Kayıp Yelkenli
Kayıp Yelkenli
Biz hayatı bahar gibi düşleyip
Huzur bulmak için uğraşıp durduk
Hazanlarda cemre ile kışlayıp
Toz toprak gönüle harmanı kurduk
Bir yandan arayıp durduk iyiyi
Nasipsiz çeşmede kırdık testiyi
Üşütüp, hapşırdık eğdik sekiyi
Nasılsa her türlü duyguda hürdük
Vicdanı tertemiz masumduk elbet
Üstelik yükledik cüsseye külfet
Çekilmez yanımız dedikçe sabret
Yüreğin bağında benliğe surduk
Ne zaman biz bizle olsak başbaşa
Şeytanla baltayı indirdik taşa
Akılda gezinen sarhoş ayyaşa
Hırslanıp bilinçsiz tekmeyi vurduk
Kör gözün aynaya yokken inancı
Uyduk, kendimizle olduk yabancı
Issız köşelerde çekerken acı
Kalbin isteğini mahşere sürdük
Alınan nefesle dönmezken devran
Ölümlü insanda neydi ki noksan
Bir göçle olacak yer ile yeksan
Varlığı hiçlerle katmerli dürdük
Karanlık gecede yollar dikenli
Dolunay eşlikte özdü yarenli
Açık denizlerde kayıp yelkenli
Aslında sineyi yordukça yorduk.
Nezahat YILDIZ KAYA
|