[roman]

İnsan özünde her şeyden korkar, korkmayan insan sağlıklı bir insan değildir. İnsan doğuştan korku ve merak doludur.

Korkuyu yenebilmek için merakını kullanır ve korktuğu şeyin anlamını bulur. Korkunun başladığı yerden kaçar, bu kaçışı kendisini güven içinde tutabilmek içindir. Korkunun insan bilgisi ve bilgisizliği kadar çeşitleri vardır. İnsan bilmediği her şeyden korkar, bildiği an o korkusunun önlemini alabileceği (merakının yardımı ile)çözümü mutlaka yaratır. Yaratamayınca onu yaratabilenlerden profesyenel yardımlar alabilecek kadar da akıllıdır, en azından öyle olması gerekir.

İnsan tüm korkuyu kendisinde üretir bir başkası ilk görünürde ona hiç tatmadığı bir korku bile sunsa, insan o korkuyu kendisinde, içinde yarattığı için korkunun temeli her zaman kendisidir. İnsan beyni ve ruhu tüm evrende var olan tüm bilinmeyenleri öğrenebilecek ve korkularını aşabilecek bir yeteneğe de sahiptir. Bilemeyeceği tek şey ölüm korkusudur,(yakın ölüm deneyimini yaşayanların dışında)

İnsanı korkutan tek şey tür ve ide üzerindeki bilgisizliğidir.