[edelstahl]

Adam karisinin kedisinden o kadar nefret ediyormus ki, ne yapip yapip ondan kurtulmanin yollarini düsünüyormus. Sonunda bir sabah kediyi arabaya attigi gibi evlerinin 20 blok ötesinde bi sokaga götürmüs, onu orda birakip dogru ise gitmis. Ayni aksam isten eve gelmis, bi bakmis, kedi evin bahcesinde karisiyla oynuyor, kadin nese icinde "ayy bütün gün onu
aradim", demis.

"Ama aksamüstü bi baktim, gelivermis, evin yolunu nasil da bulurmus benim akilli kedim"

Adam tabi cok bozulmus, ama belli etmemis. Ertesi sabah yine kediyi arabasina atmis, bu sefer evin 40 blok ötesinde bi sokaga gotürüp birakmis. Yine işe gitmis, aksam isten eve gelmis, bi de ne görsün, kedi salonda yine karisiyla yerlerde yuvarlaniyor.

Ertesi gün, adam kediyi 60 blok öteye birakmis, aksam gelmis, yine kedi evde. Sonraki gün 70 blok öteye birakmis, aksam kedi yine evde.

Adam artik ertesi sabah kediyi arabaya koymus, 90 blok öteye gitmis. Ordan köprü yoluna girmis, ilk cikistan saga dönmüs, ordan tekrar saga dönmüs, gitmis gitmis, bi 20 blok daha uzaga gitmis, sola dönmüs, biraz daha gitmis ve kediyi orda arabadan atmis.

Saatler sonra evin telefonu calmis, adam karisini ariyor: "Hayatim, kedi orda mi?"

"Evet, neden sordun?"

"Sunu telefona bi cagirsana, kayboldum!"