Einzelnen Beitrag anzeigen
  #27545  
Alt 21.01.2006, 00:08
unknown
 
Beiträge: n/a
Standard o.T.

......."Yakinimdaki Insanlarin olusturdugu cevreye baktigimda,o soruyu anlamayan bir cok insan görmüstüm.Soruyu anlamis ya da anlamaya calisan bir cok insan ise yasamin sarhoslugu icinde onu susuturmustu.Diger yandan onu anlayan ve yasamlarina son verenler ile ne kadar kacmaya calissalar da,en sonunda onu anlayan ve yasamlarini caresizlik icinde sürdürme zayifligini gösterenler de vardi.Bu tahsilli zengin ve avare insanlardan olusan ve benim de dahil oldugum dar cevrenin bütün insanlik demek oldugu yanilgisi icinde yasamistim.Bir zamanlar yasamis ve simdi yasamakta olan milyonlarca insan,birer insan degil sanki birer hayvandi

Allah ile birlesme:

Tahsililerin ve bilgililerin temsil ettigi sekliyle,yani akil yoluyla elde edilen bilgi,yasamin anlamini inkar etmektir.Insanligin büyük bölümü ise bu anlami akla dayandirilmamis bilgide görmektedirler.Akla dayandirilmamis bu bilgi ise inanctir.Yani benim Red etmem gerektigine inandigim inanc.

Bir ya da üclü bir Tanri ya,dünya nin 6 günde yaratilmis olduguna,Seytan a,melege ve benim aklimi kaybetmedigim sürece kabul etmiyecegim her seye duyulan inanc ( Ne de sana /size benziyor cim bom )

Icinde bulundugum durum dehset vericiydi.Biliyordum ki akla dayali bilgi yolunu izledigimde yasami inkardan baska bir sey bulamiyacaktim.Akla dayali Bilgiden cikan sonucda suydu:Hayat Bir beladir ve insanlar bunu bilirler.Yasamamak Insanlarin elindedir.Fakat onlar yinede yasadilar ve yasiyorlar.Bende hayatin anlamsiz bir sey bir bela oldugunu cok iyi bildigim halde yasdim ve yasiyorum.Yasamin anlamini kavramak icin kendimi akildan kurtarmaliyim;yani bu anlam olmadan var olmayan akildan.Inancdan cikabilecek en iyi sonuc buydu.

Icine düstügüm celiskilerle beraber iki yol aciliyordu önümde: ya benim akla yatkin dedigim sey benim düsündügüm kadar akla yatkin degildi,Ya da bana sacma olarak görünen sey düsündügüm kadar sacma degildi.Böylece akla dayali bilgi nin ilerleyisini gözlemlemeye basladim. (L.N. Tolstoy )