Icimde hep Büyük Türkistan'i göme hayali vardi, Elbette ki bu sirf Türk milletlerini degil baska milletleri de icinde kardesce barindiracak bir yapi olmasini isterdim, ve zaten baska türlü de mümkün degil.Turan'a giden yol Gürcistan, Ermenistan ve Iran devletleri üzerinden gidiyor. Asiriligin hic bir türünü sevmedim. Milliyetcilik anlaysimda öyledir. Kimi zaman girgirini yapsam bile hic zaman kan üstünlügüne inanmadim. Elbette ki güzel bir kadindan güzel bir cocugunun olacagini, yakisikli babayigit bir erkegin de öyle bir oglu olacagina bir sekilde inanirim ama tüm bir milletin diger baska bir millete "kani geregi" üstün olacagina absürd buluyorm.
Ülkemi seviyorum, Türk insanini seviyorum (burda Türk kavrami Türkiye'de yasayan bütün etnik ünsurlari barindiriyor benim anlayasimca) Asil kirilma noktasi bence surasi: Cogu insanlar kendini milletini sevmeyi baska milletlere ya düsmanca bakmayla ve davranmayla ya da kendinlerin onlardan üstün görmeyle özdelestiriyor. Ancak bence bu konuda da orta yol güzel, kendi milletini sev ama baskalarini da hor görme. Kommunist Nazim'in dedigi gibi, yasamak bir agac gibi dek ve hür ve bir orman gibi kardescine ve siirini, yikilsin el kapilari bir daha acilmasin diyor.

Offf bee kafam karisti, Türkiye'de ki tecrübelerim, gezilerim, insanlarla irtibatlarim icimde bir seyler degistirdi bende..

Sizin de katilimizi beklikyorum....

 Mit Zitat antworten