Neuer Ehemann
 

Was haltet ihr von dieser Situation? Frau Geschieden hat zwei Kinder.
Eines davon schwer Behindert.

Mutter hat mal den Freund mal den Freund. Jetzt findet sie einen der sie Heiratet, der Tyxp wohnt ganze 600km weit weg.

Sie zieht zu dem, lebt ein Jahr mit dem zusammen. Die Situation eskaliert immer häufiger und artet in Körperlicher gewallt aus.

Dann sagt der Typ zu Ihr, ich werde dich nur Standesamtlich Heiraten wenn du deine Kinder abgibst und auch keinen kontakt mehr zu ihnen haben wirst!

Und sie macht es, sie gibt ihre Kinder ab und heiratet den.

Hat nur noch Heimlich über Facebook mit Ihrem Sohn Kontakt.

Was haltet ihr von dieser Situation?

Anneliğin ne oldugunu kavrayamamis sanirim hemcinsim..
Ben anlayamıyorum ya gercekten Okadar kadın var anne olmak icin neleri vermezdi
Ama nasip hep sorumsuz vicdandiz insanlara oluyor..

Ben bu kadın için üzülüyorum gerektiğini bilmek, ya da hor olmaktır yoktur.

was soll der Kack ?

sen onun kadar almanca biliyormusun ,peki ???

bei Allem Respekt zur Liebe ..
ich habe (noch) keine Kinder ,
aber ..
Kinder sind das Fleisch und Blut eines Selbst ..

deswegen > ganz klar > FAIL

bazen olayi anlamak icin ,ilaa ki anne olmaya gerek yok kardesim ,
insan in vicdani olmasi yeterli ..

bence tabiiiiii

nochmal was schrieb Frl. Zeynep:

Anneliğin ne oldugunu kavrayamamis sanirim hemcinsim..
Ben anlayamıyorum ya gercekten Okadar kadın var anne olmak icin neleri vermezdi
Ama nasip hep sorumsuz vicdandiz insanlara oluyor..


nochmal feyzz:

"Ama nasip hep sorumsuz vicdandiz insanlara oluyor.."

diesen Satz von Ihr könnten wir verurteilen ..

sie schreibt nur das wir uns (Menschen)
verantwortungslos fortpflanzen
ohne Verantwortung ...und
das eine menge Menschen es eigentlich nicht verdient hätten ...

Fazit: Ihre Aussage ist falsch.

Neden üzülüyorsun o kadının adına ?
Üzücü bir durum tabii cocuklarını bırakmak / vermek / terk etmek baskasının uğuruna
Ama bu üzücü durumu kendisinin yarattığı ortada.

Ne kadar zor bir durumda olması lazım ki bir kadınin, iki çocuğunu bırakıp , aralarında bir tanesi de ağır engelli , yeni bir yuva kurma pesinde?

Benim üzüldüğüm sadece cocuklar.
Bunun icin anne olmam gerekmiyor , vicdanı olan herkes bu duyguyu hisseder.

Benim görüşümü kimse YANLIS diye yargilayamaz !
Konuyu akıllıca kullansın bazı şahızlar.
Sacma sapan sorular sormak ile degil.

Damit kannst du gleich anfangen.

Bugün modernizmin sundugu özgürlük taniminda '' Caninin istedigini yap, hosuna giden ne varsa yap, duvarlari yik, zincirleri kir, özgür ol '' anlayisi hakimdir. Buradaki özgürlük kisinin icsel dürtülerinin karsilanmasi olarak ifade buluyor. Mesela cocugu hasta olup da '' Keyfimce yasamak varken neden cocukla ugrasacagim ki! Benim özgürlügümü engelliyor '' diyerek isi bosanmaya kadar götüren insanlarla karsilasiyoruz.

Özgürlükle sorumluluk arasinda bir dengenin olmasi gerekir. Bu dengeyi modernizm bozmustur. Cünkü hümanist felsefenin verdigi '' Caninin istedigini yapmak, eglenmek senin hakkindir, eger eglenemiyorsan, zevlerini tatmin etmiyorsan özgür degilsindir '' tarzindaki anlayis, zevkleri kisitlayan her seyi özgürlügü kisitlayan bir unsur olarak algilatiyor.