[Motzki]

Kalbin taraçalarına düşen yağmurlar gibidir acı. Yağdıkça, kalbin toprağına gömülü tohumları uyandırır, vahşi çiçekler açtırır göğsünde. Değil mi ki, toprağın en çok yaralı olduğu yerde açar en güzel güller; sen de acının yarasına aç göğsünü. Yaralanmaya razı olmazsan, tohumlara beşiklik edemezsin, kazılıp karılmayı göze almazsan ekinlere annelik / babalık edemezsin.
Nietzsche,cioran schopenhauer, ın üzerine kafa patlattığı en önemli konu...acı üzerinde yaptıkları tanımda hemen hemen hemfikir sayılırlar...hemfikir oldukları tanım: ' her insanın yaşamak zorunda olduğu bir süreç olduğudur bu kaçınılmazdır ve süreçten kasıtları kişinin bütün ömrüdür'..demişler ama Motzki diyorki ; Aci tutar ellerinden usulca Unixxx`in
Kimse tutmuyorsa...kimse bilmiyorsa...ACININ taaa kendisi " Unixxx " ;Sadece ızdırap çekmekten ibaret..........