Ey susmak! Benim özüm sensin, sevdiğimin perdesi de sensin.
Susmanın en değersiz lütfu, insandan korkunun da, recanın da yok
olup gitmesidir. însan kaderin getirdiklerine karşı susarsa, şikayet
etmezse, onda ne korku kalır, ne de reca.
HZ. MEVLANA - DİVAN-I KEBİR..
|