Kismet... Bu devirde almanya da kafana göre, düsüncelerine göre bir türkle karsilasmak gercekten sans isi ve büyük bir lüks. Almanya da yasiyoruz ve burada türkler yabancilarin icinde en büyük kitleyi olusturduklari halde fazla secenek yok. Ya cok geri kafalilar ya da asiri "modern". Huyu hosuna gitse tipi hosuna gitmiyor, tipi hosuna gitse huyu hosuna gitmiyor
mesela bir türk marketine gidince erkeklerimize söyle bir bakiyorum...voll die Bauern =) Giyim tarzlari, hareketleri, konusmalari, görünümleri... birde yabanci erkeklere bakiyorum hepsi gayet normal, sakin...
Ben hic yabanci biriyle bir araya gelmeyi düsünemem; bunun icin cok fazla türküm. Ama hersey bir arada olmuyor, bir türkle de bir arada olsan belki eksik olan birseyler herzaman olacak... yabanci bir partnerle de öyle olur: istedigin kadar birbirini tamamla, herzaman bir yanin eksik kalir... diye düsünüyorum.
Fakat Mevlana´nin da cok begendigim bir sözü var:
Ayni dili konusanlar degil, ayni duyguyu paylasanlar anlasabilir.
Bakalim, bu konuda büyük konusmamak en iyisi. Belkide cok iyi anlasabildigin, birbirini tamamlayabildigin birisi karsina cikinca türkmüs, almanmis, suymus buymus farketmiyordur. Farketmiyorda, birsürü arkadasim var almanla birlikte olan ve de evlenecek olan. Onlarda illa burda dogmus büyümüs bir türkle evlenmek istiyorlardi ama dedigim gibi elindekini sirf kültür farkliligi yüzünden gönderemiyosun biyere. Neden gönderesinki? Bir türkle daha süper daha mükemmel bir iliskinin olacaginin garantisi mi var?