Erozyon
Fransizca bir kelimedir, asil erosion, manansi ise; Atmosfer olaylari sebebiyle yeryüzünde maydana gelen yipranma...Bunun en basit örnegi, ormanlar yakildikca, yesil katledildikce, sel sulariyla baraber toprak kayip gitti, geriye ekime elverissiz tarlalar, taslar ve dikenler kaldi...
Erozyon olayi bir tarafi yesili bozkira cevirken, öte yandan erozyonun sebeplerini arastirmislar, amma derman tutan ellere kelepce vurulmus, bahcivanlari hapse atmislar. Yesile düsman olanlar ormanlari yakti. Yine onlar yemyesil ovalari tas yigina cevirrip diken yetistirdiler.
Basiretlerinde renk körü olanlar yesili göremeyince sariya, kizila, maviye ve beyaza asik oldular. Yirmi birinci asrin günah selleri sevaplari alip götürdü; bu da erozyonun baska cesidi, geriye ibatedsiz müslümanlar kaldi. Allah”in rahmeti her yere yagan yagmurken, taslar ondan faydananamadi. Haram zevkler bir sel gibi akarken, ibatetlerin erozyona ugradigi, "ibadetsiz müslüman"larin sayisinin arttigi görünen bir gercektir
Imani yaktilar, iyilikleri de Avrupa dan essen ahlaksizlik rüzgarlari götürünce, artik ne gözyasi silen, ne yara saran, ne de bir agac diken var! Suya sabuna dokanmayan insanlar kirlendikce, cevre kirlendi, atmosfer kirlendi; mehanelerin genelevlerin temizligi gündeme geldi. “Bana dokunmayan yilan bin yil yasasin” diyenler, yilan gibi zehirlemekten zevk alan insanlarin türemesine sebep oldu.
Bu erozyon müslümanlari islamiyet”ten ayrmis…Müslüman ülkelerde bile her türlü harama sebesti taninirken, her türlü helale sinir konmus… Bu erozyon, hürmet, merhamet birakmamis; evlerde huzur kalmamis, huzurevleri acilmis…Ahde vefa, emanet riayet… Bunlar ve arladaslari anlasilamaz seylermis…
Cik da islam medeniyetini ara! Sanli tarih bile nostaji olmus. Ilim, teknik, caliskanlik, beceriklilik gibi meziyetlerimiz erozyon ugramis, ayni seyler Avrupa”yi alüvyonlu ovlara cevirip, onlari üstün kilarken, bizi de geri birakmis…
Erozyon!Maddi ve manevi hayatimiza sekil veren bir olay, keske anlasilsa…
|