hani eskiden film biter;the end, fine, son ya da bitti yazardı, işte o anlar hiç aklımdan çıkmazdi,cünkü filmin mutlu bitmesi önemliydi benim icin,hiç bitmesin ister öylece kalırdım sinema koltuğunda,sanki orada öylece kalırsam hiç bir şey sonlanmıyacak gibi..
şimdi hayata baktığımda bir şeylerin sonlanacağını hissettiğim anda başlamadan kalkma hissiyatı taşıyorum, şu hayatın kısır aninda akan yazılarda geçen isimlerin pek de bi' önemi kalmıyor aslonan o angidan çıkabilmek...gökyüzüne merdiven dayamak isteyen ben
|