.Hani derler ya aval aval bakıyor,o haldeyim şimdi,aval aval geçmişte sana yazdıklarıma bakıyorum,birde sana.Ne çok abartmışım meğer,alt tarafı ayran gönüllü bir kadınmışsın o kadar,ötesi yokmuş.İnan gerçeği öğrenince,küçümseyerek baktım kendime,bunun içinmiydi o kadar velvele dedim
|
Ezel dogal ortamin olan daglara dön,
giderken yaninda pkkli dostlarini götür, malum sizin gibi boz ayularin medeniyetde rahat etmeniz mümkün degil https://www.youtube.com/watch?v=8-ax-pBDYnI |
....
Zitat:
|
....
İnsan kaçmakta usta,unutmakta çırakmış meğer.Kaçtıkça,ardı sıra gelen ve gidenlerden uzaklaştığını sanır,oysaki kafasında taşıdığı sorular hep bir anı olarak karşısına çıkar.Sonra süklüm püklüm olmuş bir çocuk gibi;boynu önde koşarak,annesine sarılan bir çocuğa dönüşür.Hikayenin kahramanları olmasada,yönetmen koltuğunda oturan aşk belirler kahramanlıkları.Aşk a iyiysen baş aktörsün,yoksa bir Aşk hikayesinde figuran olur,bir kenarda kahramanları beklersin...
|
...
Öfkesine hakim olamayan,zamansız parlayan yüreklerimiz vardı seninle.Bazen kederin zifiri karanlığına girip,umutla aydınlatıp karanlığı yırttık,geçmişimize öfkeli vuruşlarıyla kalbimizin demine durduk.Bazen de çocuk gibi küstük,bazen şımarık duygular olup yapıştık aşkın yakasına.Herşey bir yana,hadi yatalım dedikten 7 saat sonra veda ettik,yaralarımızdan bahsederken,sığınırken birbirmize.Şimdi uzak kalsada düşlerimiz,afra tafra yapsakta trübünlere,içimizden umarım fazla üzülmez dilekleri geçer.Yüreğimiz burkulur,bizi bize anımsatan her şarkıda,her şiirde.Bak bunu ikinci defa söylüyorum,yazılsa destan olacak bir aşk,şimdi dipnot olarak kalacak...
Fakat herşeye rağmen seni sevmek güzel,derdine yanmak, olmayacak hayaller kurmak güzel..... |
....
Hayat bazen öyle şeyler dayatıyor ki,en iyi seçiminiz yanlızlıktan yana oluyor.Birine alıştınızmı,birde alıştığınız kişiyi sıradan görmeyip herhangi bir yere yerleştirdiğinizde,sıradan şeylerini görünce hayal kırıklığına uğruyorsunuz...Böyle olmamalı diyorsunuz hayat,insanlar bu kadar basit davranmamalı diyorsunuz kendi kendinize.
|
....
Bazen kelimelerinde anlamı olmaz,bir çocuk gibi susup bir köşede burnunu çekerek,masal kahramanlarından bir büyü beklersin..
|
...
Şu çamaşır bitsede,gidip yatsam.Bugünün perdesi öyle alık,anlamsız ve öyle sonuçsuz kapansa,yarın yeniden tekrarı olmayan bir hayat oyunu başlasa.Sonra kaybolsam şu lanet kederin deminde,bir daha bulamasam kendimi,apansız bir tebessüm oluşsa dudaklarımda mesela,düne dair ne varsa birden unutsam.Sonra çocukların gözlerinde ki neşeye dalsam,umut adına bir türkü söylesem,anadolunun yanık yüreklerinden.Türkü bittiğinde,düne dair ne varsa dağılsa,yok olsa.Saçmalamaların tekrarı olmasa ne güzel olur....
|
...
Birbiri için yaratılmış iki korkakmışız meğer,sevmekten çok sevilmekten korkuyormuşuz.Hüznümüze deli gibi sarılmış,orada mutlu olmayı seçmişiz ikimizde....
|
Afet Şaşmaz
Bazen Gitmek Gerek Herkesten Her şeyden...
