Ayrilik da sevdaya dahil
Pek sorunun cevabi bu olsa gerek.
AYRILIK DA SEVDAYA DAHiL
(ZUHAL OLCAY)
açilmis sarmasik gülleri
kokulariyla baygin
en görkemli saatinde yildiz alacasinin
gizli bir yilan gibi yuvalanmis
içimde keder
uzak bir telefonda aglayan
yagmurlu genç kadin
rüzgar
uzak karanliklara sürmüs yildizlari
mor kivilcimlar geçiyor
daginik yalnizligimdan
onu çok ariyorum onu çok ariyorum
heryerinde vücudumun
agir yanik sizilari
bir yerlere yildirim düsüyorum
ayriligimizi hissettigim an
demirler eriyor hirsimdan
ay isigina batmis
karabiber agaçlari
gümüs tozu
gecenin irmaginda yüzüyor zambaklar
yaseminler unutulmus
tedirgin gülümser
çünkü ayrilmanin da vahsi bir tadi var
çünkü ayrilik da sevdaya dahil
çünkü ayrilanlar hala sevgili
hiç bir ani tek basina yasayamazlar
her an ötekisiyle birlikte
hersey onunla ilgili
telasli karanlikta yumusak yarasalar
gittikçe genisleyen
yakilmis ot kokusu
yildizlar inanilmayacak bir irilikte
yansimalar tutmus bütün sahili
çünkü ayrilmanin da vahsi bir tadi var
öyle vahsi bir tad ki dayanilir gibi degil
çünkü ayrilik da sevdaya dahil
çünkü ayrilanlar hala sevgili
yalnizlik
hizla alçalan bulutlar
karanlik bir agirlik
hava agir toprak agir yaprak agir
su tozlari yagiyor üstümüze
özgürlügümüz yoksa yalnizligimiz midir
eflatuna çalar puslu lacivert
bir sis kusatti ormani
karanlik çöktü denize
yalnizlik
çakmak tasi gibi sert
elmas gibi keskin
ne yanina dönsen bir yerin kesilir
fena kan kaybedersin
kapini bir çalan olmadi mi hele
elini bir tutan
bilekleri bembeyaz kugu boynu
parmaklari uzun ve ince
simsicak bakislari suç ortagi
kaçamak gülüsleri gizlice
yalnizlarin en büyük sorunu
tek basina özgürlük ne ise yarayacak
bir türlü çözemedikleri bu
ölü bir gezegenin
soguk tenhaligina
benzemesin diye
özgürlük mutlaka paylasilacak
suç ortagi bir sevgiliyle
sanmistik ki ikimiz
yeryüzünde ancak
birbirimiz için variz
ikimiz sanmistik ki
tek kisilik bir yalnizliga bile
rahatça sigariz
hiç yanilmamisiz
her an düsüp düsüp
kristal bir bardak gibi
tuz parça kirilsak da
hala içimizde o yanardag agzi
hala kipkizil gülümseyen
-sanki atesten bir tebessüm-
zehir zemberek askimiz
siir:Attila ilhan
|