Zitat von __KAAN__

İnsan hasmıyla uzun süre kapışınca,hasmına alışır.Kafasında düşman ilan ettiği,her defasında alt etmeye çalıştığı hasmını düşünür.Zamanla ondan kopamaz,hasmına başkası çatsa,belli etmesede ilk o üzülür.Öyle olur ki bazen,bu düşmanlık yaşamın hırsına kaynaklık eder.Bundan dolayı hiç kopmaz hasmından ve hep onunla birlikte yaşar.Bu zamanla gizli nefret kin gibi,gizli sevgi aşka dönüşür....Kısaca;bu gidişat başka yöne doğru yol almaya başladı gibi...