EBEDİ YOLCULUĞA DOĞRU
Hepimiz biryerlerde çalışıyor, kafamızdaki hedeflerimizi gerçekleştirmek için uğraşıyoruz mutlaka. İşçiysek;işsahibi olmak, öğrenciysek; konumuzda ihtisas yapmak, kariyer sahibi olmak. Daha iyi ve rahat hayat yaşamak/yaşatmak. Yolda isek, sağ-salim gideceğimiz yere, sevdiklerimize ulaşmak.vs. ELBETTE BUNLARI DÜŞÜNMEMİZ NORMAL ŞEYLER..
Ancak herkesin geri dönemediği bir ÖMÜR YOLU var. Günlerimiz ve hatta nefeslerimiz sayılı.. Yani hepimiz ne zaman yakamıza yapışacağını bilemediğimiz heran ÖLÜME doğru adım atıyoruz. Çalışsak da, uyusak da.. Bazen aklımızın ermediği şeyleri kabullenmeyebiliriz. Ama ölümü inkar mümkün mü? Delisi de akıllısı da kabulleniyor.
Bir ülkeye/şehre gideceğimiz zaman bütün hazırlıklarımız tamamlıyoruz. Ya biraz sonra veya 1 yıl veya 50-60 yıl sonra gideceğimiz yer için ne kadar hazırlık yapabiliyoruz...?
|