[xp0mpalanejatx]

Bu, büyüklerden biridir ve insanlara uyarıdır. Artık isteyen ilerler isteyen geri kalır. (74:36-37).

Muhammed peygamber öldükten sonra şeytanî bir gelişme oldu. Erkek din uleması, Kuran�ın öğretilerine doğrudan aykırı bir şekilde, dini yalnızca Allah�a özgülemeyi bırakıp şu �kutsal� ortaklığa özgülediler:

*Allah +
*Muhammed +
*Muhammed�in arkadaşları +
*Muhammed�in arkadaşlarının arkadasları +
*Mezheb kurucuları +
*Mezheblerin sonraki önderleri +
*Belli bir mezhebin ilk uleması +
*Belli bir mezhebin son uleması; vb, vb.

Bu ortaklık Muhammed�in sözleri sayılan �hadis�leri, Muhammed�in yaptıkları sayılan �Sünnet�i, bazı seçkin eski ulemanın ortaklaşa hükmü sayılan �icmay�ı ve onların her birine ait ictihadlardan oluşan �şeriat�ı üretti ve sonuçta Muhammed�in bu dünyadan ayrılışını izleyen yaklaşık otuz yıl içinde birbirine düşman bir sürü mezhep ortaya çıkardı. (6:159; 23:52-56). Ortaçağa ait Arap/Hristiyan/Yahudi kültürlerinin bu bileşkesi, son peygamberin ilettiği din gûya bu imiş gibi, insanlara Allah�ın kuşkudan arınmış dini diye sunuldu. Oysa gerçekte Allah�ın insanlara seslenme aracı olarak Muhammed�e indirdiği son ve geçerli tek ileti Kutsal Kuran idi; orada şöyle deniyordu:

Onu sana Biz okuyacağız. Bizim okumamızı izle. Sonra açıklamak ta Bizim işimiz. (75:18-19)

İslamın kutsal kitabının yorum ve çevirisi diye ortaya konan bilgisiz, hoşgörüsüz, kadın düşmanı, çağdışı ve hurafelere dayalı uygulamalar ne yazık ki yüzyıllarca katlanarak birikti. Şimdi artık o beşeri kuruntu ve gelenek katmanlarını ilahî kitabın sırtından koparıp atmanın ve Kuran�daki gerçek iletiyi insanlara yeniden tanıtmanın zamanıdır. (6:21; 7:29; 9:31; 16:52; 39:2, 11, 14; 40:14,65; 42:21; 45.17; 74:1-56; 98:5).

Son derece zalim bir din devletinin güdümünde pek çok insan bizim Hislam dediğimiz sistemi kurma işine soyundu. Allah�ın kitabından hibir şey alıp edinmiyor ve ona asla katılmıyorlardı ama hadis sayesinde bidatın, hurafenin, uydurmanın ve çarpıtmanın kapıları sonuna kadar açıktı. Buhara�dan bir adam çıkıp kulaktan dolma söylentileri Muhammed peygamberden iki yüz yılı aşkın bir süre sonra toplamaya başladığında dinî bidat ve iptallere son derece uygun bir coğraya ve toplum yapısı vardı. O insanların kendileri ve ana babaları mezheb savaşlarına ve kıyımlara katılmışlardı. Dinsiz, Hristiyan ve Yahudi pek çok kişi kuşkulu nedenlerle İslama girmişti ve çoğu, yeni dini özümsemeden, eski kültürünü ve dinden beklediğini İslama taşımayı yeğlemişti. Seçkinler kendi dinî duruşlarını haklı gösterip kabul ettirmek amacıyla dinî, kültürel ve politik görüşlerine ait uygulamaları bu yeni hadis, sünnet, yorum ve fetva modası sayesinde bol bol pazarladılar. Ayrıca, (vahyin nedenleri hakkında) esbab-ı nüzul denen sayısız öyküler uydurdular; her ayetin neden indirildiğini açıklıyormuş gibi yapıp ilahî iletinin anlamını çarpıttılar ya da kapsamını daralttılar. Belli bir din, kültür, kabile, mezheb, tarikat ya da hükümdarı yüceltmek için kelimeleri yerlerinden oynattılar. Erkek hepbanacılar, sürekli yalnızlar ve kadın düşmanları bu yozlaştırma hareketini ustaca kullandılar. Kulaktan dolma söylentiler Muhammed�in sözleri ve edimleri olup çıktı ve onun ilah edinilen sahabeleri bölüp parçalamada, kültürel eritmede, hattâ ticarî tanıtımda güçlü birer araç ya da Truva Atı oldular. Özetle, Kuran dışlandı; ilahî ileti fena halde çarpıtıldı.

Muhammed�e ait olduğu öne sürülen binlerce hadis onun ölümünden hemen sonra uydurulmaya başlandı, ikiyüz yıl sonra devşirildi ve yüzyıllar sonra �sahih� hadisler adı altında kitaplaştırıldı.

Amaçları şöyle sıralanabilir:

*bir mezhebin öğretilerini bir başkasına yeğlemek (abdesti bozan nedenler, yasak olan deniz gıdaları);
*isyancıları etkisiz kılmak için hükümdarın yetke ve uygulamlarını övmek ya da haklı göstermek (Mehdi ve Deccal);
*bir kabile ya da hanedanın çıkarlarını gözetmek (Muhammed�in ailesine karşı Kureyş);
*cinsel istismarı ve kadın düşmanlığını haklı göstermek (Ayşe�nin yaşını küçük göstermek, kadınların namazına engel olmak);
*dehşet, baskı ve diktayı haklı göstermek (Ureyne ve Ukeyle halkını işkenceden geçirmek, Medine�deki Yahudi halkı yok etmek, şiirle eleştiri yapan bir kadın ozanı öldürmek);
*ibadete ibadet, dindarlığa dindarlık eklemek (nafile namazlar);
*hurafeleri diriltmek (büyücülük yapmak, Kabe�nin yanındaki kara taşa tapınmak);
*bazı nesne ve edimleri yasaklamak (hayvan ve insan resmi yapmak, müzik aleti çalmak, satranç);
*Yahudi ve Hristiyanların inanç ve uygulamalarını İslama sokmak (taşla öldürmek, sünnet etmek, başörtüsünü dayatmak, inzivaya çekilmek, tesbih çekmek);
*İslamdan önceki Mekke�de yaygın olan inanç ve uygulamaları yeniden yaşama geçirmek (şefaat, kölelik, aşiret tutkusu, kadın düşmanlığı)
*halkı hoşlandıran öyküler uydurmak (�miraç�ta göklere çıkıp namaz pazarlığı yapmak);
*Muhammed�i ilahlaştırıp öteki peygamberlerin üstüne çıkarmak (ayın parçalanması dahil bir sürü mucize)
*tektanrıcılara karşı hadis kullanmak (Yalnızca Kuran diyenleri suçlamak); ve hattâ
*bir çiftliğin ürünlerini tanıtmak (Ajwa kasabasında yetişen hurmaların üstünlüğü)

Anılan bu amaçlara ek olarak Kuran�daki �muğlak� kelime ve ifadeleri açıklamak ya da hadislere aykırı ayetleri çarpıtıp uyarlamak ya da Kuran dışı eften püften bilgiler sunmak için de bir sürü hadis uyduruldu (Sakar, 2:187; 8:35...)