Bırakmak gerek bugünlerde, işi, gücü, sevgiler,i aşkları, parayı pulu, insanı, insancıkları.. Gözün görmeden, kulağın duymadan ve arkana bakmadan gitmek gerek buralardan. Nereye olduğunu bilemediğin yollara, gitmene neden olan sebepleri sahibine bırakarak çıkmak gerek yola. Kimseyi yanına katmadan kendini bile olduğun yerde bırakarak gitmek. Gitmek gerek bazen. Bazen buralardan Bazen bu zamandan Bazen bu yerlerden Bazen herkesten her şeyden... Tanıdık tanımadık her yerden her şeyden gitmek gerek. Neresi olduğunu bilmediğin yerlere nereye çıkacağını bilmediğin yollara sapmak gerek. Kaybolunca sormamak gerek kimseye neresi diye. Durunca kalmak gerek oralarda. Ayakların seni götürene kadar kalmak. İçinden yeniden gitmek gelen kadar durmak gerek orada. Kim ne derse desin umursamadan hatta herkese bir şey söyleyerek gitmek gerek "ben gidiyorum" diyerek. Kiminin gözünün yaşına bakmadan kiminin gözünün içine baka baka gitmek gerek. Ne kimseden kaçarak ne yaşama koşarak sadece yola çıkmak gerek adı gitmek olsun diye. Zaman mekan aramadan yer iz yol sormadan canını savurmak her istediğin yere. Gidiş o gidiş olmalı.. Ağlamaktan üzülmekten çare olmadığını görüp gitmeli neresi olduğunu bilmeden... Hayalini kurduğum sevgilerin yaşandığı, aradığım insanları bulduğum, kaybettiklerimi gördüğüm yerlere gitmeli. Benim olsun olmasın fark etmeyen ama beni koşulsuz sevebileceklerin yanında almalı soluğu... Saçımın şekline, gözümün rengine aldırmayanların, görünüşüme değil benim derdime bakanların olduğu diyarlara gitmeli. Para pulun hüküm sürmediği ahbabın eşin dostun önemli olmadığı sadece sen olmanın kıymetli olduğu yerlere gitmeli. "o bu şu ne der" diye düşünmeden "onun bunun şunun derdini tasasını çekmeden" mutluluğun kral olduğu, huzurun hüküm sürdüğü yerlere gitmeli... Aslında insandan gitmek gerek. En önemlisi insanı bırakıp gitmek. İnsanı insandan çok yoran bitiren sindiren başkası var mı? Durduk yere sebep aramadan insanı insanlığından eden var mı? Ben gitmeliyim! İnsanı bırakıp gitmeliyim En azından gitmeye çalışmalıyım Sadece kendimi almalıyım yanıma Bazen onu da bırakırım gittiğim yollarda Baktım olmuyor bensiz olmak, geri dönüp alırım bıraktığım yollarda Benin dışındaki her şeyi herkesi boş verdim... Yoruldum taşıdığım insan yüklerinden Yoruldum bana yük olan insan siluetindekilerden. Nereye gitsem peşimi bırakmayanlardan Peşimde olmasa da izimi sürenlerden. Hayatımda olup ta, hayatımı anlamayanlardan Gitmeliyim... Aslında gitmek hep gerekli, bazen değil. Her yere ait olmak gerek bir yere değil. Kendine hesap vermek gerek etrafa değil. Kendinden sorumlu olmak gerek herkesten değil. Yaşamak için gitmek gerek. Yaşamı anlamak için gitmek gerek. Anlaşılmak için gitmek gerek. İnsan olmak için gitmek gerek. Sormayın işte nedenini En çok Gitmek gerektiğinde gitmek gerek.. |
sana;
Bana neyin var diye sorma;
Benim Yalanlarım var, Sevinçlerim, Arzularım, Gülüşlerim, İsyanım var. Benim Kimsesiz bırakılmış Düşlerim var. Sensiz bırakılmış,sabahlarım var. Güneşsiz günlerim var benim. Özlemlerim var,Hemde devasa bir dalga gibi yutan dünyamı. Karsız kışlarım var, Tipisiz dağ gibi hasretlerim var benim. Yani hepsinin toplamı sensizliğim var. |
Turgut Uyar
Su da önemli
ama, ateştir benim ustam. |
karisini mutlu etmeyen bir erkek asla mutlu olamaz
|
Bir Ayrılık Hikayesi;
Sert bir mizacım olmasına rağmen oldum olası ayrılıklar üzmüştür beni.Düşünsenize;ortak noktalar bulup,birlikte paylaşma ruhuyla donanırken,sanki bir tv programında arıza olur gibi,ayrılık oluşuyor,hemde en heyecanlı yerinde.Tam geleceğe yönelik bir iki fikir baloncuğu oluşuyor kafanın üstünde,o da öyle anlamsız bir şekilde dağılıp gidiyor....
Güzel bir bahar sabahı,dünden telefonla görüşme ayarladık.Öğle saat 12 civarı bir kahve içecek ve dün sinemada izlediğimiz film üzerine sohbetler edecektik diye düşünmüştüm. Evden çıktım,yürüyerek metro ya gidiyorrum,zaten oturduğum ev metro durağında fazla uzun sürmüyor.Metroya bindim,hem duraklara bakıyor hem kafamda gelecek ve geçmiş arasında hesaplar yapıyorum.Karşımda,iki kız var derleşiyorlar,dertleşirken türkçe konuşuyorlar,ne hikmetse beni türk sanmıyorlar(Bu karşıma çok çıktı,hiç türklere benzemiyorsun,yok italyanlara benziyorsun yok bilmem ne,bende yanılıyorsunuz italyanlar bize benziyor,hem türk deyince bu insanların aklına ne geliyor anlamıyorum.Neyse),kızların derdini dinleyip bir çıkarsama yaptım.Tam inecekken de fikrimi söyledim,insan doğası gereği hata yapar,çünkü hayatı boyunca doğru ve yanlış olarak öğrendiği şeyler vardır.Gerçekten sevdiysen ve karşındaki insan da hatasını biliyor ve değişmek için çaba harcamak istiyorsa,Aşk hatrına o na şans tanımalısın.Çünkü o tek başına hatalı değil,sende hatalı davranıyor ve onu hataya sürüklüyorsun.Oturt karşına sevdiğini,koyun önünüze herşeyinizi,acısıyla tatlısıyla paylaşın,affetmeyi öğrenin Aşk için,Eğer öğrenemzsen affetmeyi,bir daha asla aşık olamazsın dedim ve özür dileyip yerimden kalktım.tam kapıya doğru yürürken derdi olan kızla göz göze geldim.Gözlerinde yaş vardı,ağlıyordu,ama üzüntüden değil,Aşkı kurtarabileceğine olan inancından ağlıyordu.Durakta inip tekrar baktım gülümseyrek el salladı bana,metro o rüzgarlı vınlamasıyla rayların üzerinden kayarak uzaklaştı... Kendini çok akıllı sanan birine kapak olsun diye,başka yerde paylaştığım birşeyi,buradan devamla paylaşıcam....Özellikle hiçbir yanlışını düzeltmeden yapıyorum,artık kendisi anlar sanırım? |
| Alle Zeitangaben in WEZ +2. Es ist jetzt 08:16 Uhr. |