[roman]

Ben seni ciddiye aldım, değer verdim ve cesaretli olmanı ve onu sürdermenin doğru olduğunu yazdım, sana omuz verdim.

Sen teklifte bulundun burada inançlı olduğun bir tarikat dini üzerine bilgilenmek isteyenlerin sana sorular sorabileceğeni ve seninde bunları aydınlatmaya çalışacağına.

Aşağılarda Öezsu hanım sana sorular yöneltti, bu sorulara hiç bir cevap vermedin, vermedğin gibi sana o soruları kalıplar halinde sormayan, açıklamalar yaparak sorular sürerek verebileceğin cevapar için sana yardımcı olmaya çalışan insana sorduğu sorulara cevap vermektense çok terbiyesizce onu suçladın.

Belki sana sorulan sorular seni aşan sorulardır, bilgi seviyeni aşan sorulardır, bu durumdan ürkmüş, irkilmiş olabilirsin.

Böyle bir ruh haline kapılma lütfen, hiç br kimse senin bildiğinden daha fazlasını senden istemeye hakkı yoktur.

Ben isterdim ki bildiğin kadarı ile anlatmanı, ama bunu yapamadın, ben İsayı çok cesur bir kutsal varlık olarak tanıyorum. En azından onun cesurluğunu kendine örnek al.

Bu sayfalarda kimse peygamberler bilgisinde değildirler.

Her kes bildiği kadardır, ama bildiği kadarlı o kişiyi o ölçüde insan olmayı yaratmaz.

Bilgi elbet çok önemlidir, ama her bilgilinin insanlık vasıflarına sahip olduğunun ölçüsüde salt bilgi değildir, insani sevgidir.

Bilginin karşıtı, altarnatifi yalnızca sevgidir.

Selamlar...