Seyfi Yerlikaya - Niye Böyle Dargın Bakarsın (dinlemek icin LINKI --->TIKLAYIN
DNA'mda Türk'üm, Afşar damarımda kan gibi akar. Türkmenim. Aleviyim.
Ben kimliğimi ne etnik bir kartvizit gibi taşırım, ne de başkasına üstünlük taslamak için kullanırım.
Ama bir gerçek var:
DNA'mda, genlerimde Türk'üm. Afşar’ım. Türkmenim. Aleviyim.
Bu, inkâr edilemeyecek bir hakikat.
Benim kimliğim tarihle, mücadeleyle, acıyla, sevdayla şekillendi.
O yüzden bir noktadan sonra bastıramam:
Türkülerimi dinlemek zorundayım.
Çünkü o türkülerde anamın ağıdı, dedemin duası, halkımın çığlığı var.
Ama bu kimlik hiç kimseye karşı kin değil.
Kürt’e düşman değilim, Sünni’ye karşı değilim, Laz’a, Çerkes’e, Arap’a öfkeyle bakmam.
Ben kimseyi inancından, kökeninden dolayı yargılamam.
Çünkü ben zaten ötekileştirilenin ne demek olduğunu bilirim.
Ben Aleviyim.
Bu ülkede nasıl yok sayıldığımızı, nasıl görmezden gelindiğimizi çok iyi bilirim.
Bu yüzden herkesi kardeşim olarak görürüm.
Kürt'üyle, Sünni’siyle, Alevi’siyle, Türk’üyle, hep birlikte eşit ve onurlu yaşamak isterim.
Devlet Bahçeli çıkıp “Alevi ve Kürt danışman istemiyorum” dediğinde,
İşte o an içim titriyor. Çünkü ben biliyorum ki, o söz yalnız bana değil, hepimize hakarettir.
Ben böyle bir devleti, böyle bir kafayı istemiyorum.
Ben liyakat istiyorum. Adalet istiyorum.
İnsanlar görev alsın mezhebine göre değil, ehliyetine göre.
Doğduğu yere göre değil, taşıdığı sorumluluğa göre değerlendirilsin.
Eğer gerçekten Alevileri ve Kürtleri düşünüyorsanız,
Onları göz boyamak için atamalara malzeme yapmayın.
Anayasa ile koruyun haklarını.
Kanunla teminat altına alın eşit yurttaşlığı.
Lafta değil, icraatta görün bu "Yeni Türkiye"yi.
Bugün bir Alevi vali, Kürt hâkim, Sünni polis, Türk doktor aynı haklarla görev yapabiliyorsa,
İşte o zaman bu ülke gerçekten bizim ülkemiz olur.
Yoksa her şey göstermelik, her şey makyaj.
Ve artık halk o makyajı kazıyor. Gerçeği görmek istiyor.
Çünkü biz bu toprağın kardeş evlatlarıyız.
Bu devlet bir kişinin, bir mezhebin ya da bir aşiretin malı değil; hepimizin.
Ben Türkmenim.
Ben Aleviyim.
Ama her şeyden önce bu halkın evladıyım.
Ve bu halk için adalet istiyorum, eşitlik istiyorum, özgürlük istiyorum.
Ben Aleviyim.
Muaviye’nin zulmüne karşı Hz. Ali’nin yanında kılıç sallayan o yiğitlerin izindeyim.
Hz. Ali’nin askerlerinin tanınması için taktığı kırmızının, Kızıl’ın, Kızılbaş’ıyım.
Ben Könlüyüm. Yüreğiyle hakka yürüyenlerdenim.
Ben bir Ehlibeyt sevdalısıyım.
Sadece inanan değil, o yola gönül verenim.
Zalime boyun eğmeyen, mazluma kol kanat geren bir inancın taşıyıcısıyım.
Ve son olarak sesleniyorum:
Türkiye Lübnanlaşmasın!
Mezhep savaşlarının, etnik kamplaşmaların, tarikat düzenlerinin içine hapsedilmesin.
Bu ülke bin yıllık kardeşliğini cemaat hesaplarına kurban etmesin.
Türkiye, Atatürk’ün ilke ve devrimleriyle taçlansın.
Laiklikle nefes alsın, hukukla ayakta dursun, bilimle yükselsin.
Hakkaniyetle yoğrulmuş, kardeşlikle büyüyen, adaletle ayakta duran bir Cumhuriyet istiyorum.
Ve o Cumhuriyet, bizim ellerimizle yeniden kurulacak.