[roman]

Din kişiseldir ve herkesin içindedir.

Yukarıdaki cümle sana ait Işın, Işığa doğruya verdiğin bir yanıtta okudum.

Ben tüm dinleri insanlığın bu güne kadar kültürel gelişiminin ilk alt yapısı olarak görüyorum.

Din ilahi bir kültür olduğu kadar Mitsizimin de büyük bir kültürüdür. Mistizm olmadan din olmaz, olur denilirse dinde ortaya atılan tüm iddiaların bilimsel kanıtı istenir bunu başarabilecek yeryüzünde tek bir tane bile olsa din yoktur. Yoksa ölümün ne anlamı kalır ki, o büyük gizemin kutsallığı da onun tam olarak ne olduğunun bilinememesidir. Öyle olması da doğru ve güzeldir yoksa yaşamın bir anlamımı olurdu. Bu konuyu Ateistlerin bir kısmı farklı bakıyor olabilirler, o şekilde baksınlar bu neden insanları bu kadar rahatsız etmekte ki? Ne kadar çok düşünce üretirse insanlık o kadar çok gelişir ve Tanrıya daha yakınlaşır diye düşünmekteyim ben. Bu sayfalarda belki de her kes daha Ateizmin tam anlamını ve çeşitlerini bile bilmemekte, tek bildikleri Materyalist felsefenin yalnızca maddeci olduğu ve Mistizmi kabul etmediğidir. Yani Tanrı tanımazlık, ama bu Ateizmin yalnızca bir çeşididir. Bu konuları derinlemesine bu sayfalarda açıklamaya çalışsa kime ne yararı olacak ki? O yüzden es geçmek en doğrusu merak edenler ellerinin altında görsel kütüphaneleri var araştırıp öğrenebilirler.

Ben Ateist miyim? Değilim.

Ateistmiydim? Evet.

Beni Ateist olmamdan uzaklaştıran ( Ateizmin yalnızca bir çeşidinden) Ölüm yakını bir deneyim yaşamamdır. Ne dinlerdir nede din hocalarıdır.

Ben dindar mıyım? İşte burada yukarıdaki senin cümlenin yanlışlığı ortaya çıkmakta dindar olmak bir dine bağlı olmaktır. Ben şu an hiç bir dini guruba bağlı değilim ama ilgiyle izlediğim ve takip ettiğim dinler yok değil. Benim tüm dinlerin felsefesinde sevdiğim tek bir şey vardır... sevgi ve barış.... Bunu uyguluyorlar mı? işte o büyük bir bulmaca! Bu sayfalarda gördüğüm tartışmalarda bunun olduğunu söyleyemem. Şu sayfalarda bile bunlar başarılamıyorsa o dinin mensupları kendilerine şu soruyu sormalılar....... Bizler barış , kardeşlik ve sevgiden ne anlıyoruz?

Buraya katılanların hemen, hemen hepsi kendilerini İslam dininin mensupları olarak görmekteler ve buna rağmen bu kadar büyük bir tahammülsüzlük ve saygısızlık ve sevgisizlik yapmaktalar birbirlerine, bir de başka bir dinin mensubunun bu sayfalarda tartışmalarda yer aldığını bir an için kabul edelim ve o manzaranın ne tür bir manzara olacağını düşünelim.

Ben, ölüm sonrası sonsuz bir sevgi ve barış ortamında yaşamın süreceğine inanıyorum. Kısacası ölüm yalnızca bir köprü bu yaşam ile bundan sonra ki yaşam arasında. Orada, (pek çok dinlerin, belkide tüm dinlerin değindiği) ışıklı ve aydınlık dolu çok büyük farklı bir boyutta sınırsız huzur ve sevgi dolu yaşam var. Ve bura ile kıyaslanınca burada ki yaşam çok ilkel, orayı gören asla ne buraya dönmek ister nede bu daracık vücudun içine tekrar girmeyi ister.

Ama şu bir gerçektir tüm insanların hem bu dünyada, hem de bu yaşamlarında yerine getirmek zorunda oldukları görevleri var.

Bütün dinlere saygım var. Ama bütün dinlerin sivil yaşam kurumlarına ve kurallarına, demokrasiye ve insan haklarına saygı duyup ve ona uyumlu yaşayarak ve ibadetlerini özerk ama anayasaya bağımlı olarak var olmayı kabul ettikleri sürece.

İnançtır kişisel olan ve tüm insanlığın içinde var olan.

Hoşça kal...