Nefret;
 

Yok aslında bir nefret kimseye karşı.Fakat;hayatımda pek ederleri de yok.Bu ara çocuklardan başka,kimseye sevgi beslemiyorum.Suyun havada intiharı gibi,sevgide kalbime gömülüp intihar etti.Sevmemek nefret etmek demek değildir.Nefret benim yetiştiğim felsefede olmadığından ne o duyguya kapılmam zor.Ne olduğunu bilirim ama,bana uygun bir duygu değil.Ben birine çok sert davrandığımda içimden ağlarım ona,canım acır uyuyamam.....

Duymadım demeyin;
 

Bazı tipler gündeme girmek için çok havlıyor,anlaşılan aldığı ders yetmemiş?Ne demiş atalarımız''Havlayan köpek ısırmaz ''

izninle ben toparlayayim..))) sonuc olark yanlizlik cikiyor..

yanlizlik kadar asil bir$ey yoktur aslinda ,anne rahmine dü$tügümüz ilk andan itibaren yanlizdir aslina bakarsan ,zamani geldiginde e$ler gider,sevgilin gider,hatta annen ve baban gitmek zorunda kalir,kardes gider,geriye birtek basini yastigi koydugunda siginabilecigin Allah kalir.

..))
 

Pezevenke herles orosbu, bu Kangal tozu fazla kacirmi$ olmali havlamiyor bögürüyor....

Yanlızlık;
 

Aslında kendimi bildim bileli,kurguladığım bir dünyada yanlızım.
Belkide burada sosyal çevresi en geniş insan benim,Aklına dünyanın neresi gelirse,tanıdığım biri veya arkadaşım vardır benim.Çok kalabalık bir akraba çevremde var ayrıca.Fakat çocukluktan kalma birşey olsa gerek,kafamın içinde bir dünya var.Yetişemediğim,yetemediğim bir dünya.Kimseyi almam mesela oraya,orası bana özel.Fakat insan olgunlaşınca bir eksiklik hissediyor kendinde.Bunuda yanlızlığa bağlıyorum sanırım.

Gece bazen telefonum çalıyor,kaygıyla bakıyorum arayan numaraya,çıkmak istemiyorum,olurda annemden bana kötü haber verirler diye.Ben hepsinden önce ölmek isterim,onların yokluğu beni kahreder.Birde şöyle birşey var,ben annemi senede bir hafta görürüm :(

Ne bilim ben sıkılıyorum bu aralar,bir yeni yılı daha yanlız girme fobisi oluştu bende sanırım.Belkide geçici bir durum,belki bir iki güne birşeyim kalmaz.Tek bir dileğim var o da kimse sevdiklerinden ayrı kalmasın....

Pencerenizi Açın!
 

Her bireyin bu dünyaya açılan bir penceresi var,siyasal veya sosyal.Her insan kendi benliğinde bir yerlere gider,gittiği yerleri güzelleştirir kendine göre.Çoğumuz paylaşımcı olduğumuzu söylesekte,kendimizi hep ön cepheye alır ve öyle kurarız hayallerimizi.Kimi gerçekleştirir kimi gerçekleştiremez.Aslında bakılacak olursa hayal gerçekleştirme işi binde birdir.Bu şanslı bir'in dışında,hepimiz kırıklıklarla yaşarız.Benim de kendime ait bir pencerem var.Hep insanlar için birşeyler yapmak isterim.Çoğu zaman yaparımda...Kendime gelince çok o kadar ahım şahım şeyler yapmam.Sıradan bir insanın yaşabileceği kadar yaşamak,o ölçütlerde olmak isterim hep.Bunu çok istesemde yaşayamam,nede olsa yerleşik bir kavga anlayışım var,yapılan haksızlıklara karşı çıkma,ezilenleri savunma gibi bir ideolojiden gelmeyim...
Hayata ilişkin şeyleri,devrimcilerle tanıştıktan sonra öğrendim desem yalan olmaz.Dünyada var olan herşeyi sorgulama,bu sorgulamalardan sonra doğruyu bulmaya çalışmamı onlardan öğrendim...Hatlarım mutlaka oldu,herkesin mutlak koşuluyla olduğu gibi,zaaflarım mutlaka var tıpkı herkes gibi.Fakat en azından ben zaaflarımı ve hatalarımı biliyorum....Benim en büyük zaafım sevdiklerime karşı ölümüne sadık kalmak ve onları asla unutmamak...

yanlis anlama lütfen, tabiki herkesin yasam anlayisi farkli ama buna yasamak denilmezki...senin bir tek kefenin eksik

???
 

Neden öyle düşündün bilmiyorum,fakat ben böyle yaşıyordum,yaşıyorum ve yaşayacağımda.
Biede bu dünyada herkesin bir rolü var,ben kendi üzerime düşenleri yapıyorum.Beni ben yapan şeyde o,inandığım şeylerin peşinden gitmek ve asla vazgeçmemek.
Yazdıklarımı okudum kefen ihtiyaç yok :))

Sorun yok zaten istedigin gibi yasa hayat senin hayatin.
Nedenmi öyle düsündüm? tabiki paylasimin üzerine sorumluluklarini tasiyabilen bilmen güzel,kendi dogrularindan vaz gecmemende güzel bir davranis sekli sevdigin insanlara karsi kendini sorumlu hisetmen,paylasayi sevmen,inandigin seylerin arkasindan yürümende güzel ama yasamak icin önce yasami his etmen lazim..his edemiyorsan yanlis yolda yanli$ $eylerin pe$inden gidiyorsun demektir,yolunu degistirmelisin...

Hissetmek;
 

Aslında yaşamı hissederek yaşıyorum,bir şarkıyı hissederek dinler öyle söylerim.Yada bir kitabı hissederek okurum.Aşk hariç herşeyde hissederim.Neden benim hissiz olduğumu düşündün anlamadım ama,ben aşırı duygusal biriyim zaten,beni tanıyanlar genelde şöyle sorarlar,bu kadar sert bir yapının altında bu duygusallık nasıl oluyor?Hissetmeyen insan yaşayamaz bence,onu bitkilerden farkı olmaz.Bence sen benim gaddar olduğumu düşünüyorsun sanırım.Yada söylemek istediğini tam ifade etmiyorsun.